Υπογραμμίζει ότι «ύστερα από τρία χρόνια “πηχτού” εθνικολαϊκισμού, οι ζωτικοί μύθοι της Αριστεράς κατέρρευσαν» και τονίζει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανίκανος να αντιμετωπίσει την κρίση γιατί απλούστατα αδυνατεί για ιδεολογικούς λόγους να κατανοήσει το μηχανισμό που την παράγει και τροφοδοτεί».

 Κύριε Τζαβάρα, γιατί η Ν.Δ. αποφάσισε να βάλει τέλος στις δύο πλειοψηφίες στη Βουλή;

Με βάση το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, η κυβέρνηση έχει τη νομοθετική πρωτοβουλία. Οποιοδήποτε νομοσχέδιο έρχεται για συζήτηση και ψήφιση πρέπει να εκφράζει την ενιαία βούληση της κυβέρνησης, δηλαδή να είναι προϊόν συμφωνίας μεταξύ των δύο κομμάτων που με τη κοινοβουλευτική τους δύναμη την στηρίζουν και η συμφωνία αυτή θα πρέπει να έχει συντελεστεί προτού το νομοσχέδιο κατατεθεί στη Βουλή. Είναι συνταγματικά και κοινοβουλευτικά αδιανόητο κάθε υπουργός που φέρνει ένα νομοσχέδιο να επαφίεται για την ψήφισή του στους συσχετισμούς της συγκυρίας που θα διαμορφωθεί κατά την πορεία της συζήτησης και όχι στη δεδηλωμένη, με βάση την οποία έχει η κυβέρνηση εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη της Βουλής.

Τα μηνύματα υπέρ της ταχείας ολοκλήρωσης της 3ης αξιολόγησης σας πείθουν πως η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αλλάξει τακτική σε σχέση με τις προηγούμενες αξιολογήσεις;

Τώρα πια, μετά από 3 σχεδόν χρόνια ζωής, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έχει αποκρυσταλλώσει ένα πολιτικό ύφος που προδίδει και ένα αντίστοιχο ήθος: δεν εννοεί τα όσα λέει, δεν τηρεί τις υποσχέσεις της, δεν τιμά τις δεσμεύσεις της. Δεν κάνει τίποτε άλλο από το να προσπαθεί με συνεχείς τακτικισμούς να κρατηθεί στην εξουσία, «ανταλλάσσοντας» διαρκώς χώρο με χρόνο, όπως ακριβώς κάποτε ο Λένιν στα πρώτα χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης. Ενα βήμα μπρος και δύο πίσω!

Μπορεί οι πολιτικές ΣΥΡΙΖΑ να έπληξαν περισσότερο τους πιο αδύναμους που έλεγε ότι θα υπερασπιζόταν ως αριστερό κόμμα, αλλά και η Ν.Δ. αυστηρή δημοσιονομική πολιτική ακολούθησε ως κυβέρνηση, ενώ και σήμερα αποφεύγει τις εξαγγελίες για παροχές. Τι τους λέτε για να την εμπιστευτούν;

Οσοι στήριξαν με την οργισμένη ψήφο τους την άνοδο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. στην εξουσία προφανώς προσδοκούσαν τις ανατροπές που είχε υποσχεθεί ο Τσίπρας. Τώρα πια, ύστερα από 3 χρόνια «πηχτού» εθνικολαϊκισμού, οι πάντες έχουν αντιληφθεί ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος εξόδου της χώρας από την κρίση, εκτός από αυτόν που πορευόταν η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Το ψέμα κυριαρχεί παντού, οι ζωτικοί μύθοι της Αριστεράς κατέρρευσαν. Δεν υπάρχει εναλλακτικός τρόπος αριστερής διακυβέρνησης. Η χώρα θα είχε συμπληρώσει τώρα 3 χρόνια ανάπτυξης, εάν συνεχιζόταν η διακυβέρνηση του τόπου από τη Ν.Δ. Το Μνημόνιο θα είχε τελειώσει και η Ελλάδα θα ήταν στην ίδια θέση με την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Κύπρο. Με την ιστορική ευθύνη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. μένει καθηλωμένη στην τελευταία θέση κατάταξης των κρατών-μελών της Ευρώπης. Και μόνο μια τόσο απλή σύγκριση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. αποκαθιστά τον αληθινό συσχετισμό αξιοπιστίας των δύο παρατάξεων.

