Στην ουσία οι αγρότες εξαναγκάστηκαν να βγουν στο δρόμο γιατί στερούνται πλέον ότι πιο σημαντικό για εκείνους, τη δυνατότητα να συνεχίσουν την παραγωγική διαδικασία και να εξελίξουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, ευρισκόμενοι πλέον σε απόγνωση.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ένας από τους μεγάλους χαμένους της κλιματικής αλλαγής είναι οι αγρότες. Οι φονικές πλημμύρες στον κάμπο της Θεσσαλίας έχουν δημιουργήσει πλέον αδιέξοδες καταστάσεις για χιλιάδες αγρότες, που περιμένουν έμπρακτή στήριξη της πολιτείας.

Η Θεσσαλική αγροτική παραγωγή μειώθηκε κατά 200.000 στρέμματα, ολόκληρα χωριά έχουν απομείνει πλέον με ελάχιστους κατοίκους, ο τόπος ερημοποιείται και εμείς ακόμη δεν έχουμε δει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης.

Σήμερα το Μαξίμου επιχειρεί να αγοράσει πολιτικό χρόνο μέχρι να αποκλιμακωθούν οι αγροτικές κινητοποιήσεις, εξαιτίας της προσεχούς σποράς το Μάρτιο και της αναγκαστικής επιστροφής των αγροτών στις εργασίες τους.

Γι΄ αυτό ικανοποιεί μόνο προσωρινά, και με το «σταγονόμετρο», μερικές από τις κατά τα άλλα δίκαιες απαιτήσεις τους.

Τα προβλήματα των αγροτών όμως είναι και δικά μας προβλήματα και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Όλοι μαζί θα βλέπουμε τις τιμές των προϊόντων να εκτοξεύονται και το κόστος της διατροφής να γίνεται ολοένα και πιο δυσβάσταχτο.

Και γι’ αυτό δεν θα είναι υπόλογοι οι αγρότες, δεν επωφελούνται αυτοί από την ακρίβεια, αλλά κάποιος στο ενδιάμεσο, με την ανοχή του συστήματος. Το σύνθημα των αγροτών «No Farmers No Food» λοιπόν τα λέει όλα με συνοπτικό και εύστοχο τρόπο.

Όμως, η επίλυση των βασικών θεμάτων που απασχολούν τον αγροτικό κόσμο όμως δεν θα προέλθει μέσα από νομοθετικές πρωτοβουλίες μικρής σημασίας ή την τακτοποίηση διοικητικών ζητημάτων.

Πρέπει να υπάρξουν εκ βάθρων αλλαγές σε σημαντικά προβλήματα, όπως η αποτελεσματική αντιμετώπιση του δυσβάστακτου κόστους παραγωγής, ο εκσυγχρονισμός του ΕΛΓΑ, η αποτελεσματική διαχείριση κόκκινων δανείων και προστασία της αγροτικής γης, η άμεση αντιμετώπιση της πρακτικής των ελληνοποιήσεων και της νοθείας αγροτικών προϊόντων αλλά και η οριστική και αποτελεσματική διευθέτηση του ζητήματος με τους εργάτες γης.

Παράλληλα, πρέπει να γίνει επαναδιαπραγμάτευση του Στρατηγικού Σχεδίου της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, με απλοποίηση των οικολογικών σχημάτων και προσαρμογή του στις ανάγκες της ελληνικής υπαίθρου, ώστε ωφελούμενοι να είναι οι πραγματικοί αγρότες.

Επιπλέον πρέπει να δημιουργηθούν ενεργειακές κοινότητες σε αγροτικές περιοχές για μηδενισμό του κόστους ενέργειας, να καταργηθεί ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο, να υπάρξει αναθεώρηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ για δικαιότερες αποζημιώσεις, να προστατευτεί η αγροτική γη από κερδοσκοπικές πρακτικές και ξένα funds και φυσικά απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή τροφίμων και αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες είναι η πιστοποίησή τους σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά και εθνικά πρότυπα.

Μια ποιοτική ανάπτυξη με εξωστρέφεια και καλές θέσεις δουλειάς είναι απαραίτητη όχι μόνο για να μείνει ζωντανή η αγροτική παραγωγή αλλά και για να υπάρξει και μια νέα γενιά αγροτών, που θα αναζωογονήσει την ελληνική περιφέρεια. Μια ανάπτυξη που ξεπουλά την αγροτική γη στα funds, που βασίζεται στο real estate και σε έναν τουρισμό ο οποίος δεν αφήνει οφέλη σε άλλους τομείς της οικονομίας είναι λανθασμένη και θα αποβεί εις βάρος της χώρας.

Η Σοφία Κατσίγιαννη είναι Διδάκτωρ Νομικής Αθηνών, πρόεδρος της κοινωνικής οργάνωσης «Είμαστε Ένα» και αν. Γραμματέας Τομέα Τουρισμού του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