Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα κάνει το παν προκειμένου να μην εφαρμόσει και νέα -επί των ημερών της- μείωση συντάξεων, ακόμα και αν χρειαστεί απλώς να συμφωνήσει για την αναβολή του μέτρου για έναν χρόνο, μεταφέροντας το θέμα στην επόμενη κυβέρνηση. Κάτι που λέει ότι δεν θα το πράξει, αλλά θα πετύχει σε συμφωνία με τους δανειστές την κατάργηση του μέτρου.
Οι συσχετισμοί στις Βρυξέλλες δεν είναι αυτοί που αφήνει η κυβέρνηση να διαρρεύσουν για να πουλήσει -για άλλη μία φορά- ψεύτικες προσδοκίες στους συνταξιούχους και να δείξει δήθεν κοινωνικό πρόσωπο.
Κατ’ αρχάς, η εικόνα που προσπαθεί να «πουλήσει» η κυβέρνηση στην κοινή γνώμη στην Ελλάδα ότι κατά την περίοδο της αυστηρής μεταμνημονιακής εποπτείας συζητά μόνο με την Κομισιόν και με κανέναν άλλον από τους θεσμούς και για το συγκεκριμένο ζήτημα έχει το «ΟΚ» από την Κομισιόν είναι ψευδής.
• Πρώτον, πέραν του Πιερ Μοσκοβισί, του οποίου η γνώμη δεν είναι ισχυρή στη λήψη αποφάσεων και αυτό οι κυβερνώντες το έχουν βιώσει και το γνωρίζουν πολύ καλά, ουδείς άλλος στην Κομισιόν τάσσεται υπέρ της κατάργησης του μέτρου. Ακόμα και ο Γάλλος επίτροπος όμως, όπως συζητείται στους διαδρόμους των Βρυξελλών, συνδέει το ζήτημα με τις προσωπικές του πολιτικές επιδιώξεις σε μία εκλογική, άρα και χρονιά ανακατατάξεων, στις Βρυξέλλες. Σημειώνεται δε ότι αν το θέμα φτάσει όντως στο επίπεδο των διαπραγματεύσεων, τότε η Κομισιόν θα είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει τις εντολές του πολιτικού της προϊσταμένου που είναι το Eurogroup και στο οποίο είναι σύμβουλος.
• Δεύτερον, η ΕΚΤ, ο ESM αλλά και το ΔΝΤ που παραμένει σε ρόλο συμβούλου και στη μεταμνημονιακή περίοδο και θα μετέχει κανονικά στους τρίμηνους ελέγχους παρά τα όσα λέει η κυβέρνηση είναι αρνητικοί στο ενδεχόμενο κατάργησης της μείωσης των συντάξεων. Οχι για λόγους δημοσιονομικούς, τους οποίους παραπλανητικά προβάλλει η κυβέρνηση για να δείξει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα ενώ το μέτρο είναι στον κατάλογο των υποχρεώσεων με διαρθρωτικό χαρακτήρα, αλλά λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης, καθώς θεωρούν ότι, αν γίνει η αρχή στο «ξήλωμα» των συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων, τότε η κυβέρνηση, επειδή πιέζεται δημοσκοπικά και βρίσκεται πολύ πίσω από τον πολιτικό της αντίπαλο και έχει μόλις λίγους μήνες μπροστά της μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές, θα «ξηλώσει» όλο το μεταμνημονιακό πρόγραμμα αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις αυτής της στάσης στην ελληνική οικονομία αλλά και για τη στάση των αγορών.
Σε αυτό το σημείο, κρύβεται όλη η ουσία του θέματος. Ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέκλινγκ, ο οποίος παλεύει να διατηρήσει την ανεξαρτησία και την ενίσχυση του θεσμού όταν η Κομισιόν προσπαθεί να τον εντάξει στις υπηρεσίες της, έχει ταχθεί κατά ξεκάθαρα της αναβολής ή κατάργησης του μέτρου, με το επιχείρημα ότι αν ένα «τουβλάκι» από τη συμφωνία που έγινε για να μπουν υπογραφές στο τέλος του προγράμματος φύγει, τότε η καθεμία πλευρά θα θελήσει να βγάλει το δικό της «τουβλάκι», με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει το σύνολο της συμφωνίας, με ό,τι και αν αυτό σημαίνει για την ελληνική οικονομία στη φάση στην οποία βρίσκεται.
To ΔΝΤ
Παράλληλα, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, συμπεριλαμβανομένης και της Κομισιόν, έχουν σε ανύποπτο χρόνο ενημερώσει την κυβέρνηση ότι, αν εγείρει ζήτημα αναβολής της μείωσης των συντάξεων, τότε το ΔΝΤ θα επαναθέσει ζήτημα για την επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την αύξηση του κατώτατου μισθού, θέματα στα οποία αντιδρούσε, αλλά υποχώρησε την τελευταία στιγμή για να μπουν οι τελικές υπογραφές.
Η Ευρώπη, σε μία εκλογική χρονιά όπως είναι το 2019, δεν επιθυμεί νέες αναταράξεις στην Ελλάδα. Θα «παίξει» το ρόλο της στο ελληνικό -δήθεν- success story, προκειμένου η συμβολή της στην επαναφορά της Ελλάδας στην κανονικότητα να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα στις ευρωεκλογές. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο διατηρεί ένοχη σιωπή στην επιζήμια για τον ιδιωτικό τομέα δημιουργία του «μαξιλαριού» των 24 δισ. ευρώ που δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αλλά παράλληλα, χωρίς έξοδο στις αγορές, ο δανεισμός να παραμένει φάση που η κυβέρνηση μιλά δήθεν για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Η πανάκριβος για τις ελληνικές επιχειρήσεις, σε μία κυβέρνηση, παρά τα όσα λέει, δεν έχει πάρει τίποτα στο θέμα των συντάξεων, το οποίο δεν εξαρτάται καν από τα δημοσιονομικά στοιχεία, όπως παραπλανητικά υποστηρίζει, αλλά αφορά ζήτημα υλοποίησης ή αναίρεσης των συμφωνηθέντων έως το 2022.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]