Ο πρωθυπουργός υποδέχθηκε τον 11χρονο και τη μητέρα του στο Μέγαρο Μαξίμου το μεσημέρι του Σαββάτου και τους καλωσόρισε λέγοντάς τους: «Αμίρ, θέλω να σου κάνω ένα δώρο επειδή κάποιοι έκαναν λάθος και σου στέρησαν την τιμή να κρατήσεις την ελληνική σημαία. Σήμερα θα σου τη δώσω εγώ, γιατί σου αξίζει. Να την κρατάς πάντοτε ψηλά και να θυμάσαι ότι στην Ελλάδα όλα τα παιδιά απολαμβάνουν παιδεία και ασφάλεια, εγγυημένη από την αγάπη και την αλληλεγγύη του λαού μας».

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Αμίρ διαπίστωσαν ότι υποστηρίζουν την ίδια ομάδα, την Μπαρτσελόνα και το παιδί είπε στον πρωθυπουργό ότι θέλει να ταξιδέψει στη Γερμανία.

«Να πας και να έρχεσαι εδώ για διακοπές, για να μας βλέπεις κιόλας», του απάντησε ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Αμίρ αποχώρησε από το Μαξίμου χαμογελαστός και με την ελληνική σημαία, που νωρίτερα του είχε στερηθεί, τυλιγμένη πάνω του.

https://www.youtube.com/watch?v=Midw3q8SBAo

Για την επίσκεψη του Αμίρ στον πρωθυπουργό μίλησε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας. Ο πρωθυπουργός είπε ότι εμείς περιθάλπτουμε αυτούς τους ανθρώπους και τους δίνουμε τα δικαιώματά τους, γιατί ο λαός μας έχει δείξει αλληλεγγύη και αυτή ήταν μια ρατσιστική επίθεση και ένα μεμονωμένο γεγονός, είπε μιλώντας στην ΕΡΤ.

«Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπεις μια μάνα, που είναι ταλαιπωρημένη, που ο άντρας της δεν είναι εδώ, είναι στην Γερμανία, να κλαίει που πήρε τη σημαία, να την ακουμπά στην καρδιά της και να ευχαριστεί για την βοήθεια που είχε, να ζητά για την καλυτέρευση της ζωής της, να κάνει όπως θα κάναμε κι εμείς, να ζητάει κάποια πράγματα παραπάνω για να καλυτερεύσει η ζωή της…», είπε ο κύριος Μουζάλας και πρόσθεσε σχετικά με τον Αμίρ: «Νομίζω ότι τα παιδιά, έχουν μια φυσική ικανότητα να απομυθοποιούν καταστάσεις.

Η μητέρα του παιδιού, ο διερμηνέας ένιωθαν το δέος κάποιου ο οποίος πηγαίνει στον πρωθυπουργο της χώρας. Ο Αμίρ ήταν το παιδί το οποίο ήταν στο σχολείο, ήταν στο σπίτι, έκανε τα αστεία του, έκανε ό,τι θα έκανε το δικό σας το παιδί, μπήκε σε ένα περιβάλλον, βρήκε έναν πρόεδρο που του φέρθηκε με την ίδια ευαισθησία που φέρεται στα δικά του τα παιδιά. Από την πλευρά του Αμίρ υπήρχε μια “θεία φυσικότητα” που τα καταλύει όλα».