Ο Θανάσης Κουρλαμπάς μιλά για το σίριαλ του ANT1 αλλά και για τα έργα του Θεάτρου Αλκμήνη στα οποία πρωταγωνιστεί.

Τηλεοπτικά επιστρέψατε µε ένα ρόλο στη σειρά «Κάτι χωρισµένα παλικάρια». Πώς προέκυψε η πρόταση; Πώς πήρατε την απόφαση να επιστρέψετε µέσα από έναν αμιγώς κωµικό ρόλο;

Είχα κάνει κάποια επεισόδια ως guest στους «Συµµαθητές» και είχα «γευτεί» την ωραία δουλειά του Βασίλη Θωμόπουλου και των συνεργατών του, καθώς επίσης την υπέροχη ατμόσφαιρα του γυρίσματος και της παρέας. Οπότε, καλοδέχτηκα µε πολλή χαρά την πρόταση και ήθελα να ξαναβρεθώ σε µια καλοκουρδισµένη κωμωδία.

Η συνεργασία µε τον Νίκο Μουτσινά και τους υπόλοιπους της παρέας πώς είναι;

Ο Νίκος είναι ένα πολυτάλαντο άτομο µε πολύ χιούμορ. Είναι χαρά Θεού να δουλεύεις μαζί του, καθώς και µε όλους βέβαια, αν και εγώ δεν συναντιέμαι, λόγω ρόλου, µε ορισμένους. Εχω όμως την τύχη να είμαι «ζευγάρι» µε τη Βασιλική Ανδρίτσου, που γνωριζόμαστε από παλιά και την εκτιμώ πολύ.

Η σειρά είναι, κατά τη γνώμη σας, µία από τις πιο επιτυχημένες της χρονιάς;

Νομίζω πως ναι. Είμαι τυχερός γιατί συµµετέχω σε µια καλή κωμωδία, ξεκίνησε µε µια δυναμική στον κόσμο.

Εχετε παρακολουθήσει τον «ανταγωνισμό»; Τι άλλο σάς ελκύει φέτος, τηλεοπτικά, την προσοχή;
Μιας και βρισκόμαστε στην αρχή της σεζόν, λόγω προβών και παραστάσεων δεν έχω καταφέρει να παρακολουθήσω τόσο ώστε να έχω µια ολοκληρωμένη γνώμη.

Στον αντίποδα της κωμωδίας, πρωταγωνιστείτε για µία ακόμη φορά στην παράσταση «Οι 12 ένορκοι» στο Θέατρο Αλκμήνη… Ποια πιστεύετε ότι είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν τόσο αγαπητό το έργο και παίζεται για 4η χρονιά;

Οι «12 ένορκοι» της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη είναι για 4η χρονιά sold out, είναι µια παράσταση που αγαπιέται, γιατί και από κείμενο και από σκηνοθεσία και από ερµηνείες αγγίζει µε δυναμικό τρόπο βαθιές έννοιες και συναισθήματα.

Πρωταγωνιστείτε, ωστόσο, επίσης στο Θέατρο Αλκμήνη, στη «Φόνισσα» και στο «Μία φωνή κι ένα ψέµα»…

Στη «Φόνισσα» της Ομάδας Υπέρ Ορίων της Δέσποινας Γιαννάτου, που ουσιαστικά είναι ένα χορόδραμα, έχω µια συµµετοχή ερμηνεύοντας την καταπιεστική μορφή-φύση του άντρα στον ανδροκρατούμενο κόσμο της ηρωίδας. Στο «Μία φωνή κι ένα ψέμα» καταπιανόμαστε µε το υπέροχο κείμενο της «ανθρώπινης φωνής» μοναδικά διασκευασμένο από τον Γιώργο Ξενία και σκηνοθετηµένο από τον Βασίλη Νικολαΐδη.

Αν έπρεπε να διαλέξετε ανάμεσα σε κάποιο από τα παραπάνω, τι θα επιλέγατε;

Οταν σέβεσαι και αγαπάς τη δουλειά σου και τον εαυτό σου μέσα σε αυτήν τη δουλειά, δεν είναι θεμιτό αλλά ούτε καν εύκολο να προχωράς σε τέτοιες διακρίσεις. Ολα µου αρέσουν να τα υποστηρίζω. Φυσικά, το θέατρο είναι το κατεξοχήν πεδίο δράσης ενός ηθοποιού.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Από το ένθετο Κους Κους της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής