Ο βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής στην Α’ Αθήνας δηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε και δεν έχει σχέση με τον προοδευτικό χώρο, ότι δεν υπάρχει καμία προϋπόθεση συνεργασίας Κινήματος Αλλαγής – ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για την κυβέρνηση σημειώνει ότι επαναπαύεται στις δάφνες της, που από το φθινόπωρο θα αρχίζει να κρίνεται επί της ουσίας.

Ο κ. Τσίπρας καταγγέλλει «νέο ’89». Πολλοί λένε ότι προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο Ανδρέας Παπανδρέου τού σήμερα. Εσείς τι λέτε;  

Το να εμφανιστεί ως Ανδρέας ο Αλ. Τσίπρας, όπως γνωρίζουμε όλοι, το επιχειρεί εδώ και πολύ καιρό. Νομίζω ότι αποτελεί κοινή συνείδηση ότι πρόκειται για απόπειρα οπερετική. Καμία σχέση δεν έχει ούτε ο ίδιος με τον Ανδρέα ούτε το κόμμα του με το ΠΑΣΟΚ. Το να προβάλει, όμως, τον εαυτό του στη θέση του διωκομένου, όπως του Παπανδρέου το ’89, χρειάζεται θράσος. Γιατί τη σκευωρία εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων την οργάνωσε η δική του κυβέρνηση. Η σύγκριση είναι απλά μια ιστορική ύβρις.  

Υπήρξε «παρακράτος ΣΥΡΙΖΑ» επί διακυβέρνησης Τσίπρα;

Θα ήταν παράλογο να υποστηρίξει κανείς ότι η Αριστερά είχε εκτεταμένη διείσδυση στο κράτος και ιδιαίτερα στο δικαστικό σώμα. Το μεν κράτος προσπάθησε φιλότιμα, όπως αποδεικνύεται, να το καταλάβει και να το οικειοποιηθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά παράλληλα χρησιμοποίησε ένα υπάρχον από την παραδοσιακή Δεξιά σύστημα. Φαίνεται εκ των υστέρων η υπηρεσία που πρόσφερε στον ΣΥΡΙΖΑ η σύμπραξη με τους ΑΝ.ΕΛ. Είμαι κι εγώ, από την εμπειρία που έχω, περίεργος να δω τους χειρισμούς της κυβέρνησης της Ν.Δ. από δω και πέρα, καθώς και το βάθος στο οποίο θα φτάσει η σωρεία των αποκαλύψεων στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής.

Σκάνδαλο Novartis όμως υπήρξε. Το έχουν καταγγείλει όλοι. Γιατί δεν διερευνήθηκε και τι πρέπει να γίνει τώρα;  

Προφανώς, υπάρχει σκάνδαλο Novartis, όπως αποδεικνύεται και στην Αμερική και σε άλλες χώρες. Αντί να διερευνηθεί η ροή του χρήματος στον χώρο της Υγείας και από εκεί να φτάσει αν εν τω μεταξύ υπήρχαν στοιχεία στους πολιτικούς, το θεώρησε η κυβέρνηση «χρυσή ευκαιρία» να διαπομπεύσει και να διώξει πολιτικούς της αντιπάλους. Η αθλιότητα της ενοχοποίησης δέκα πολιτικών χωρίς στοιχεία και με μόνο υπόνοιες και ψευδείς καταθέσεις μαρτύρων χωρίς πρόσωπο προσέβαλε και την πολιτική ζωή και την εικόνα της χώρας, η οποία στερείται, εξαιτίας αυτής της πρακτικής, σημαντικών πόρων, ως αποζημίωση από τη Novartis.

Οδεύουμε σε ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής ζωής, όπως προειδοποίησε η κ. Μπακογιάννη και συμφώνησε ο κ. Φίλης;

O N. Φίλης έπρεπε να διαφωνήσει όταν μπροστά στα μάτια μας εξελισσόταν η πολιτική σκευωρία που ποινικοποιούσε την πολιτική ζωή του τόπου. Η σκανδαλολογία και η χουλιγκανική αντιπαράθεση σε έναν καμβά αστήρικτων κατηγοριών και ενοχοποίησης αθώων ασφαλώς και δεν βοηθούν. Οσον αφορά στην Ντόρα, το εκλαμβάνω ως έμπρακτη αποδοκιμασία της τακτικής που ακολούθησε το κόμμα της το ’89. Το πολιτικό σύστημα, έστω και τώρα, οφείλει να γιατρέψει αυτήν την παθολογία όχι κατασκευάζοντας ενόχους αλλά θεσπίζοντας τις θεσμικές εγγυήσεις που αποκλείουν στο μέλλον να επαναλαμβάνονται  παρόμοια εγκλήματα εις βάρος του πολιτικού κόσμου.

