«Πριν γίνω μαμά είχα 4 άτυχες εγκυμοσύνες. Θέλω να πω στις γυναίκες που βιωνουν το ίδιο πρόβημα, ότι δεν είναι μόνες. Πρέπει να επικοινωνούν τα προβλήματά τους με το σύντροφό τους. Εγώ κάποια στιγμή βρήκα τοίχο μέσα μου, ένιωσα σκοτάδι», εξομολογήθηκε.

«Η μαμά μου ήταν ψυχικά ασθενής. Είναι σημαντικό να εντοπίζουμε τι συμβαίνει και να το επικοινωνούμε για  να το θεραπεύσουμε. Η μαμά μου είχε ιδεοψυχαναγαστική υστερία, ψυχαναγκασμό. Δεν μπορούσε με τίποτα να ανταπεξέλθει στο πρόγραμμα των παιδιών. Για παράδειγμα, πίναμε παγωμένο γάλα, τρώγαμε παγωμένο φαγητό. Έχει τύχει να βάλει τιρμπουσόν και μαχαίρι στο λαιμό του αδελφού μου. Η μαμά μου το 1965 πάθαινε κρίσεις πανικού. Δεν ξέρανε καν τι είναι. Λέγανε αυτή είναι λίγο περίεργη. Ο πατέρας μου, μου είπε μετά από χρόνια: “Είχα καταλάβει ότι η μαμά σου είναι σαν παιδί με αναπηρία και με συγκλόνισε. Την αγαπούσε πολύ”», είπε για το πρόβλημα της μητέρας της η Πέννυ Μπαλτατζή.