Ηθοποιοί, μουσικοί και άνθρωποι του θεάματος βλέπουν στο “βουβό θέατρο” έναν σημαντικό ανταγωνιστή των δικών τους δραστηριοτήτων που μπορεί σήμερα να αναφέρεται ως “έβδομη τέχνη” αλλά τότε, γι αυτούς, δεν είναι παρά μια νέα εφεύρεση με μηδενική καλλιτεχνική βαρύτητα…

Πράγματι, η εμφάνιση του “λευκού πανιού” (έτσι περιγράφεται τότε η κινηματογραφική οθόνη) σε μια περιοχή, σημαίνει αυτόματα κάθετη πτώση εισιτηρίων στο κοντινότερο θέατρο, και φέρνει μείωση του μικρού μεροκάματου των ηθοποιών. Τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα για τα θέατρα την θερινή σαιζόν, όπου οι κινηματογραφικές προβολές γίνονται σε δημόσιους χώρους με την προβολή να μετατρέπεται σε λαϊκό πανηγύρι. Αναφέρει χαρακτηριστικά εφημερίδα των αρχών του προηγούμενου αιώνα :“Οι κινηματογράφοι ήρχισαν πάλι να αναστατώνουν ηθοποιούς, θιασάρχας και θεατρώνας δια την αρχόμενην θερινήν περίοδον, και η λευκή σημαία των ήτις κυματίζει εις τας διαφόρους πλατείας και τα λοιπά κέντρα είναι η μόνη περίστασις κατά την οποία χάνει την σημασίαν της και αντί να κατευνάζει εμπολέμους διαθέσεις, προκαλεί τουναντίον ερεθισμόν και εξέγερσιν. Οι άνθρωποι έχουν δίκιον διότι αυτά τα λευκά σενδόνια, τα οποία συγκεντρώνουν δίπλα τους εκάστην εσπέραν τόσον κόσμον, τους κόβουν το ψωμίν τους”.

Ο κοινός κινηματογραφικός κίνδυνος συσπειρώνει τους πρώην αντιμαχόμενους θιασάρχες και ηθοποιούς που αποφασίζουν κοινή δράση. Έτσι, την Άνοιξη του 1907, διοργανώνεται η πρώτη, και μοναδική πιθανότατα- κοινή συγκέντρωση θιασαρχών και ηθοποιών στην οδό Σταδίου η οποία κινείται προς την βουλή όπου καταθέτουν υπόμνημα στο οποίο ζητούν την κατάργηση του κινηματογράφου…

Πράγματι το υπόμνημα παραδίδεται προσωπικά στον πρόεδρο της Βουλής Νικόλαο Λεβίδη, ο οποίος βεβαιώνει την κοινή επιτροπή ότι θα ανακοινώσει στη Βουλή την αναφορά. Σε αντίθετη περίπτωση η ηθοποιοί απειλούν με απεργία, κλείσιμο των θεάτρων, αλλά και ότι στις πλατείες θα εξελιχθούν άλλου είδους “σκηνές”… : “Είναι τόσο ερεθισμένοι οι ηθοποιοί ώστε δεν πρέπει να θεωρηθεί υπερβολή το να προ ήδη τας σκηνάς πραγματικάς εις τας πλατείας ένθα οι κινηματογράφοι λειτουργούν”.

Ευτυχώς αυτή τη φορά που το αίτημα των ανθρώπων του θεάτρου δεν έγινε δεκτό, με αποτέλεσμα μετά τα πρώτα πάθη και εντάσεις, οι δύο τέχνες να συμπορεύονται χέρι -χέρι.

Ειδήσεις σήμερα

Ρούλα Πισπιρίγκου: Το φάρμακο στο νοσοκομείο που της χαλούσε το σχέδιο

Γαλλικές εκλογές: Τα επόμενα βήματα του Μακρόν – Τι θα ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες

Σαγκάη: Τους 138 έφθασαν οι νεκροί λόγω κορονοϊού – Ρεκόρ για δεύτερη ημέρα