Δίνουν στα πλοία του αγώνα ονόματα όπως «Αριστείδης», «Θεμιστοκλής», «Μιλτιάδης», «Άρης» και «Αφροδίτη», ενώ επικαλούνται τους αρχαίους προγόνους πριν τις μάχες, στη διάρκειά τους με τον Νικηταρά στα Δολιανά να φωνάζει στους Τούρκους :«Σταθείτε Πέρσες να πολεμήσουμε», αλλά και αποδίδοντας τους τιμές μετά τις νίκες, όπως ο στρατηγός Μακρυγιάννης :«Πάμε να ιδούμε τους Έλληνες εις το μέρος όπου κατοικούνε να βρούμε το γέρο Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Θεμιστοκλή, τον λεβέντη Λεωνίδα και να τους ειπούμε τις χαροποιές ειδήσεις ότι αναστήθηκαν οι απόγονοί τους».

Οι αμόρφωτοι – αλλά όχι απαίδευτοι- επαναστάτες δεν έχουν ουδεμία αμφιβολία περί της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού, τονίζοντας το σε κάθε ευκαιρία, όπως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην ομιλία του σε μαθητές το 1838 στη Πνύκα :«Εις τον τόπον τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και εμείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο». Και συνεχίζει ο μεγάλος αγωνιστής της ελευθερίας :«Εις τον τόπο ετούτο όπου εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημιουργούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φτάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλην δόξα των προπατόρων μας…».

Ο Μακρυγιάννης, στη θέα αγοραπωλησίας αρχαιοτήτων εξοργίζεται, λέγοντας ότι δεν πολέμησαν μόνο για την ελευθερία των ίδιων και όσων ακολουθούν, αλλά και για το σεβασμό όσων προηγήθηκαν :«Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια, φαίνονταν οι φλέβες, τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τα ‘χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ’ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων, χίλια τάλαρα γύρευαν. Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα :Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’ αυτά πολεμήσαμε».

Ειδήσεις 

H ναυμαχία της Λήμνου: Όταν ο Κουντουριώτης έδιωξε τους Τούρκους από το Αιγαίο [εικόνες]