Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη από τη Σχολή Υγιεινής και Τροπικών Ασθενειών του Λονδίνου (LSHTM), η περίοδος μετάδοσης της ελονοσίας πρόκειται να αυξηθεί κατά ένα μήνα ανά χρονιά και του δάγκειου πυρετού κατά τέσσερις, εάν οι εκπομπές επιβλαβών αερίων εξακολουθήσουν, μέχρι τότε, να αυξάνονται στους ρυθμούς με τους οποίους αυξάνονται και τώρα.

Μέχρι το 2100, η μέση θερμοκρασία τη γης αναμένεται να αυξηθεί κατά 3,7 βαθμούς Κελσίου, σε σχέση με σήμερα. Το γεγονός αυτό θα επιτρέψει στα κουνούπια- τους κύριους μεταδότες των παραπάνω ασθενειών- να ζουν και να αναπαράγονται περισσότερο, μεταδίδοντας, αντίστοιχα, τις ασθένειες για μεγαλύτερο διάστημα.

Ο Felipe J Colón-González, επίκουρος καθηγητής στην LSHTM και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, σχολίασε σχετικά:

«Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας δείχνουν ότι μια μείωση των εκπομπών επιβλαβών αερίων θα μπορούσε να συμβάλλει στην μείωση της περιόδου μετάδοσης ορισμένων ασθενειών, μειώνοντας, κατ’ επέκταση, τον αριθμό των ατόμων που αυτές απειλούν. Οι προσπάθειες για περιορισμό της αυξητικής τάσης της θερμοκρασίας πρέπει να συνεχιστούν».

«Παρόλα αυτά, οι εμπειρογνώμονες και οι ειδικοί δημόσιας υγείας θα πρέπει να προετοιμάζονται και για διαφορετικά σενάρια, όπου η μέση θερμοκρασία της γης θα συνεχίσει να ανεβαίνει», συνεχίζει ο ερευνητής. «Ιδιαίτερη βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί στις περιοχές όπου σήμερα αυτές οι ασθένειες δεν υπάρχουν, με αποτέλεσμα το σύστημα υγείας τους να μην είναι προετοιμασμένο για ένα τέτοιο ενδεχόμενο».

Σήμερα, η ελονοσία σκοτώνει περίπου 400.000 ανθρώπους κάθε χρόνο, οι περισσότεροι εκ των οποίων παιδιά. Το 2019, περισσότερο από το 90% των (εκτιμώμενων) 230 εκατ. κρουσμάτων που σημειώθηκαν αφορούσε την Αφρική. Τα τελευταία χρόνια, χώρες όπως η Ερυθραία, το Σουδάν και η Κολομβία αντιμετωπίζουν μια νέα έξαρση της ασθένειας στο εσωτερικό τους.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι περιπτώσεις ασθενών με ελονοσία αυξήθηκαν, μέσα στις τελευταίες 2 δεκαετίες, κατά 8 ολόκληρες φορές. Το 2000, στον ΠΟΥ είχαν αναφερθεί 505.430 κρούσματα ελονοσίας παγκοσμίως, ενώ το 2019 τα κρούσματα που καταγράφηκαν επίσημα ήταν 5,2 εκατομμύρια.

Όσον αφορά τον δάγκειο πυρετό, πρόκειται για μια ασθένεια που παρακολουθείται και καταγράφεται τα τελευταία χρόνια ελλιπώς. Σε γενικές γραμμές, ο δάγκειος πυρετός εκτιμάται πως προσβάλλει 100-400 εκατ. κόσμου κάθε χρόνο, σκοτώνοντας τους 20.000. Για τον δάγκειο δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία, παρόλο που, πρόσφατα, ορισμένες χώρες ενέκριναν ένα σχετικό εμβόλιο.

Για να αντιμετωπιστεί η ελονοσία χρησιμοποιείται κυρίως η θεραπεία με αρτεμινισίνη, που είναι αρκετά αποτελεσματική απέναντι στο κυρίαρχο στέλεχος της ελονοσίας, το P falciparum, από το οποίο προσβάλλεται το 90% των ασθενών. Οι δοκιμές για ένα εμβόλιο κατά της ελονοσίας συνεχίζονται ακόμα.

Η μελέτη του LSHTM ανέδειξε το φαινόμενο του θερμοκηπίου ως έναν καθοριστικό παράγοντα για την ενδεχόμενη μελλοντική αύξηση των κρουσμάτων των δύο ασθενειών. Παρόλα αυτά, οι μελετητές αναγνώρισαν την επιρροή άλλων παραγόντων, όπως η εξέλιξη των ασθενειών καθαυτών, αλλά και των ειδών που τις μεταδίδουν στον άνθρωπο. Καθοριστική θα είναι επίσης η πρόοδος που θα γίνει, τα επόμενα χρόνια, στην εξεύρεση θεραπειών ή άλλων τρόπων πρόληψης για τις ασθένειες.

Όπως είπε ο Felipe J Colón-González: «Οι τρέχουσες μέθοδοι πρόληψης μετάδοσης της ελονοσίας βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στον έλεγχο του πληθυσμού των κουνουπιών και την μείωση της επαφής τους με τον άνθρωπο. Παρόλο που οι εκστρατείες αυτές είναι συχνά επιτυχείς, είναι δύσκολο να εφαρμοστούν με την ίδια επιτυχία σε φτωχότερες χώρες, όπου πρέπει να γίνει προσεκτικότερη διοχέτευση των πόρων ανάμεσα στον έλεγχο και την θεραπεία».

ΠΗΓΗ: The Guardian