Ο δημοφιλής τραγουδιστής επέλεξε από τη δισκογραφία του όχι τις μεγάλες, πολύ γνωστές επιτυχίες του, αλλά εκείνα «Τα ανείπωτα», τραγούδια που δεν παίχτηκαν τόσο πολύ, αλλά κατέχουν σημαντική θέση στην καρδιά του.

«Εδώ και πολλά χρόνια είμαι… εγκλωβισμένος στα πολύ αγαπημένα τραγούδια των ακροατών, τα οποία είναι πάρα πολλά, κάτι που είναι σαφέστατα ευλογία, αλλά ενέχει και τη δυσκολία τού πώς φτιάχνεις ένα πρόγραμμα», λέει ο Γιάννης Κότσιρας στον «Ε.Τ.» της Κυριακής με αφορμή «Τα ανείπωτα» τραγούδια του. «Καταλήγω σχεδόν πάντα να λέω τα ίδια πολύ αγαπημένα τραγούδια του κοινού και των ραδιοφώνων. Είχα την ανάγκη να κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό. Να ξαναθυμηθούμε όλοι μαζί κάποια τραγούδια που είναι αδικημένα στις ζωντανές μου εμφανίσεις».

Είναι ταυτόχρονα και μια καλλιτεχνική πρόκληση;
Σαφώς. Το να ξαναβγώ και να παρουσιάσω ένα παρόμοιο πρόγραμμα δεν θα μου έδινε την καλλιτεχνική ικανοποίηση που θέλω να παίρνω από τη δουλειά μου. Αποφάσισα να κάνω κάτι εντελώς διαφορετικό, παίρνοντας το ρίσκο, καθώς είναι ένα άγνωστο τοπίο και για μένα και για το κοινό.

Η εποχή μας ευνοεί τις διαφορετικές επιλογές;
Πιστεύω ότι ο κόσμος βαρέθηκε τα ίδια και τα ίδια, όπως τα βαρέθηκα κι εγώ. Αν δεν έκανα κάτι διαφορετικό, προτιμούσα να μη βγω να τραγουδήσω. Θέλω πάντα να υπάρχει καλλιτεχνική δημιουργικότητα, σε οτιδήποτε κάνω, όπως μια ενδιαφέρουσα συνεργασία για παράδειγμα.

Τα τραγούδια αυτά θα ακουστούν με νέα οπτική;
Με ενδιαφέρει πολύ να δίνω νέες οπτικές στη δουλειά μου. Πολλά από τα τραγούδια αυτού του προγράμματος γράφτηκαν πριν από είκοσι χρόνια. Θα τα διαμορφώσουμε ώστε να έρθουν στο σήμερα. Εχω έξι εξαιρετικούς συνεργάτες, με προεξάρχοντα τον βραβευμένο Αλέξανδρο Λιβιτσάνο στις ενορχηστρώσεις, οι οποίοι έχουν φέρει νέες ιδέες και ακούσματα, με αποτέλεσμα πολλά από τα τραγούδια μου να τα αντιμετωπίζω κι εγώ ως καινούργια.

Μερικά από τα «ανείπωτα» τραγούδια;
«Η μεγάλη αποκάλυψη», το «Να ’χα δυο ζωές», το «Alma Libre», το «Οπου πας θα σε κοιτάζω», το «Σ’ ερωτεύομαι», το «Ενας έρωτας φθηνός», που προέρχεται από ένα δίσκο που δεν έκανε επιτυχία, το «Πατέρα μεγάλωσα», που δεν το έχω πει ποτέ γιατί το φοβόμουν, ή το «Θα ’μαι κοντά σου όταν θες να φεύγεις», τραγούδι που έγραψα εγώ για τον πατέρα μου.

Είναι η πρώτη προσωπική παράσταση στον «Σταυρό του Νότου»;
Αν και έχω εμφανισθεί πολλές φορές στη συγκεκριμένη μουσική σκηνή, ωστόσο είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζω μια δική μου προσωπική παράσταση. Οπότε, είναι κι αυτό ένα άγνωστο τοπίο. Γιατί μπορεί ο «Σταυρός του Νότου» να είναι στέκι, αλλά δεν είναι δικό μου στέκι. Μπορεί να γίνει βεβαίως.

