Σε αυτό ο Τσακαλώτος μιλάει “έξω από τα δόντια”, επισημαίνοντας πως η πολιτική που ακολουθείται σήμερα στην Ευρώπη -“δείχνοντας” την Γερμανία- ενισχύει τους δεξιούς λαϊκιστές και την ακροδεξιά, ενώ απειλεί να διασπάσει την ΕΕ. Επιπλέον, δεν διστάζει να χαρακτηρίσει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης ως… ζουρλομανδύα!

Για την άνοδο της ακροδεξιάς στην ΕΕ αναφέρει χαρακτηριστικά πως η Ευρώπη αντιμετωπίζει πρόβλημα χαμηλής ανάπτυξης, υψηλής ανεργίας και επιδείνωσης των υποδομών και της κοινωνικής πρόνοιας.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος εμφανίζεται επικριτικός για το γεγονός ότι η ΕΚΤ είναι προσηλωμένη στον κίνδυνο του πληθωρισμού και ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης δρα ως μόνιμος ζουρλομανδύας… Για τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, χωρίς μια ατζέντα που θα έχει ως βάση την ανάπτυξη και μια διαφορετική οικονομική και χρηματοπιστωτική αρχιτεκτονική για την ευρωζώνη, που θα ενσωματώνει τις ανησυχίες των πολιτών σχετικά με τους μισθούς, τις συντάξεις και τα επιδόματά τους, δηλαδή αυτό που ονομάζει “κοινωνική αφήγηση”, οι δεξιοί λαϊκιστές θα συνεχίσουν να κερδίζουν έδαφος.

Το επιχείρημα της αφήγησης αυτής, όπως ο ίδιος επισημαίνει, είναι ότι η ΕΕ βασίζεται σε κανόνες και ότι η αλλαγή των κανόνων αυτών κάθε τόσο μπορεί να υπονομεύσει την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ. Επιπλέον, κατά την ίδια αφήγηση, οι πολίτες του Βορρά έχουν κουραστεί από τη διάσωση εκείνων του Νότου, που είτε δεν μπορούν είτε είναι απρόθυμοι να συμμορφωθούν με τους κανόνες.

«Με λίγα λόγια, η Ευρώπη μπορεί να διασωθεί ως ένα ενιαίο σύνολο, αν όλα τα κράτη-μέλη γίνουν περισσότερο σαν την Γερμανία. Εάν δεν το το πράξουν, τότε λαϊκίστικες και φυγόκεντρες δυνάμεις θα αναπτυχθούν στον Βορρά και θα υπονομεύσουν το ευρωπαϊκό ιδεώδες» αναφέρει με ειρωνικό ύφος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αναφερόμενος στην πολιτική Σόιμπλε.

Στο σημείο αυτό ο Έλληνας υπουργός τονίζει πως η «κοινωνική αφήγηση» έχει μεγάλη πνευματική στήριξη, διότι εστιάζει στις καταστροφικές συνέπειες της λιτότητας και στις αυξανόμενες κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες. Το πιο σημαντικό είναι πως η «κοινωνική αφήγηση» αντιμετωπίζει τους φόβους εκείνων που στρέφονται προς την άκρα δεξιά, προτείνοντας μια αλλαγή στην ημερήσια διάταξη και τη μεταρρύθμιση των υφιστάμενων προτεραιοτήτων.

Επικαλείται επίσης τον Αμερικανό πολιτικό αναλυτή, ιστορικό και δημοσιογράφο Τόμας Φρανκ, ο οποίος έχει υποστηρίξει πως η ικανότητα της Ακροδεξιάς να κινητοποιεί την κοινωνική βάση του προοδευτικού μπλοκ στηρίζεται στο ότι οι προοδευτικοί δεν κινητοποιούν τη δική τους βάση, για να αμφισβητήσουν τη νεοφιλελεύθερη τάξη.