«Το αποπνικτικό πρόβλημα χρέους της Ελλάδας σημαίνει ότι η Αθήνα θα καλείται να αποπληρώνει τους Ευρωπαίους δανειστές για τις επόμενες τρεις δεκαετίες. Οι πρωτεύουσες της Ευρωζώνης θα απαιτούν δημοσιονομική πειθαρχία από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις για να πάρουν τα χρήματά τους πίσω, περίπου μέχρι το 2060. Ωστόσο, χωρίς την πίεση των αγορών και την αυστηρότητα των προγραμμάτων διάσωσης, πώς θα κατορθώσουν να πείσουν τους Ελληνες να “παίξουν μπάλα”;», τονίζουν οι FT.
Στην συνέχεια γίνεται αναφορά στην εκταμίευση της δόσης του ενός δισ. ευρώ και το πώς αυτή θα χρησιμοποιηθεί από τον Τσίπρα:
Πιο... ξινός ο χυμός πορτοκαλιού το 2025
«Η Αθήνα πρόκειται να λάβει σχεδόν ένα δισ. από κέρδη της ΕΚΤ που οφείλονται στη χώρα, ως αντάλλαγμα για μια σειρά συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων. Χρήματα τα οποία προορίζονται για αποπλήρωμη των ακριβών δανείων του ΔΝΤ, αλλά και για το δημόσιο χρέος. Ωστόσο, η αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, απελευθερωμένη από τις μνημονιακές δεσμεύσεις και ενόψει εκλογών, έχει άλλες ιδέες και αρκετές χώρες, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία, είναι δυσαρεστημένες με τη γενναιοδωρία της Αθήνας στο νομοσχέδιο για την πρώτη κατοικία. Οι διαφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών έχουν οδηγήσει σε τρίμηνη καθυστέρηση της εκταμίευσης του ενός δισ.
Για τον Αλέξη Τσίπρα, τα προεκλογικά δώρα αποτελούν πειρασμό. Το κόμμα του βρίσκεται πίσω από τη Νέα Δημοκρατία στις δημοσκοπήσεις. Τα μέτρα λιτότητας λήγουν στο τέλος του έτους, παρέχοντάς του ένα προεκλογικό όπλο, σε μια εποχή που οι Ελληνες ψηφοφόροι είναι απηυδισμένοι από τη συνεχή λιτότητα. Παράλληλα, το ένα δισ., αν και σημαντικό βοήθημα, δεν αποτελεί άμεση ανάγκη για την Ελλάδα, μιας και η ρευστότητα στη χώρα βελτιώνεται σταθερά.
Οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης ελπίζουν να διευθετήσουν τις διαφορές με την Ελλάδα και να δώσουν στην Αθήνα το πράσινο φως για την εκταμίευση του ενός δισ. στο αυριανό Eurogroup του Βουκουρεστίου. Ωστόσο, για τις Βρυξέλλες και τα κράτη της νομισματικής ένωσης αυτή η πρώτη μεταμνημονιακή διαπραγμάτευση ίσως αποτελεί έναν προάγγελο για τις μεγαλύτερες δυσκολίες που θα ακολουθήσουν. Γιατί ακόμη κι αν ο Αλέξης Τσίπρας χάσει τις εκλογές, όπως διαφαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, ο διάδοχός του θα είναι ακόμη πιο απελευθερωμένος από δεσμεύσεις σε πλεονάσματα και μεταρρυθμίσεις. Και όπως φάνηκε και στην περίπτωση του Brexit, η πολιτική έχει την τάση να περιπλέκει ακόμη και τα πιο καλά προετοιμασμένα σχέδια».