Τα δημοσκοπικά, ωστόσο, ευρήματα σας δείχνουν καθηλωμένους σε χαμηλά ποσοστά. Πόσο μπορείτε να επηρεάσετε τις εξελίξεις;

Κοιτάξτε, η χώρα έχει μπει σε μια τρικυμία και σε μια κυριολεκτικά νέα εποχή. Μια πατριωτική, δημοκρατική, προοδευτική δύναμη, που μπορεί να ενώνει τα διεστώτα, που μπορεί να προτείνει πραγματικά φιλολαϊκές λύσεις, που μπορεί να εγγυηθεί τις πάνδημες απαντήσεις για νέες αλλαγές, που μπορεί να λέει το «Ναι» ή το «Οχι» με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του λαού και του τόπου, δεν μπορεί να μείνει στο περιθώριο της Ιστορίας. Τον ρόλο μας θα τον κατακτήσουμε τώρα που οι ιδέες μας επιστρέφουν. Η πανδημία έφερε στο προσκήνιο ξανά τη σοσιαλδημοκρατία τού σήμερα. Κι εμείς ιστορικά αλλά και συγκυριακά αποτελούμε τους αυθεντικούς εκφραστές της. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετονομάστηκε σε «ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία», αλλά εσείς επιμένετε ότι δεν μπορεί να διαδραματίσει τον ρόλο του προοδευτικού αναχώματος έναντι της κυβέρνησης. Γιατί το λέτε αυτό; Το 32% που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές μάλλον διαφωνεί μαζί σας.

Την ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ δεν την προδίδουν οι διακηρύξεις του και οι ρητορικές αναφορές στον προοδευτισμό του. Την προδίδουν οι πρακτικές του. Και, δυστυχώς, είναι πολύ πρόσφατη η διακυβέρνησή του για να αυτοπροσδιοριστεί στον προοδευτικό χώρο. Ενα κόμμα που ομολογεί ότι θέλει να καταλάβει τους αρμούς της εξουσίας, που θέλει για να κερδίσει τις εκλογές να βάλει αντιπάλους του στη φυλακή, που χειραγωγεί τους θεσμούς και εργαλειοποιεί το κράτος δεν μπορεί αυτήν την εποχή των μεγάλων αλλαγών να θεωρείται προοδευτικό, πολύ περισσότερο δεν μπορεί να γίνει ανάχωμα σε συντηρητικές πολιτικές. Αλλωστε, κατά κοινή ομολογία, ο Αλ. Τσίπρας έφερε τον Κυρ. Μητσοτάκη. Οσον αφορά στους ψηφοφόρους, αυτοί δεν είναι ιδιοκτησία κανενός.

Ο κ. Τσίπρας πραγματοποιεί συνεχή ανοίγματα προς το Κίνημα Αλλαγής. Σας καλεί σε διάλογο, σας καλεί να συγκυβερνήσετε μετά τις επόμενες εκλογές. Ποια είναι και, κυρίως, ποια θα είναι η στάση σας;

Νομίζω ότι όσα ανέφερα προηγουμένως εξηγούν και τη στάση μας. Δεν υπάρχει καμία προϋπόθεση συνεργασίας. Το Κίνημα Αλλαγής συνεχίζει την αυτόνομη πορεία του και την αυτοδύναμη στρατηγική του και διαλέγεται με όλους στο πνεύμα της εθνικής συνεννόησης, που πρέπει να πρυτανεύσει απέναντι στους αδιέξοδους διχασμούς που τόσο πλήρωσε η χώρα ιστορικά. 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κλείνει έναν χρόνο σε λίγες ημέρες. Πώς την κρίνετε;

Είναι μια κυβέρνηση που επαναπαύεται στις δάφνες της. Στο κεντρικό πολιτικό και επικοινωνιακό επίπεδο φαίνεται μια ισχυρή ηγεμονία που απορρέει από τον τρόπο που ανέβηκε στην εξουσία και τις εξελίξεις που ακολούθησαν. Στην καθημερινή, όμως, διαχείριση και άσκηση της εξουσίας έχει μια συντηρητική, συγκεντρωτική και κλασικά δεξιά πρακτική. Από το φθινόπωρο, με την καταιγίδα των προβλημάτων της εξωτερικής απειλής, της βαθιάς ύφεσης, της οικονομικής κρίσης, θα αρχίσει να κρίνεται επί της ουσίας. Εδώ είμαστε να γίνουμε το ανάχωμα σε κάθε οπισθοδρόμηση.

Από την έντυπη έκδοση