Είναι τελικά εφικτή η μείωση των φόρων στο βαθμό που αναφέρει στο πρόγραμμά της η Ν.Δ.; Γιατί να πιστέψει ο πολίτης πως θα καταφέρετε να πείσετε τους δανειστές να αποδεχτούν αλλαγές στα συμφωνηθέντα για τα πρωτογενή πλεονάσματα;

Η Ελλάδα επί ΣΥΡΙΖΑ βολοδέρνει χωρίς ελπίδα σωτηρίας και χάνεται στα βάθη μιας κρίσης που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανίκανος να αντιμετωπίσει, γιατί απλούστατα αδυνατεί για ιδεολογικούς λόγους να κατανοήσει το μηχανισμό που την παράγει και την τροφοδοτεί. Το χειρότερο όμως είναι ότι υποχρεούται από τα Μνημόνια που έχει υπογράψει να λάβει μέτρα ανοιχτής αγοράς και να εφαρμόσει πολιτικές ελεύθερης οικονομίας, που δεν τα πιστεύει και ιδεολογικά τα μάχεται. Σε αυτό το ιστορικό καθήκον μόνο η Ν.Δ. μπορεί να ανταποκριθεί με επάρκεια, γιατί ανέκαθεν υπήρξε το κόμμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της ελεύθερης οικονομικής δράσης, μέσα από το οποίο εκφράζονται οι συνεπείς και δημιουργικές φιλελεύθερες δυνάμεις της κοινωνίας και της οικονομίας. Αυτές, δηλαδή, που θα σηκώσουν το βάρος και θα επαναφέρουν την οικονομία σε αναπτυξιακούς ρυθμούς, υπό καθεστώς υγιούς και δημιουργικού ανταγωνισμού, χωρίς τις αγκυλώσεις και τις αδράνειες του κρατικοδίαιτου καπιταλισμού, που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Η φορολογία λ.χ., στο πλαίσιο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί μέσο «ποινικοποίησης» κάθε παραγωγικής δραστηριότητας που υπερβαίνει το μέτρο, όπως το καθορίζει αυθαίρετα ο εκάστοτε κ. Τσακαλώτος, που υλοποιεί κατ’ επανειλημμένες δηλώσεις του ταξική οικονομική πολιτική. Αντίθετα, η Ν.Δ. χρησιμοποιεί τη φορολογία για να απελευθερώνει στοχευμένα οικονομικές δυνάμεις με αυξημένο αναπτυξιακό βάρος και να κινητροδοτεί παραγωγικές πρωτοβουλίες, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη. Αυτά τα απλά νοήματα οικονομικής ανασυγκρότησης του τόπου τα γνωρίζουν πολύ καλά οι δανειστές μας και τα αποδέχονται πλήρως ως αυτονόητα. Γι’ αυτό και δυσκολεύονται να συνεννοούνται με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης, καταδικάζοντας τη χώρα σε ατέρμονες και τελικά ανεπιτυχείς διαπραγματεύσεις.

