Σε συνέντευξη που έδωσε στη «Franfkurter Allgemeine Zeitung», ο Ιταλός επίτροπος εξήγησε τη θέση του τονίζοντας ότι δεν μπορεί όλες οι οικονομίες της ευρωζώνης να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, καθώς κάθε χώρα έχει τα δικά της ειδικά χαρακτηριστικά. Δεν μπορούμε να πακετάρουμε όλες τις χώρες μαζί. Οι διαφορές στο ύψος του χρέους είναι πολύ μεγάλες για κάτι τέτοιο», είπε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τον κ. Τζεντιλόνι, κάθε κράτος θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίζει σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι σήμερα μόνο του σε θέματα δημοσιονομικής πολιτικής. Παράλληλα θα πρέπει η Κομισιόν να αποκτήσει αποτελεσματικότερα μέσα για την επιβολή δημοσιονομικών κανόνων.

Απαντώντας σε άλλη ερώτηση που του έγινε, απέρριψε την πρόσφατη πρόταση του ESM, σύμφωνα με την οποία δεν θα πρέπει να αλλάξει η ασφυκτική συνθήκη για ετήσια μείωση του χρέους κατά το 1/20 και οι αλλαγές να περιοριστούν μόνο στην αύξηση του ανώτατου ορίου του χρέους από το 60% που είναι σήμερα στο 100% του ΑΕΠ.

Ο Ευρωπαίος επίτροπος προανήγγειλε ότι στα μέσα του 2022 η Επιτροπή θα κάνει την πρότασή της για την αναμόρφωση του σημερινού Συμφώνου Σταθερότητας σε τρεις κατευθύνσεις.

– Το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο της Ε.Ε. θα πρέπει να γίνει πιο απλό και κατανοητό.

– Ο πράσινος και ψηφιακός μετασχηματισμός απαιτεί τεράστιες επενδύσεις. Το κανονιστικό πλαίσιο δεν θα πρέπει να σταθεί εμπόδιο.
– Οι κανόνες θα πρέπει να είναι ρεαλιστικοί, έτσι ώστε να μπορέσουν να μειωθούν «τα πράγματι πολύ υψηλά χρέη πολλών κρατών-μελών».

Σημείωσε, μάλιστα, ότι ο αναθεωρημένος κανονισμός θα πρέπει να εξασφαλίζει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή όλα τα εργαλεία για να μπορεί να διασφαλίζει την τήρηση των δημοσιονομικών κανόνων εντός της Ε.Ε.

Αναφορικά με τη γερμανική θέση ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας έχει αποδειχθεί αρκετά ευέλικτο και ότι για αυτόν το λόγο δεν χρειάζεται αλλαγές, ο κ. Τζεντιλόνι παρατήρησε πως από τη στιγμή που «μια ευέλικτη ερμηνεία των κανόνων δεν μπορεί να διακριθεί από την πλήρη περιφρόνησή τους, τότε κάτι πήγε στραβά», αφήνοντας εμμέσως να εννοηθεί ότι υπήρξαν περιπτώσεις που το ισχύον δημοσιονομικό πλαίσιο απλώς δεν εφαρμόστηκε από τις μεγάλες οικονομίες, οι οποίες έχουν το ανάλογο πολιτικό βάρος.

Τέλος, σε ό,τι αφορά στον Γερμανό νέο υπουργό Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, ο οποίος θεωρείται υποστηρικτής της δημοσιονομικής πειθαρχίας, ο Ιταλός επίτροπος εκτίμησε ότι πρόκειται για έναν «πεπεισμένο Ευρωπαίο», ο οποίος «όπως οι προκάτοχοί του, δεν θα εργαστεί μόνο για τη Γερμανία αλλά και για την Ευρώπη».