Ο λόγος ασφαλώς για την πρόωρα χαμένη Εϊμι Γουάινχαουζ που επανήλθε στη δημοσιότητα αυτές τις ημέρες χάρη στη βιογραφική της ταινία «Back to Black» που υπογράφει η Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον.
Γεννημένη στο Λονδίνο στις 14 Σεπτεμβρίου του 1983, η Εϊμι έδειξε από πολύ νωρίς ότι η κλίση της δεν είναι άλλη από τη μουσική. Ευτύχησε να έχει μέλη της οικογένειάς της επαγγελματίες μουσικούς, οι οποίοι της μετέφεραν την αγάπη τους για την τζαζ και την παρότρυναν να «πατήσει» πάνω στη μοναδική χροιά της φωνής της και να τους ακολουθήσει στο ίδιο μονοπάτι. Και δεν έπεσαν έξω. Ηδη στα 20 χρόνια της, το 2003, κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της, «Frank» καταφέρνοντας να προσελκύσει τα φώτα της δημοσιότητας και μερικά βραβεία.
Βαρδής Βαρδινογιάννης: Έφυγε ο «δημιουργός» μιας επιχειρηματικής αυτοκρατορίας
Τρία χρόνια αργότερα, το 2006, κυκλοφόρησε ο δίσκος-ορόσημο «Back to Black» που την έκανε σούπερ σταρ με τραγούδια όπως το ομώνυμο, τα «Rehab», «You know I ’m no good», «Tears dry on their own», «Love is a losing game» κ.ά. Της χάρισε πέντε βραβεία Γκράμι και οι πωλήσεις του εκτοξεύθηκαν πολύ γρήγορα και έως σήμερα έχουν ξεπεράσει τα 16 εκατομμύρια αντίτυπα.
Ομως η αντίστροφη μέτρηση για την Εϊμι είχε ήδη ξεκινήσει. Η γνωριμία της, ο γάμος και το διαζύγιό της με τον Μπλέικ Φίλντερ-Σίβιλ, αλλά και η απώλεια της αγαπημένης της γιαγιάς, την οδήγησαν σε ακραίες καταχρήσεις, με αποτέλεσμα η υγεία της να κλονίζεται γρήγορα και σταθερά. Τα μίντια μύρισαν αμέσως «φρέσκο αίμα» και έτρεξαν να κατασκηνώσουν έξω από το σπίτι της και να παρακολουθούν κάθε βήμα της στα κλαμπ του Λονδίνου, με αποτέλεσμα η προσωπική της ζωή να γεμίζει τα πρωτοσέλιδα σε καθημερινή βάση. Το περιβάλλον της δεν την προστάτευσε στο βαθμό που όφειλε αντιμετωπίζοντάς την σαν μηχανή παραγωγής δολαρίων. Ο θάνατός της στις 23 Ιουλίου του 2011, σε ηλικία 27 ετών, δεν προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς από όσους παρακολουθούσαν από κοντά την πορεία της.
Μας έμειναν τα τραγούδια της και οι «αυθάδικες» γκριμάτσες της στις δημόσιες εμφανίσεις της. Και η πεποίθηση ότι αν ζούσε, η μουσική βιομηχανία θα είχε στις τάξεις της μια αυθεντική καλλιτέχνιδα στα πρότυπα των μεγάλων γυναικείων φωνών της δεκαετίας του ’50 και του ’60.
Ειδήσεις σήμερα
Δρομείς… τουρίστες: «Parkrun» είναι η νέα τάση για τις διακοπές