Εξαρχής ο υπουργός επέμεινε στην πρόταση του πρωθυπουργού για μια προεδρική θητεία εφεξής, μια «σοβαρή πρόταση» που θα αποτυπωθεί και στην πρόταση για τη συνταγματική αναθεώρηση, όπως είπε. Ενώ διαφώνησε εκ νέου με την επιχειρηματολογία της αντιπολίτευσης που ζήτησε να διατυπωθεί μια αρνητική αιτιολογία γιατί εν προκειμένω δεν ανανεώνεται η θητεία της νυν Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο πρωθυπουργός έχει μιλήσει για την ευδόκιμη θητεία της κυρίας Σακελλαροπούλου, «για το αποτύπωμά της όχι μόνο με τη δική της στάση αλλά και για το γεγονός ότι ήταν η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας -και αυτό είναι μια σημαντική παρακαταθήκη», υπογράμμισε ο υπουργός Επικρατείας, προσθέτοντας, συν τοις άλλοις, ότι η κυρία Σακελλαροπούλου ήταν και μια διακεκριμένη δικαστής.

«Δεν είναι υποχρεωτικό να έχεις αρνητική αιτιολογία γιατί επιλέγεις κάτι που στη συγκεκριμένη στιγμή θεωρείς ότι εξυπηρετείς καλύτερα τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης που μας εγκαλούν για την έλλειψη αιτιολογίας κι αυτά χρωστούν αιτιολογία γιατί δεν πρότειναν την κυρία Σακελλαροπούλου», επιχειρηματολόγησε εξ άλλου.

Και, εν συνεχεία, «ο συνταγματικός νομοθέτης παρακινεί τα κοινοβουλευτικά κόμματα να βρούμε έναν συνθετικό Πρόεδρο -κι αυτό το Σύνταγμα δεν το λέει μόνο προς την πλειοψηφία αλλά προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις». Άλλωστε, συνέχισε, «η ΝΔ προτείνει τον Κώστα Τασούλα (για Πρόεδρο της Δημοκρατίας) τον οποίον τα πολιτικά κόμματα έκριναν κατάλληλο ως πρόεδρο της Βουλής και τον ψήφισαν με μεγάλη πλειοψηφία».

Ο Μ. Βορίδης προχώρησε μάλιστα ένα βήμα πιο πέρα λέγοντας ότι «ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό χωρίς πραγματική εμπλοκή στα προβλήματα της κοινωνίας των πολιτών και τις αντιπαραθέσεις της, αλλά ίσταται πάνω από αυτά». Με δυο λόγια, ο Πρόεδρος «δεν έχει πραγματική πολιτική εμπλοκή, δεν έχει τέτοια συμμετοχή στο πολιτικό γίγνεσθαι, παρά μόνο συμβολίζει την ενότητα». Κι όμως, έχουν κρίνει κατάλληλο «τον κύριο Τασούλα σε ένα θεσμό όπως ο πρόεδρος της Βουλής, που πάντως είναι μέρος της πολιτικής διεργασίας». Συμπερασματικώς «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δείχνει μια πολύ ευκολότερη “θέση” για να εκφράσει τη σύνθεση, και τον κ. Τασούλα τον κρίναμε ικανό σε ένα πολύ πιο δύσκολο έργο συνθέσεως».

Στο σημείο αυτό, ο Μ. Βορίδης έκανε ένα διαχωρισμό μεταξύ μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης: «Ειλικρινέστερα, εδώ, τα κόμματα της Αριστεράς λένε πως η άρνησή τους έχει να κάνει με την αντιπολιτευτική πολιτική και όχι με το πρόσωπο: “κάνουμε αντιπολίτευση στη ΝΔ και κάνουμε αντιπολίτευση και σε αυτό”», υποστηρίζει η Αριστερά. Θέση, που κατά την άποψη του υπουργού Επικρατείας δεν συνάδει πάντως «με όσα προκρίνει και προτάσσει το Σύνταγμα, αλλά εν πάση περιπτώσει αυτό λένε». Εκείνο που «είναι εντελώς έκθετο, είναι το ΠΑΣΟΚ από το οποίο δεν έχω ακούσει μια αιτίαση επί του προσώπου», ήταν η επιχειρηματολογία του υπουργού.

Δεν προκύπτει, τέλος, από το Σύνταγμα ούτε έχει κάποια λογική ο αποκλεισμός των εν ενεργεία πολιτικών προσώπων, αλλά «το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι δεν είναι… ΠΑΣΟΚ ο προτεινόμενος Πρόεδρος», τόνισε εν κατακλείδι.