Τίποτα δεν θα ήταν ίδιο στην παγκόσμια ιστορία, αν ο Αϊνστάιν και οι συνάδελφοί του είχαν συνεργαστεί με τις δυνάμεις του Άξονα. Στον μυστικό πόλεμο των επιστημόνων των δύο αντιπάλων του Β Παγκοσμίου Πολέμου, για το ποιος θα δημιουργήσει πρώτος την ατομική βόμβα, το νήμα κόβουν οι αμερικανοί κάνοντας την πρώτη μυστική δοκιμή στην έρημο του Νέου Μεξικού, τον Ιούλιο του 1945.
Λίγες ημέρες μετά, στις 6 Αυγούστου του ίδιου έτους, στις 8.16 το πρωί, ένα αεροπλάνο Β-29 αφήνει πάνω από την Χιροσίμα μια βόμβα βάρους πέντε τόνων.
Το «μικρό αγόρι» εκρήγνυται 600 μέτρα πάνω από την πόλη και μέσα σ’ ελάχιστα δευτερόλεπτα αφήνει 70.000 χιλιάδες νεκρούς. Προτού ακόμα οι Ιάπωνες καταλάβουν τι έχει συμβεί, στις 8 Αυγούστου, το ίδιο σκηνικό τρόμου μεταφέρεται πάνω από την πόλη Ναγκασάκι. Πάλι ένα Β-29, αφήνει πάνω από την πόλη μια άλλη βόμβα, που αυτή τη φορά ονομάζεται «Χοντρούλης», και κάτω στην πόλη πάνω από 40 χιλιάδες νεκρούς.
Η Ιαπωνία συνθηκολογεί έντρομη άνευ όρων, αλλά η φρίκη δεν τελειώνει γι αυτήν. Τα επόμενα χρόνια χιλιάδες επιζώντες από την ημέρα της έκρηξης Ιάπωνες, πεθαίνουν μέσα σε φρικτούς πόνους, αιμορραγώντας από παντού, με το σώμα τους να σαπίζει σιγά- σιγά. Ο κόσμος μαθαίνει τη λέξη «ραδιενέργεια» και οι Ιάπωνες μαθαίνουν τις παρενέργειες αυτού του νέου στοιχείου που έχει μολύνει τα νερά και τον αέρα των δύο πόλεων.
Οι επιστήμονες καταλαβαίνουν ότι έχουν δημιουργήσει μια μηχανή θανάτου, που την έχουν παραδώσει στα χέρια ανθρώπων διψασμένων για εξουσία. Πρώτος το κατανοεί ο επικεφαλής της αμερικάνικης επιστημονικής ομάδας, Ρόμπερτ Οπερχάιμερ, που βλέποντας τις συνέπειες του μανιταριού θανάτου που δημιούργησε, λέει στον αμερικανό πρόεδρο Τρούμαν :«Έχω αίμα στα χέρια μου». Η κυνική απάντηση του δεύτερου δείχνει ποιος έχει πλέον το πάνω χέρι στο νέο αυτό όπλο :«Τράβα να τα πλύνεις λοιπόν».