Στο μεγαλύτερο πρόβλημα, την αδυναμία ουσιαστικής χρηματοδότησης της οικονομίας από τις τράπεζες λόγω των «κόκκινων» δανείων, ύστερα από πολλές καθυστερήσεις, η ουσιαστική λύση παραπέμπεται για το επόμενο φθινόπωρο.

Σε στρατηγικό επίπεδο η έλλειψη σχεδιασμού για τη στρατηγική αντιμετώπισης των «κόκκινων» δανείων κινητοποίησε την κυβέρνηση μόνο όταν οι αγορές προεξόφλησαν την ανάγκη νέων κεφαλαίων για τις μεγάλες εμπορικές τράπεζες (λόγω και πάλι των «κόκκινων» δανείων) μετά τα μέσα του 2019, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν οι μετοχές τους.

Τώρα λοιπόν έχει αρχίσει μια πιο σοβαρή προσπάθεια για μαζικές πωλήσεις δανείων με την ενεργό συμμετοχή του Δημοσίου, που δεν αναμένεται να τελεσφορήσει πριν από το τρίτο τρίμηνο του 2019.

Η δυνατότητα που θα έπρεπε να εμπεριέχεται στο νόμο Κατσέλη-Σταθάκη είναι η άρση του τραπεζικού απορρήτου για να εντοπιστούν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές ώστε να τύχουν της προστασίας του νόμου όσοι πραγματικά έχουν ανάγκη. Αυτό έγινε με μεγάλη καθυστέρηση στις αρχές του 2018.

Σήμερα, με 135.000 αιτήσεις σε εκκρεμότητα, που αντιστοιχούν σε δάνεια περίπου 18 δισ. ευρώ (έναντι 84 δισ. του συνόλου των «κόκκινων» δανείων), η κυβέρνηση ψάχνει στο «παρά πέντε» για λύση που θα παρατείνει την προστασία της πρώτης κατοικίας χωρίς να έχει σοβαρές επιδόσεις στην εκκαθάριση των εκκρεμών αιτήσεων του νόμου.

Με αυτά τα δεδομένα, η πιστοδοτική πολιτική των τραπεζών θα είναι το ίδιο αυστηρή, τουλάχιστον ως το επόμενο φθινόπωρο, παρατείνοντας και την πιστωτική ασφυξία στην πραγματική οικονομία.

Την ίδια ώρα, εκτός από το συνεχώς μεταβαλλόμενο φορολογικό περιβάλλον, που αποτρέπει την προσέλκυση επενδύσεων, η κυβέρνηση καθυστέρησε ακόμη και «σίγουρες» επενδύσεις που μπορούσαν να έχουν ολοκληρωθεί…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]