«Αναγνωρίζοντας τις σημαντικές αντιξοότητες για την ανάπτυξη, τα στελέχη του ΔΝΤ –δικαίως – μιλούν όλο και πιο έντονα για την ανάγκη οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας να συμφωνήσουν σε μείωση του επίσημου διμερούς χρέους», επισημαίνει ο αρθρογράφος. Η εκτίμηση αυτή έχει ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς οι κατευθυντήρες γραμμές του ΔΝΤ δεν επιτρέπουν στο Ταμείο να δανείζει όταν δεν εξασφαλίζεται η μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους, σημειώνει ο Ελ-Εριάν, που είναι επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος στην Allianz.

«Σε έναν οικονομικά λογικό κόσμο, μια τέτοια πολύπλευρη αξιολόγηση που υποστηρίζεται από την πλειονότητα των 189 μελών του ΔΝΤ θα έπρεπε να επαρκούσε για ένα καλύτερο αποτέλεσμα – και ιδιαίτερα όταν το ίδιο το Ταμείο μαζί με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους θεσμούς της ΕΕ ήταν βασικός δανειστής και εγγυητής των προγραμμάτων προσαρμογής», αναφέρει ο Ελ-Εριάν. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν ισχύει κάτι τέτοιο στην περίπτωση αυτή, καθώς τα στελέχη και η διοίκηση του ΔΝΤ βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τους Ευρωπαίους πολιτικούς.

«Όσο περισσότερο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντιτίθενται στη μείωση χρέους για την Ελλάδα, τόσο δυσκολότερο θα είναι για τη χώρα να ανακάμψει από την καταστροφική μείωση του ΑΕΠ και του βιοτικού επιπέδου. Όσο περισσότερο διατηρηθεί η κατάσταση αυτή, τόσο περισσότερο θα τροφοδοτεί τα κόμματα που είναι κατά του κατεστημένου και που επικρίνουν την αναποτελεσματικότητα του ευρώ και τις ανομοιόμορφες συνέπειες του. Όσο πιο πολύ συνεχιστεί αυτό, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να υπάρχουν ανησυχίες για την ακεραιότητα αυτού του σημαντικού και ιστορικού έργου, το οποίου οι επιπτώσεις εκτείνονται πέρα από τα οικονομικά», εξηγεί ο Ελ- Εριάν.