Αναλυτικά το πόρισμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης:

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των 22 προσλήψεων που έγιναν από το ΚΕΕΛΠΝΟ, και εν συνεχεία διατέθηκαν ως επί το πλείστον στο γραφείο του τότε Υπουργού Άδωνι Γεωργιάδη, επισημάνθηκαν πλείονες παρατυπίες, με πλέον χαρακτηριστικές την ανυπαρξία απόφασης Διοικητικού Συμβουλίου και την ανυπαρξία γραπτής σύμβασης μεταξύ των συνεργατών και του ΚΕΕΛΠΝΟ.

Θετική γνώση, ήτοι άμεσος δόλος, όπως απαιτείται από το άρθρο 256 ΠΚ (καθώς και το άρθρο 390 ΠΚ), σχετικά με την ακολουθηθείσα διαδικασία πρόσληψης, δεν προέκυψε στο πρόσωπο του τότε Υπουργού, ο οποίος πάντως όφειλε (είτε ο ίδιος, είτε δια του πολιτικού του γραφείου που αποτελεί οργανωμένη υπηρεσιακή μονάδα, με Διευθυντή και προσωπικό) να έχει ελέγξει τη νομιμότητα της διαδικασίας πρόσληψης και απασχόλησης τουλάχιστον των 14 υπαλλήλων – συνεργατών του ΚΕΕΛΠΝΟ που διατέθηκαν στο γραφείο του.

Διαπιστώνεται ότι η διαδικασία επιλογής δεν υπήρξε η ενδεδειγμένη στο πλαίσιο που επιβάλλει η χρηστή διοίκηση και η ανάγκη διαφάνειας στη λειτουργία του Δημοσίου. Ως σοβαρές ενδείξεις αυτού μπορούν να εκληφθούν τόσο η πρόδηλη δυσαναλογία μεταξύ αντικειμενικής αξίας και τελικού συμβατικού τιμήματος όσο και η ίδια η διαδικασία επιλογής που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «φωτογραφική». Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι μέχρι σήμερα δεν έχει αμφισβητηθεί η νομιμότητα της διαδικασίας. Σε κάθε περίπτωση, η εις βάθος διερεύνηση της υποθέσεως και η αναζήτηση πιθανόν ευθυνών είναι έργο της Δικαιοσύνης.

Δεδομένης της αστικής φύσεως της διαφοράς, αυτή εκφεύγει του αντικειμένου έρευνας της Εξεταστικής Επιτροπής. Προέκυψε δε ότι, μετά από σχετική τροποποίηση της προγραμματικής συμβάσεως, υπήρξε νομότυπη μεταβολή σκοπού για τη δημιουργία νέων δομών. Σε κάθε περίπτωση, τα διαθέσιμα ποσά δαπανήθηκαν, πράγματι, για σκοπούς δημόσιας υγείας, αλλά διαφορετικούς από εκείνους που αρχικώς είχαν προσδιορισθεί. Κατόπιν τούτων, δεν εντοπίζεται εν προκειμένω, αιτία ή περιθώριο αποδόσεως ευθυνών σε πολιτικό πρόσωπο.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]