Ο Φρανσουά Βιντόκ είναι κατά πολλούς η γενετήσια δύναμη πολλών στοιχείων της εγκληματολογικής ανάλυσης, αλλά και της καταγραφής των εγκληματιών με αρχεία, ώστε να τους βρίσκει πιο εύκολα η αστυνομία σε περίπτωση νέας εγκληματικής δράσης. Μόνο που στην περίπτωση του Βιντόκ υπάρχει κάτι το σχιζοφρενικά θαυμαστό. Η ενασχόληση του με τη δημόσια ασφάλεια του Παρισιού ξεκίνησε όταν ήταν 45 ετών. Μέχρι τότε ήταν…εγκληματίας!

Στην ταινία Ο Αυτοκράτορας του Παρισίου που κυκλοφόρησε στις αίθουσες από την Odeon, βλέπουμε τη ζωή του Φρανσουά Βιντόκ σε αυτό το μεταγενέστερο στάδιο της ζωής του. Στην τομή. Εκεί που άφηνε πίσω του το έγκλημα, για να υπηρετήσει το πιο οργανωμένο έγκλημα του κόσμου. Την αστυνομία ή καλύτερα τη Διεύθυνση Ασφαλείας όπως λεγόταν τότε.

Η ιστορία του Βιντόκ όμως είναι εξίσου ενδιαφέρουσα και στο πριν της. Ενδιαφέρουσα με αυτή την άρρωστη ροπή που έχουμε όλοι μας προς τον μυθολογικό εγκληματία. Με αυτή τη γοητεία που μας ασκεί η ζωή ενός ληστή και δολοφόνου, χωρίς τη συνακόλουθη ενοχή, αφού ο χρόνος που έχει περάσει τον έχει μετατρέψει από ληστή σε αστικό μύθο.

Ο Φρανσουά Βιντόκ ξεκίνησε από πολύ νωρίς και μόλις στα 14 του διέπραξε ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Για να γλυτώσει τις συνέπειες, μάζεψε όλο του το βιος και έμπλεξε με μια νεαρή ηθοποιό, για χάρη της οποίας ξόδεψε τα λεφτά του. Όταν έμεινε απένταρος, κατατάχθηκε στη γαλλική λεγεώνα, στο 3ο Τάγμα. Μόλις σε ηλικία 17 ετών και μέσα σε 6 μήνες θητείας είχε λάβει μέρος σε 15 διαμάχες και είχε σκοτώσει όλους του τους αντιπάλους.

Κάτι που θα έκανε και με έναν αξιωματικό, αλλά ευτυχώς για εκείνον πρόλαβε να τον χτυπήσει απλώς. Παρόλα αυτά, η ποινή για οποιαδήποτε ανυπακοή και ασέβεια στους ανωτέρους ήταν κρεμάλα στην εποχή του Ναπολέοντα. Ο Βιντόκ κατάφερε να γλυτώσει κι απ΄αυτή την ποινή, αφήνοντας το στράτευμα και επιστρέφοντας σπίτι του.

Τα κατορθώματα του δεν σταμάτησαν ούτε τώρα. Απλώς από δω και πέρα δεν γλύτωνε από την ποινή. Απλώς κατάφερνε να της ξεφεύγει πολύ πριν την ολοκλήρωση της. Μέχρι να φτάσει τα 30 του είχε κάνει πολλά. Δολοφονίες στρατιωτών που έσερναν με επιθετικότητα και απανθρωπιά γυναίκες στη φυλακή για να καταλήξουν στη γκιλοτίνα, ληστείες, μαχαιρώματα, τραυματισμούς από σφαίρα.

Την πρώτη φορά που μπήκε τελικά στη φυλακή, ο πατέρας του έβαλε γνωστούς του να τον αφήσουν ελεύθερο. Εκεί είναι που δικαιολογήθηκε κάθε αξιόποινη πράξη μέσα του. Τώρα ήταν που δεν θα σταματούσε. Είχε όμως κι έναν περίεργο κώδικα τιμής. Αυτόν που ακούμε στους εγκληματίες και μας ξαφνιάζει.

Ο Φρανσουά Βιντόκ ήταν ο Ρωχάμης εκείνης της εποχής. Ξακουστός για τις αποδράσεις του μα και για την ηθική της παρανομίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά από μια δραπέτευση, άκουσε πως ο φύλακας που τον είχε βοηθήσει κατηγορούνταν γιατί τον άφησε να φύγει και πήγε να παραδοθεί για να τον γλυτώσει. Τότε του επιβλήθηκε ποινή 8 ετών στις φυλακές και μετά σε κάτεργα ως σκλάβος. Δεν του πήρε παρά 8 μέρες για να διαφύγει. Με έναν εξωφρενικά απλό τρόπο.

Καθώς τον μετέφεραν από τις φυλακές στα κάτεργα, μια απόσταση που καλύπτεται μόνο πλωτά, δωροδόκησε έναν φύλακα για να του φέρει μια στολή ναύτη. Την έβαλε και μόλις έφτασαν στον προορισμό τους, κινήθηκε ψύχραιμα, όλοι τον πέρασαν για ναύτη, κανείς δεν κατάλαβε ότι είναι ο Φρανσουά Βιντόκ και εξαφανίστηκε.

Το 1978 ήταν 23 ετών, αλλά αν σκεφτεί κανείς τι είχε ζήσει από τα 14 του, θα έλεγε ότι είναι 35 ετών στα 23 του. Σε αυτό το χρονικό σημείο της ζωής του είναι που ήρθε σε επαφή με το πιο σκληρό πρόσωπο του εγκλήματος. Ευρισκόμενος πάλι σε ένα από εκείνα τα μεγάλα πλοία που μεταφέρουν τους παράνομους σε κάποια αποικία για να εκτίσουν την ποινή τους, γνώρισε τον Μεγιάρ, έναν αδίστακτο τύπο που κρατούσε στο χέρι την εξουσία του Παρισιού.

Μαζί με έναν συγκρατούμενο του κατέληξαν στο νερό με μια αλυσίδα στο πόδι και όλοι θεώρησαν πως πέθαναν και οι δύο. Όμως ο Φρανσουά Βιντόκ είχε βγάλει την αλυσίδα όταν τον πέταξαν. Αφού βοήθησε τον έτερο, βγήκε στη στεριά και παράτησε το όνομα που τον είχε κάνει ξακουστό. Αλλά το όνομα τον ξαναβρήκε στη διαδρομή με τα γεγονότα που περιγράφει η ταινία.

Ο Φρανσουά Βιντόκ έγινε ο κρυφός Αυτοκράτορας του Παρισιού. Σύστησε μια undercover ομάδα πρώην εγκληματιών και άρχισε να στέλνει στη φυλακή ή να σκοτώνει όποιον έπιανε επ΄αυτοφώρω. Όπως έλεγε «για να πιάσεις έναν εγκληματία, πρέπει να είσαι τέτοιος». Σύντομα η εγκληματικότητα της γαλλικής πρωτεύουσας μειώθηκε στο 40%. Κι αυτό χάρη στη δράση του Βιντόκ.

Ο εισηγητής των δακτυλικών αποτυπωμάτων θα έμενε στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που έζησε σε κάθε όχθη του νόμου και χρησιμοποίησε τη μία όχθη για να συμβάλλει στη νίκη της άλλης…

* Ο Αυτοκράτορας του Παρισιού κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Odeon.