Εχοντας πλήρη γνώση και έλεγχο των ερευνών που βρίσκονται σε εξέλιξη, το κυβερνητικό επιτελείο έχει στόχο να στιγματίσει «το παλαιό πολιτικό σύστημα και τα στηρίγματά του» καθώς τα άλλα σχέδια για να ανακτήσει η κυβέρνηση το χαμένο έδαφος έχουν ναυαγήσει.

Το κύμα των δημοσκοπήσεων του Μαρτίου έθαψε και τις τελευταίες ελπίδες που είχε το πρωθυπουργικό επιτελείο ότι η επικοινωνιακή καταιγίδα, με επίκεντρο την οικονομία και την «επόμενη ημέρα», θα άλλαζε τα δεδομένα για τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός αυτό έγινε αντικείμενο συσκέψεων και η απόφαση που ελήφθη είναι να βγουν από το συρτάρι όλες οι υποθέσεις με «οσμή σκανδάλου» και με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση να παίξει το τελευταίο της χαρτί.

Παράλληλα με την υπόθεση Novartis, στην οποία η κυβέρνηση επιμένει με την εντολή για άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών όλων των φερόμενων ως εμπλεκομένων πολιτικών προσώπων, το επιτελείο του κ. Τσίπρα έχει προχωρήσει ήδη σε επιλεκτικές διαρροές προς φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ, που αφορούν στο άνοιγμα της υπόθεσης των δανείων των κομμάτων, με «πληροφορίες» για άνοιγμα λογαριασμών πολιτικών προσώπων, τραπεζικών στελεχών, επιχειρηματιών κ.λπ. Στο ίδιο πλαίσιο, δεν εγκαταλείπεται από την κυβέρνηση η υπόθεση ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι ασκούνται εξαιρετικά έντονες πολιτικές πιέσεις προς τη Δικαιοσύνη -ειδικότερα προς τους λειτουργούς που έχουν δείξει ότι επηρεάζονται ή λειτουργούν με βάση αυτές- όταν ενέργειες ή αποφάσεις δεν εξυπηρετούν τον κυβερνητικό σχεδιασμό.

Στόχος δεν είναι η έρευνα και η απόδοση ευθυνών όπου αυτές και αν βρίσκονται. Στόχος είναι η επικράτηση κλίματος σκανδαλολογίας και γενικής απαξίωσης, από το οποίο ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του εκτιμούν ότι κινδυνεύουν περισσότερο οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.

Κεντρική επιδίωξη του σχεδίου είναι να ενοχοποιηθούν πρόσωπα και δυνάμεις της αντιπολίτευσης ως υπεύθυνοι της χρεοκοπίας της χώρας. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να «σβηστούν» από τη συνείδηση του απλού κόσμου οι οικονομικές και άλλες επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. από τον Ιανουάριο του 2015, που οδήγησαν την οικονομία από το νέο ξεκίνημα στην ανάγκη ενός τρίτου Μνημονίου που κόστισε στον ελληνικό λαό από 30 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Σάκη Παπαδόπουλο, μέχρι 100 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τον επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέκλινγκ ή 200 δισ. ευρώ σύμφωνα με τον κατά γενική ομολογία μετριοπαθή, πρώην επικεφαλής του EuroWorkingGroup Τόμας Βίζερ.

Παράλληλα με τις επιθέσεις φιλίας στο Κίνημα Αλλαγής και τις ασκήσεις συναίνεσης προς τη Νέα Δημοκρατία «για το καλό της χώρας», πραγματική επιδίωξη του κ. Τσίπρα και του κ. Καμμένου είναι να ποινικοποιήσουν τον αντιπολιτευτικό λόγο και κάθε αντίθετη φωνή.

Επί της ουσίας να εκθέσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους στην ελληνική κοινή γνώμη, πραγματοποιώντας πολιτικό πλιάτσικο με στόχο προφανώς όχι τη συναίνεση ή την αναγκαία εθνική συνεννόηση, αλλά να απαξιώσουν πλήρως την αντιπολίτευση και να κερδίσουν ψήφους. Στην ίδια στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου εντάσσονται και οι επιθέσεις προς τα ΜΜΕ που βρίσκονται έξω από τον κύκλο επιρροής της κυβέρνησης, με στόχο επίσης την απαξίωσή τους.

Τρεις οι πιο πιθανές ημερομηνίες για κάλπες

Σε αυτό το κλίμα, ο πρωθυπουργός απορρίπτει -σχεδόν κάθε εβδομάδα, πλέον- σενάρια για εκλογές το φθινόπωρο του 2018 ή τον Μάιο του 2019 γνωρίζοντας ότι τροφοδοτούνται μέσα από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως γνωρίζοντας ότι είναι και οι μόνες του επιλογές.

Η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει εκ των πραγμάτων την πρόκληση για εκλογές το φθινόπωρο του 2018 αν δεν καταφέρει να μεταφέρει για αργότερα τα ψηφισμένα μέτρα για μείωση συντάξεων και αφορολογήτου, που εναγωνίως προσπαθεί στο παρασκήνιο, χωρίς αποτέλεσμα μέχρι στιγμής.

Ακόμα όμως και αν τα καταφέρει και αναβάλλει τα μέτρα και δεν πάει σε εκλογές το φθινόπωρο του 2018, πάλι θα εξετάσει ως κυρίαρχο το σενάριο εκλογών τον Μάιο του 2019. Η εξαιρετικά πιθανή ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, που θα γίνουν Μάιο ή Ιούνιο του επόμενου έτους, θα είναι απαγορευτική για το κυβερνών κόμμα, λίγους μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές, αν αυτές γίνουν στο τέλος της τετραετίας, όπως δημοσίως λέει ο κ. Τσίπρας.

Ωστόσο, σε αυτή τη φάση ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να πει κάτι διαφορετικό, πολλώ δε μάλλον όταν οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα επιτείνουν την αίσθηση αποσταθεροποίησης και ανασφάλειας.

Γι’ αυτό το λόγο άδειασε τον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση που είπε ότι εκλογές μπορεί να γίνουν τον Μάιο του 2018 και δεν έκανε το χατίρι στους συντρόφους του εντός του ΣΥΡΙΖΑ να «βάλει πάγο» στον Πάνο Καμμένο, με τον οποίο συμβιώνουν πλέον αναγκαστικά τουλάχιστον ως την προκήρυξη των επόμενων εκλογών.

Σε κάθε περίπτωση, αν δεν υπάρξουν αρνητικές εκπλήξεις στα εθνικά θέματα, ο πρωθυπουργός θα αποφασίσει με βάση τις δημοσκοπήσεις που θα έχει στα χέρια του. Αυτές που έχει σήμερα δεν ευνοούν εκλογικό αιφνιδιασμό ούτε άμεσα ούτε το φθινόπωρο, αφού η διαφορά υπέρ της Νέας Δημοκρατίας είναι πολύ μεγαλύτερη από το όριο ασφαλείας υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Γιάννης Καμπουράκης
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]