Γιατί Κυριακή; Είναι και αυτό μια ακόμα πρόταση;
Μου αρέσει να τολμώ και να προτείνω νέα στοιχεία στον τρόπο παρουσίασης. Το πρόγραμμα θα παρουσιάζεται κάθε Κυριακή νωρίς. Θα ξεκινάει γύρω στις 8.30. Πριν από επτά χρόνια τολμήσαμε με τον Δημήτρη Μπάση, στο πλαίσιο του προγράμματος «Την είδα απόψε λαϊκά», στο «Ρεξ», να προτείνουμε το κυριακάτικο μεσημέρι. Τότε ακουγόταν τρελό. Ομως, πέτυχε και με χαρά διαπίστωσα τα επόμενα χρόνια να το ακολουθούν και άλλοι συνάδελφοι. Γιατί να μην προτείνουμε και τώρα κάτι διαφορετικό γι’ αυτούς που δεν θέλουν να ξενυχτήσουν και να εκτονωθούν την Κυριακή το βράδυ αλλά να περάσουν μια καλλιτεχνική τραγουδιστική βραδιά και να επιστρέψουν νωρίς… Η Κυριακή είναι ημέρα χαλάρωσης. Η παράσταση δεν θα έχει το… ξύλινο στήσιμο του τραγουδιστή που βγαίνει, τα λέει και φεύγει. Θα προϋποθέτει τη συμμετοχή του κοινού, που θα τραγουδάει μαζί μου.

Υπάρχει και νέος δίσκος;
Πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει ένας δίσκος που θα έχει τίτλο «Γιάννης Κότσιρας best of 2017» και θα περιέχει επιτυχίες απ’ όλη την πορεία μου. Επίσης ετοιμάζεται ένας δίσκος αναβίωσης λαϊκών τραγουδιών με σημερινό τρόπο. Η ιδέα είναι του κ. Μάτσα και με αυτό θα αποχωρίσει από την ελληνική δισκογραφία, βάζοντας τη σφραγίδα του, κάτι που είναι πολύ τιμητικό για μένα. Θα περιέχει τραγούδια των δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 των Καλδάρα, Κουγιουμτζή, Πάνου, Ξαρχάκου, Μούτση, Πλέσσα κ.ά. Περίπου αυτό είναι και το δεύτερο μέρος του προγράμματος στον «Σταυρό του Νότου», μετά τα «Ανείπωτα». Στο τέλος θα δεχόμαστε και κάποιες παραγγελίες, δίνοντας το λόγο στο κοινό. Ετσι, θα ειπωθούν προφανώς και κάποιες επιτυχίες, ως είθισται. Μάλιστα, θέλω το κοινό μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να προτείνει κι εκείνο κάποια ανείπωτα τραγούδια που θα ήθελε να ακούσει. Κι έτσι το πρόγραμμα θα γίνεται πιο διαδραστικό…

Τα επόμενα σχέδια μετά τον «Σταυρό του Νότου»;
Τον Φεβρουάριο θα κάνω τη μεγαλύτερη περιοδεία που έχω κάνει ποτέ, στο πλαίσιο της ιδέας Greece on the road, που μου γεννήθηκε την έντονη εποχή της κρίσης, όταν είχαμε τα πολύ αρνητικά σχόλια για την Ελλάδα. Ξεκινήσαμε δειλά πριν από αρκετά χρόνια με δύο συναυλίες, πέρσι κάναμε τέσσερις και φέτος είναι περισσότερες από δέκα σε όλη την Ευρώπη και είκοσι σε όλο τον κόσμο. Θα πάμε Ωκεανία, Ρωσία, Ισραήλ, Αμερική. Γίνονται συζητήσεις και για την Αφρική. Θέλω να επικοινωνήσω όχι τη δυσφημισμένη Ελλάδα, που στην ουσία δεν υπήρξε ποτέ, αλλά την Ελλάδα τού σήμερα, που αγωνίζεται, δημιουργεί και προσπαθεί να επιβιώσει χωρίς να πατάει επί πτωμάτων, όπως κάνουν πολλές άλλες χώρες. Το κοινό που έρχεται σ’ αυτές τις συναυλίες είναι κατά 90% ξένοι, γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να πάρει το μήνυμα.

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής