Σαν να βρισκόταν σε προεκλογικό μπαλκόνι και μάλιστα στην τελική ευθεία προ των εκλογών, ο πρωθυπουργός απηύθυνε εκ νέου κάλεσμα συμπόρευσης «χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς αποκλεισμούς», όπως είπε αυτή τη φορά, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την άρνηση της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής, αλλά και τα αντισυριζαϊκά αντανακλαστικά που έχει προκαλέσει η πίεση του ΣΥΡΙΖΑ στους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς.

Ο κ. Τσίπρας έχει σταματήσει να απευθύνεται σε όλους τους Ελληνες. Είναι πλέον σαφής η πολιτική επιλογή του να απευθύνεται στο κομματικό ακροατήριό του, επιχειρώντας να μειώσει τις διαρροές των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς όλες τις κατευθύνσεις και κυρίως προς τη Ν.Δ.

Σε αυτό το πλαίσιο, ανέφερε πράγματα που δύσκολα να περάσουν στην κοινή γνώμη, όπως ότι η Ν.Δ. σχεδιάζει να πλήξει τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις, πως ακόμη οι μειώσεις φόρων που προβλέπει το πρόγραμμά της αφορούν μόνο τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Ο κ. Τσίπρας υποστήριξε ότι «ο λαός καταλαβαίνει επίσης ότι αν θα υπάρξει μια κυβέρνηση που θα φέρει μέσα από τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητά της, στο εγγύς μέλλον καλύτερα πλεονάσματα, αυτή πάλι θα είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όπως υποστήριξε θα διαπραγματευτεί και πάλι προς όφελος των πολλών και όχι προς όφελος της ελίτ και της ολιγαρχίας, δείχνοντας πόση ζημιά έχει κάνει στον ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι η Ν.Δ. έχει βγει μπροστά σε αυτό το μείζον θέμα που αφορά όλη την κοινωνία.

«Ο κ. Μητσοτάκης έχει το δικό του Μνημόνιο. ελληνικής εμπνεύσεως αυτή τη φορά, αλλά ίσως πιο ωμό, πιο ακραίο, πιο ισοπεδωτικό από όλα τ’ άλλα», είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να υψώσει διαχωριστικές γραμμές για να ανακόψει τη διείσδυση του πολιτικού λόγου της Ν.Δ. και των άλλων πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο που κάλυπτε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε ακόμα τον Κ. Μητσοτάκη ότι «έχει έτοιμο το ασφαλιστικό Πινοσέτ, για να ξηλώσει το δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα. Εχει την εμμονή της ιδιωτικής ασφάλισης, την οποία επαναλαμβάνει διαρκώς ως δήθεν εκσυγχρονισμό του συστήματος, ενώ όλα τα διεθνή παραδείγματα κατάρρευσης τέτοιων συστημάτων τα αποκρύπτει επιμελώς.

Προπαγανδίζει απολύσεις στο δημόσιο τομέα, αφού τα στελέχη του δηλώνουν ευθαρσώς ότι θα διώξουν όσους προσελήφθησαν με ΑΣΕΠ στα χρόνια της δικής μας διακυβέρνησης σε τομείς κρίσιμους όπως στην Παιδεία και στην Υγεία. Και ταυτόχρονα διατυμπανίζει την ακύρωση κάθε πρόσληψης, αφού επίμονα αρνείται το 1 προς 1 που πετύχαμε εμείς και προπαγανδίζει την επιστροφή στο 1 προς 5».

Ο κ. Τσίπρας έφτασε ακόμα στο σημείο να πάρει πίσω την παλαιότερη δήλωσή του περί «αυταπατών», υποστηρίζοντας ότι το 2015 ήταν δήθεν προετοιμασία για το καλοκαίρι του 2018 και την έξοδο από τα Μνημόνια, ενώ έχοντας κυβερνήσει με τον αυθεντικό εκπρόσωπο της λαϊκιστικής Ακροδεξιάς στη χώρα, στου οποίου τα κομμάτια στηρίζεται για να είναι στην κυβέρνηση, αποκάλεσε τη Νέα Δημοκρατία «υβρίδιο ακραίου νεοφιλελευθερισμού και ακραίας Δεξιάς, η οποία με την ακροδεξιά μετατόπιση θα διεμβολίσει στην Ελλάδα συντηρητικά ακροατήρια».

Επιβεβαιώνοντας πλήρως αναλύσεις και πληροφορίες που θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβισμένο να χρειάζεται τις ψήφους του λεγόμενου μεσαίου χώρου για να διασωθεί εκλογικά, ο κ. Τσίπρας επανέλαβε το «τολμηρό κάλεσμα συμπόρευσης και συνεργασίας», στην οποία προσέθεσε και τη φράση «χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς αποκλεισμούς».

Το πλέον φιλόδοξο, ωστόσο, ήταν ότι συμπεριέλαβε στις δυνάμεις της Ακροδεξιάς τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ στις «προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, που έχουν στρατηγικό σχέδιο την εκπροσώπηση των πολλών και όχι των ελίτ». Σε αυτές ανέφερε τις δυνάμεις της «αριστερής Σοσιαλδημοκρατίας, της οικολογίας και του δημοκρατικού Κέντρου».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου