Τις τελευταίες δύο εβδομάδες παρατηρήθηκε μια εκθετική αύξηση των κρουσμάτων με επίκεντρο τη Βόρεια Ελλάδα, μια ταχεία εξάπλωση της πανδημίας που ήδη οδηγεί το ΕΣΥ στα όριά του σε αρκετές περιοχές της ελληνικής επικράτειας.

Η μάχη με την ιό δεν είναι αγώνας 100 μέτρων, αλλά ένας μαραθώνιος. Δεύτερο lockdown λοιπόν για τη χώρα μας, δεύτερη φάση ενός αγώνα που απαιτεί θυσίες από όλους μας, προκειμένου να βγούμε νικητές.

Αρχικά, οφείλω να δηλώσω ότι η λύση αυτή στην παρούσα φάση δείχνει επιβεβλημένη. Δεν είναι τα lockdowns που τραυματίζουν τις οικονομίες, αλλά ο ιός και οι επιπτώσεις του.

Δεν μπορώ να φανταστώ με ποιες συνθήκες θα μπορούσε να λειτουργήσει η οικονομία μας ομαλά με ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που έχει ξεπεράσει τα όρια και τις αντοχές του, τη δυνατότητά του να περιθάλπει τους ασθενείς του.

Πόσο εύκολα μπορεί να μεταβεί κάποιος στην εργασία του, να κυκλοφορήσει στην αγορά, να επισκεφθεί ένα κατάστημα εστίασης, τη στιγμή που γνωρίζει ότι όλες οι κλίνες ΜΕΘ είναι πλήρεις; Ο έλεγχος της πανδημίας, η δυνατότητα του ΕΣΥ να αντιμετωπίζει τα κρούσματα είναι βασικές προϋποθέσεις ομαλής και απρόσκοπτης λειτουργίας της οικονομίας.

Τα lockdowns αποδεδειγμένα έχουν αποτελέσματα έναντι της πανδημίας και κρατούν την εξάπλωση του ιού χαμηλά. Ωστόσο, έχουν τρομακτικές οικονομικές συνέπειες για τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους, την πραγματική οικονομία.

Είναι απαραίτητο, λοιπόν, το κράτος να παρέμβει άμεσα, να στηρίξει τους κλάδους που πλήττονται, προκειμένου οι αντίστοιχες επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοί τους να επιβιώσουν και να σταθούν στα πόδια τους. Τα μέτρα που εξήγγειλε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, καθώς στηρίζουν άμεσα αυτούς που πλήττονται περισσότερο.

Η κυβέρνηση οφείλει μέσα στον Νοέμβριο να «τρέξει» άμεσα στοχευμένα χρηματοδοτικά εργαλεία, εκμεταλλευόμενη πλέον και την εμπειρία της άνοιξης, χωρίς να παραβλέπει φυσικά ότι οι επιχειρήσεις έχουν ακόμα πάνω τους τις πληγές του πρώτου κύματος της πανδημίας και είναι πλέον πολύ λιγότερο ανθεκτικές.

Ευτυχώς, το Ταμείο Ανάκαμψης και η χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων σε επίπεδο Ε.Ε. για το 2021 δίνουν στην κυβέρνηση «οξυγόνο» και τον απαραίτητο δημοσιονομικό χώρο προκειμένου να στηρίξει την ελληνική οικονομία ουσιαστικά.

Οι ειδικές συνθήκες τους έτους που διανύουμε, η πανδημία, τα lockdowns, η λειτουργία της οικονομίας υπό καθεστώς μέτρων προστασίας ανέδειξαν ζητήματα της ελληνικής οικονομίας. Η υπερβολική εξάρτηση από το τουριστικό προϊόν, ο γιγαντωμένος κλάδος εστίασης, το χαμηλό ποσοστό τηλεργασίας είναι ορισμένα από τα στοιχεία που προβλημάτισαν.

Η ανάγκη για αλλαγή παραγωγικού μοντέλου, η επένδυση σε δεξιότητες απομακρυσμένης εργασίας, η ανάπτυξη παραγωγικών κλάδων περισσότερο ανθεκτικών σε εξωγενείς παράγοντες φαντάζουν πλέον περισσότερο επιτακτικά από ποτέ.

Ευελπιστώ ότι η υποχώρηση της πανδημίας θα βρει τη χώρα μας όρθια, αλλά και πλούσια σε διδάγματα, με στόχο τον εκσυγχρονισμό και μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας.

Από την έντυπη έκδοση