Αγκάθι των συζητήσεων αυτών είναι ο χρόνος για τον οποίο η Ελλάδα θα κληθεί να διατηρήσει τα πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ, αλλά και το κόστος που είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν οι Ευρωπαίοι.
Μάλιστα επισημαίνεται άτυπα από συγκεκριμένους κύκλους, ότι η κα Λαγκάρντ στις τελευταίες δηλώσεις με τις οποίες υποστηρίζει πως αποκλείεται οποιαδήποτε συζήτηση για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για μία δεκαετία, “στην πραγματικότητα αποκλείει κάτι που, ήδη στις συζητήσεις που έχουν μεσολαβήσει, έχει εδώ και λίγο καιρό απομακρυνθεί σαν ενδεχόμενο…”.
Η πραγματική συζήτηση μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου, “έχει ήδη φύγει από τη δεκαετία σαν περίοδο διάρκειας των υποχρεωτικών υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων” και έχει μεταφερθεί στη διαφορά για το αν αυτό “θα πρέπει να είναι για μία πενταετία (σ.σ. όπως επιμένει προς το παρόν το Βερολίνο), ή μία τριετία”, θέση με την οποία είναι περίπου έτοιμο να συζητήσει το ΔΝΤ.
Το κλίμα, όπως αξιολογείται από παράγοντες της Κομισιόν, είναι ήδη αρκετά ώριμο για να προχωρήσει η προσέγγιση μεταξύ Ευρωζώνης και ΔΝΤ, τέτοια που “να μη επιδεινώνει το ήδη επιβαρυμένο πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη, με ένα νέο κύκλο αναταραχής στο ελληνικό πρόβλημα…”.
Κανείς ωστόσο δεν ξεχνά ότι και στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν είχε υπάρξει δυνατότητα προσέγγισης όσον αφορά τη διάρκεια της υποχρέωσης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων με παρέμβαση της γερμανίδας καγκελαρίου. Με την παρέμβαση αυτή είχε αρχίσει να τίθεται προς συζήτηση ο περιορισμός της πενταετίας σε τριετία, αλλά τότε ο κ. Σόιμπλε είχε με τη δική του εμπλοκή ανατρέψει την προσέγγιση. Και η δεκαετία είχε και πάλι μπει στο τραπέζι σαν εν δυνάμει ερμηνεία του όρου “μεσοπρόθεσμη” διάρκεια που αναφέρει η συμφωνία του Μαΐου του 2016 για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.
Αυτή την φορά φαίνεται ότι το κλίμα συζήτησης για την ερμηνεία του όρου “μεσοπρόθεσμη διάρκεια” περιορίζεται στην πενταετία με πιθανή την προσθήκη αστερίσκων για την επανεξέτασή του (σ.σ. και την πιθανή περαιτέρω μείωσή του) μετά το τέλος του προγράμματος.
Ήδη από την Παρασκευή νωρίς το πρωί (σ.σ. τοπική ώρα) το επιτελείο της ελληνικής κυβέρνησης που θα έχει τις πρώτες συναντήσεις του με την κα Λαγκάρντ και τον κ. Ντάισελμπλουμ, ενώ το μεσημέρι της ίδιας ημέρας θα ακολουθήσουν οι συναντήσεις με Σόιμπλε και Σαπέν.
Σε κάθε περίπτωση οι διαβουλεύσεις μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωζώνης έχουν ήδη αρχίσει και η αναμενόμενη προσέγγιση, εκτός απροόπτου, θα αρχίσει να αποτυπώνεται και να φαίνεται μέχρι πού έχι φτάσει στις δημόσιες δηλώσεις που θα αρχίσουν από το απόγευμα του Σαββάτου (σ.σ. ώρα Ελλάδος).
Ο κίνδυνος που εξακολουθεί βέβαια να υπάρχει και κανείς προς το παρόν δεν μπορεί να το αποκλείσει, είναι το να έχει καταλήξει το επιτελείο του κ. Σόιμπλε οτι μία έστω και προς το παρόν “κατάληξη” σε συμφωνία για το ελληνικό χρέος, δεν ευνοεί τις επιδιώξεις του στο εσωτερικό προεκλογικό μέτωπο.