Είστε από αυτούς που βλέπουν εκλογές μέσα στο 2018; Αν ναι, για ποιο λόγο πιστεύετε ότι μπορεί να τις επιλέξει μία κυβέρνηση που και εσείς λέτε ότι προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία;

Εκτιμώ ότι το απώτατο όριο για εκλογές από τη σκοπιά του κ. Τσίπρα δεν πρέπει να ξεπεράσει το φθινόπωρο του 2018, τουλάχιστον με βάση το γεγονός ότι δεν έχει συμφέρον ο πρωθυπουργός να επιλέξει χρόνο εκλογών μετά την 1η.1.2019. Τότε δηλαδή που θα αρχίσουν να πέφτουν βροχηδόν οι μειώσεις αφορολογήτου, συντάξεων, μισθών και ο Ελληνας πολίτης θα νιώσει με τον πιο οδυνηρό τρόπο ότι ούτε το Μνημόνιο τελείωσε ούτε η «επιτροπεία» τερμάτισε τον Αύγουστο του 2018, όπως σήμερα του υπόσχεται ο πρωθυπουργός. Θα είναι δηλαδή από ανάγκη και όχι με τη θέλησή του που θα αποχωριστεί πρόωρα τις ομορφιές της εξουσίας.

Η Ν.Δ. ασκεί πολύ σκληρή κριτική για την οικολογική καταστροφή στον Σαρωνικό. Γιατί κατά τη γνώμη σας δεν έχει απομακρυνθεί από την κυβέρνηση ο κ. Κουρουμπλής;

Η απομάκρυνση ή παραμονή του κ. Κουρουμπλή είναι υπόθεση που αφορά αποκλειστικά και μόνο τον πρωθυπουργό και τον τρόπο που αυτός αντιλαμβάνεται την ευθύνη του απέναντι στον ελληνικό λαό. Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει εμφανιστεί στα σημεία που έχουν πληγεί από την πρωτοφανή αυτή οικολογική καταστροφή προδίδει ότι ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα υγείας του οικοσυστήματος του Σαρωνικού ο πρωθυπουργός το προσλαμβάνει ως ελαφρά αδιαθεσία.

Ολο το προηγούμενο διάστημα η Ν.Δ. έθετε, ακόμη και μέσω επιστολών του κ. Μητσοτάκη, διάφορα θέματα σε σχέση με τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Εξακολουθούν να υφίστανται και σήμερα; 

Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν δεν είχε ευτελιστεί τόσο πολύ η λειτουργία του Κοινοβουλίου όσο επί ημερών συγκυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Η Βουλή έχει μετατραπεί σε λέσχη ατέρμονων ανούσιων, άστοχων και χαοτικών συζητήσεων. Η νομοθετική λειτουργία της έχει αντικατασταθεί από μια άνευ προηγουμένου παραγωγή περιπτωσιολογικών-φωτογραφικών ρυθμίσεων, που κάθε φορά συγκεντρώνονται σωρηδόν με τροπολογίες λίγο πριν αρχίσει η ψηφοφορία. Ο Κανονισμός καθημερινά κακοποιείται μέχρις πλήρους αχρηστεύσεως.

Πόσο δικαιώθηκε πολιτικά η πρωτοβουλία της Ν.Δ. να επιμείνει στο θέμα των συνομιλιών του κ. Καμμένου και να ζητήσει και σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής; Τι αποκομίσατε εσείς από την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή;

Ως γνωστόν, η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής αποτελεί μέσο κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο οποίος ανήκει προεχόντως στην αντιπολίτευση. Αυτή κατά τεκμήριο ελέγχει την κυβέρνηση με βάση το Σύνταγμα. Το άρθρο 68 του Συντάγματος προβλέπει μειωμένη μειοψηφία 2/5 για τη σύσταση αυτής της επιτροπής, δηλαδή 120 βουλευτών, η οποία και προχθές επιτεύχθηκε. Η δημοκρατική και κοινοβουλευτική ευαισθησία της κυβερνητικής πλειοψηφίας δυστυχώς δεν φτάνει μέχρι την αναγνώριση και το σεβασμό του αυτονόητου αυτού δικαιώματος στην αντιπολίτευση. Δηλαδή, εθνικολαϊκιστική αριστεροδεξιά Δημοκρατία!

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

achondropoulos@e–typos.com

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής