Ο κ. Παπαδημούλης ζητά την ανανέωση της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας, προαναγγέλλει το «όχι» του ΣΥΡΙΖΑ στην αλλαγή του εκλογικού νόμου και δεν αποκλείει πρόωρες εκλογές το β’ εξάμηνο του 2020.

Σηκώσατε απότομα τους τόνους της κριτικής για τη συνάντηση Τραμπ – Μητσοτάκη. Πριν καν ενημερωθεί ο κ. Τσίπρας από τον πρωθυπουργό;

Ας δούμε με ειλικρίνεια και κατάματα την πραγματικότητα. Δυστυχώς για την Ελλάδα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν απέσπασε από τον Τραμπ ούτε μία λέξη καταδίκης της προκλητικότητας Ερντογάν. Οι δηλώσεις on camera μετατράπηκαν σε μονόλογο του Τραμπ.

Ο κ. Μητσοτάκης έδωσε τα πάντα στον κ. Τραμπ: Στήριξε πλήρως, σε αντίθεση με τους κορυφαίους Ευρωπαίους ηγέτες, τη δολοφονία Σουλεϊμανί. Προσχώρησε στη θέση των ΗΠΑ για το 5G. Δήλωσε «προβλέψιμος» σύμμαχος και έτοιμος για τα F-35. Χωρίς να πάρει τίποτε: Ούτε για την τουρκική προκλητικότητα ούτε για το άκυρο τουρκολιβυκό σύμφωνο ούτε για τον EastMed.

Ως δύναμη πατριωτικής ευθύνης έχουμε υποχρέωση να επισημαίνουμε την αλήθεια. Στηρίζουμε την ανάγκη εθνικής ομοψυχίας στην αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας, αλλά «εθνικό είναι ό,τι είναι αληθές».

Παραμένει αρραγές το εθνικό μέτωπο έναντι της τουρκικής προκλητικότητας και των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή;

Στην κορυφαία κοινοβουλευτική συζήτηση για τον προϋπολογισμό, παρά την αντιπαράθεση, ο Κυρ. Μητσοτάκης χρησιμοποίησε το ρήμα «προσυπογράφω» για τα όσα είπε ο Αλ. Τσίπρας στη Βουλή σε σχέση με την ανάγκη εθνικής ομοψυχίας και ενός εθνικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας. Τώρα τα λόγια πρέπει να γίνουν πράξη. Να μεταφραστούν σε ένα εθνικό σχέδιο, με ευρύτερη συνεννόηση και οπωσδήποτε με συνεννόηση Τσίπρα – Μητσοτάκη.

Μήπως για την οικονομία υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα στα σχόλια ηγετών, διεθνών οργανισμών, οίκων αξιολόγησης κ.ά. σε σύγκριση με τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Ας δούμε και πάλι τα στοιχεία: Η Ν.Δ. είχε υποσχεθεί προεκλογικά ρυθμό ανάπτυξης 4%. Μετά τις εκλογές το πήγε στο 3% και στον προϋπολογισμό 2,8%. Ολοι, όμως, οι διεθνείς οργανισμοί προβλέπουν γύρω στο 2%. Οι προεκλογικές ελαφρύνσεις των 6 δισ. έγιναν 1 δισ. Από αυτό το 1 δισ. τουλάχιστον το 70% πάει στα μεγάλα εισοδήματα. Κυρίως μέσα από τη μείωση της φορολογίας των κερδών για τις επιχειρήσεις και της φορολογίας για τα μερίσματα.

Και για τη μεσαία τάξη, που την είχαν «μπουκώσει» με υποσχέσεις, δεν υπάρχουν οφέλη.

Ενας μεσαίος μισθωτός με 18.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα θα έχει μια φορολογική ελάφρυνση ύψους 58 ευρώ μέσα στον χρόνο. Η δε μείωση του χαμηλού φορολογικού συντελεστή προβλέπεται να εξανεμιστεί, αφενός από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, αφετέρου από την υποχρέωση των χαμηλόμισθων να έχουν το 30% των εισοδημάτων τους σε ηλεκτρονικές πληρωμές, προκειμένου να μην τους μειωθεί το αφορολόγητο.

Θα καταψηφίσετε οποιαδήποτε πρόταση της πλειοψηφίας για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αν ο κ. Μητσοτάκης δεν προτείνει ανανέωση της θητείας του κ. Παυλόπουλου;

Χρειαζόμαστε την ευρύτερη δυνατή εθνική ομοψυχία για τα εθνικά μας θέματα και ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, μακριά από εμφυλιοπολεμικούς διχασμούς. Εχουμε διαφορές, αλλά ζούμε στην ίδια πατρίδα. Οι ρόλοι εναλλάσσονται: Χθες ήταν ο Τσίπρας πρωθυπουργός, σήμερα ο Μητσοτάκης, αύριο μπορεί να είναι πάλι ο Τσίπρας. Εχουμε έναν πετυχημένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Προκόπη Παυλόπουλο, δεξί χέρι του ιδρυτή της Ν.Δ., Κωνσταντίνου Καραμανλή, και όχι μπολσεβίκο ή φιλο-συριζαίο όπως τον εμφανίζει μια μερίδα φανατικών στον Τύπο. Αυτό δίνει μια ευκαιρία να εκλεγεί ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 280 ψήφους στη Βουλή. Αυτή η ευκαιρία θα ήταν ιστορικό λάθος να χαθεί.

Απευθύνω έκκληση στον Κυριάκο Μητσοτάκη να αφήσει τα «καλλιστεία» περί Προέδρου της Δημοκρατίας, που αναπτύσσονται με την ανοχή του -αν όχι με την έμπνευσή του- από μερίδα του Τύπου, και να αποσαφηνίσει τις προθέσεις του.

Οντως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο μόνος βουλευτής της Ν.Δ. που δεν ψήφισε τον Παυλόπουλο όταν εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν νομίζω, όμως, ότι σε αυτά τα θέματα πρέπει κανείς να το κρατάει μανιάτικο… Και ως αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τυχαίνει να γνωρίζω καλά και βεβαιώνω ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος στις δύσκολες στιγμές συνέβαλε πολύ στην προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων.

Εχετε πει ότι θα καταψηφίσετε τον νέο εκλογικό νόμο. Στοχεύετε στη συγκρότηση κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, ανεξάρτητα από το αν έρθετε πρώτο ή δεύτερο κόμμα;

Η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ε.Ε. έχει σύστημα απλής αναλογικής, κυβερνήσεις συνεργασίας εδώ και δεκαετίες και τα έχουν καταφέρει πολύ καλύτερα από την Ελλάδα. Την Ελλάδα τη χρεοκόπησαν αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις.

Στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, θα διεκδικήσουμε τη νίκη και την πρωτιά και φυσικά θα επιδιώξουμε να είμαστε ο κορμός μιας συμμαχικής κυβέρνησης ευρύτερης προοδευτικής συνεργασίας.

Βλέπετε πρόωρες εκλογές μέσα στο 2020;

Παρά τις περί του αντιθέτου πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις, δεν μπορώ να το αποκλείσω για το β’ εξάμηνο.

Οι σημερινές τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιστοιχούν στα επίδικα του παρόντος και του μέλλοντος

 Πρόσφατα ταχθήκατε υπέρ της κατάργησης των τάσεων εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Τι απαντάτε στους συντρόφους σας που διαφωνούν με τα σχέδια της ηγεσίας για διεύρυνση, στροφή προς το κέντρο;

Για να πετύχει η διεύρυνση, όπως την έχουμε δρομολογήσει με ομόφωνες αποφάσεις των συλλογικών μας οργάνων, απαιτούνται η σύνθεση απόψεων και η καθολική συσπείρωση για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα του 32%. Κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς του 21ου αιώνα, ικανό να συγκροτήσει γύρω από στόχους και πρόγραμμα ευρύτερες συμμαχίες. Δεν ζήτησα την κατάργηση των τάσεων. Επεσήμανα μια αλήθεια: Οι σημερινές τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η νέα τάση με πρωτοβουλία ορισμένων πασοκογενών, δεν αντιστοιχούν εδώ και καιρό στα επίδικα του παρόντος και του μέλλοντος. Πολύ περισσότερο, όταν συχνά λειτουργούν όχι ως ρεύματα ιδεών, αλλά ως εσωκομματικοί μηχανισμοί. Η μεγάλη πλειοψηφία των σημερινών μελών του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο όσων έρχονται να ενταχθούν, δεν ανήκουν σε αυτές τις τάσεις. Ο Αλέξης Τσίπρας, όντας ισχυρός και αδιαφιλονίκητος ηγέτης, οφείλει να πρωτοστατήσει στην ενωτική ανασύνθεση και στην καθολική συσπείρωση. Για ένα κόμμα της σύγχρονης κυβερνώσας Αριστεράς της εποχής μας.

Από την έντυπη έκδοση