Το έχουμε δει αρκετές φορές σε ταινίες, είτε κωμωδίες είτε περιπέτειας. Ποιος να το έλεγε στους σεναριογράφους όμως πως η ζωή είχε προλάβει τη φαντασία; Και μάλιστα τόσο παλιά όσο ο Μεσαίωνας. Για την ακρίβεια ήταν τον 14ο αιώνα, κάπου μεταξύ του 1305 και του 1400. Τότε, μια καλόγρια σκηνοθέτησε τον θάνατο της για να μπορέσει να ξεφύγει από το μοναστήρι του Γιορκ και να ακολουθήσει μια… τρίφυλλη ζωή. Μια ζωή στα εγκόσμια, γεμάτη σωματικές απολαύσεις.

Πριν από λίγες μέρες, μια ομάδα ιστορικών ανακάλυψε περγαμηνές και σημειώματα που αποδεικνύουν το πανούργο σχέδιο που έστησε η καλόγρια. Σύμφωνα με όσα κατέγραψε ο Αρχιερέας του St. Clement στο Γιορκ, η καλόγρια έστησε την πλεκτάνη μαζί με άλλους και έφτιαξαν ένα ψεύτικο σώμα για να ταφεί, ενόσω εκείνη διέφευγε από το μοναστήρι.

Δεν άργησαν να την καταλάβουν και σε ένα σημείωμα του ο Αρχιερέας της διαμηνύει να γυρίσει πίσω. «Προς προειδοποίηση της Τζόαν του Λιντς, μέχρι πρότινος καλόγριας του St. Clement του Γιορκ. Πρέπει να επιστρέψει άμεσα στον οίκο της».

Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την ιστορία, αλλά και τις αντιλήψεις της εποχής, έχουν οι σημειώσεις του Αρχιερέα Γουίλιαμ Μέλτον στα πρακτικά του μοναστηρίου.

«Παραμέρισε με αναίδεια την πίστη της και την σεμνότητα του φύλο της. Υποκινούμενη από το μοχθηρό μυαλό της έθεσε το σώμα της σε προσομοίωση ασθένειας και προσποιήθηκε τη νεκρή, χωρίς να φοβάται για την υγεία της ψυχής της. Αργότερα, με την βοήθεια άλλων διαβολεμένων ανθρώπων έφτιαξαν ένα ψεύτικο σώμα και δεν είχε καμία ντροπή να το αφήσει να ταφεί με την ιερότητα της θρησκείας αλλά και του τόπου του μοναστηριού.

Έχοντας γυρίσει την πλάτη της στην αξιοπρέπεια και την καλοσύνη της πίστης, έβαλε την ζωή της σε ένα ανώμαλο μονοπάτι. Παραδόθηκε με αλαζονεία στις σαρκικές απολαύσεις, μακριά από την φτώχεια και την υπακοή. Έσπασε τους όρκους της και απεμπόλησε τις θρησκευτικές της συνήθειες και τώρα περιπλανιέται στο σκοτάδι της ψυχής της».

Δυστυχώς τα ευρήματα δεν διαθέτουν αναφορά για την έκβαση της υπόθεσης. Αν δηλαδή η καλόγρια επέστρεψε στο μοναστήρι ή αν τη βρήκαν και την τιμώρησαν. Στα ιστορικά βιβλία της πολιτείας του Γιορκ πάντως υπάρχει αναφορά για μια μοναχή που περί τα 1301 φέρεται να εγκατέλειψε τη μονή. Συναντήθηκε νύχτα με άντρες στην πύλη του μοναστηρίου, έβγαλε την ενδυμασία της, φόρεσε άλλα ρούχα και πήγε να συναντήσει τον κόμη Γκρέγκορι ντε Θόρντον. Έζησαν μαζί για τρία και πλέον χρόνια.

Οι ιστορικοί που έκαναν την ανακάλυψη, αναφέρουν ότι τότε ήταν πολύ σύνηθες να μετανιώνουν για την επιλογή τους. Οι περισσότεροι ακολουθούσαν το θρησκευτικό μονοπάτι σε μικρή ηλικία. Συνήθως 16 ετών. Περνούσαν μόλις λίγα χρόνια μέχρι να νιώσουν την ανάγκη να επανέλθουν στο κοσμικό μονοπάτι της ζωής.