Γράφει ο Δημήτρης Κατσάκος

«Θανάσιμο τραυματισμό στο κεφάλι και το στέρνο», υπέστη ο Εμιλιάνο Σάλα, σύμφωνα με τα στοιχεία που έγιναν γνωστά από την ιατροδικαστική έρευνα. Ο τραγικός χαμός του Εμιλιάνο Σάλα δυστυχώς δεν ήταν το πρώτο δυστύχημα στο χώρο του αθλητισμού και αναγκαστικά στο άκουσμα της τραγικής είδησης ξύπνησαν άσχημες μνήμες σε όλους τους φίλους του αθλητισμού.

Το ΕΤ Magazine του EleftherosTypos.gr κάνει αναδρομή και θυμίζει ανάλογα περιστατικά που συγκλόνισαν σύσσωμο τον αθλητικό πλανήτη.

Τα περιστατικά είναι πολλά, η λίστα ατελείωτη και οι ψυχές που έχουν φύγει με αυτό τον τρόπο είναι αναρίθμητες.

ΤΟΡΙΝΟ (1949)

Το αεροπλάνο επέστρεφε από τη Λισσαβώνα και συνετρίβη. Κατά τη διάρκεια της πτήσης και ενώ βρισκόταν σχεδόν πάνω από το Τορίνο, πετώντας μέσα σε μία καταιγίδα, αναγκάστηκε να κατέβει σε χαμηλό ύψος λόγο περιορισμένης ορατότητας. Τότε, στις 17:05, προσέκρουσε στους πλαϊνούς τοίχους της βασιλικής της Σουπέργκα που βρίσκεται στην κορυφή ενός διπλανού λόφου. Σκοτώθηκαν 42 άτομα, συμπεριλαμβανόμενης σχεδόν όλης της αποστολής της Τορίνο.

ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ (1958)

Η τραγωδία του Μονάχου άλλαξε την ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το αεροπλάνο που μετέφερε την ομάδα συνετρίβη κατά την απογείωση του, ύστερα από μια στάση για ανεφοδιασμό στο Μόναχο της Γερμανίας. Η αεροπορική τραγωδία του Μονάχου της 6 Φεβρουαρίου του 1958 στοίχισε τη ζωή σε οκτώ παίκτες – Τζεφ Μπεντ , Ρότζερ Μπάιρν, Εντι Κόλμαν , Ντάνκαν Έντουαρντς (υπέκυψε στα τραύματά του λίγες μέρες αργότερα), Μαρκ Τζόουνς, Ντέιβιντ Πεγκ, Τόμυ Τέιλορ και Λίαμ “Μπίλι” Γουίλαν.

ΟΜΑΔΑ ΞΙΦΑΣΚΙΑΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ (1958)

Έξι μέλη της ομάδας ξιφασκίας της Αιγύπτου χάθηκαν στα βάθη του Ατλαντικού Ωκεανού (180 χιλιόμετρα δυτικά του Σάνον της Ιρλανδία), όταν το αεροπλάνο της πτήσης της KLM, γνωστή κι ως “Hugo de Groot”, έκανε μοιραία βουτιά. Το αεροσκάφος απογειώθηκε από το Άμστερνταμ με προορισμό τη Νέα Υόρκη με ενδιάμεση στάση την Ιρλανδία. Η επικοινωνία χάθηκε οριστικά λίγη ώρα αφού το αεροπλάνο εγκατέλειψε την Ευρώπη.

Διαβάστε εδώ όλα τα θέματα του ET Magazine 

Βρέθηκαν μόνο έξι πτώματα, που δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ. Ακόμη δεν έχει αναγνωρισθεί απολύτως η αιτία του ατυχήματος. Πιθανότερη εκδοχή είναι η μηχανική βλάβη.

ΧΟΑΚΙΝ ΜΠΛΟΥΜ (1933-1959)

Ο Ισπανός, Χοακίν Μπλουμ, Πρωταθλητής Ευρώπης στη γυμναστική, σκοτώθηκε στα 26 του χρόνια, όταν συνετρίβη το αεροπλάνο που τον μετέφερε στην Κουένκα.

ΚΑΛ ΠΟΛΙ (1960)

Το αεροπλάνο τύπου C-46 (που είχε επιβιώσει τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο) κόπηκε στα δύο και άρπαξε φωτιά λίγο μετά την απογείωση από το αεροδρόμιο του Τολέντο στο Οχάιο. Το λάθος χρεώθηκε στον πιλότο που δέχτηκε να πετάξει ένα αεροσκάφος, με φορτίο μεγαλύτερο του επιτρεπτού. Οι 22 από τους 48 επιβάτες άφησαν την τελευταία τους πνοή στη μοιραία πτήση.

THE STRONGEST (1969)

Στις 24 Σεπτεμβρίου 1969, η ποδοσφαιρική ομάδα “The Stongest” ξεκληρίστηκε κατά την επιστροφή της από φιλικό παιχνίδι στο Σάντα Κρουζ. Για μια ολόκληρη ημέρα το αεροπλάνο “χάθηκε” από προσώπου γης. Η στρατιωτική κυβέρνηση που είχε πάρει την εξουσία -συμπτωματικά την ίδια ημέρα- στη Βολιβία, ανακοίνωσε ότι τα 25 μέλη της ομάδας που ταξίδεψαν και τα 9 μέλη του πληρώματος έχασαν τη ζωή τους σε μια ορεινή περιοχή με το όνομα Βιλόκο.

ΟΥΙΤΣΙΤΑ ΣΤΕΪΤ (1970)

Δύο αεροπλάνα μετάφεραν την ομάδα του Ουιτσιτά Στέιτ στο Λόγκαν της Γιούτα για το παιχνίδι με το τοπικό Γιούτα Στέιτ στις 2 Οκτωβρίου 1970. Το ένα δεν έφτασε ποτέ τον προορισμό του. Τα 31 άτομα από τα 36 που επέβαιναν το δικινητήριο αεροσκάφος βρήκαν τραγικό θάνατο λόγω λάθος του πιλότου που πετούσε πολύ χαμηλά σε ορεινή περιοχή. Το παιχνίδι, όπως ήταν φυσικό, ακυρώθηκε και το Γιούτα Στέιτ διοργάνωσε μια τελετή στη μνήμη των αδικοχαμένων αντιπάλων τους. Οι δύο ομάδες δεν συναντήθηκαν ποτέ ξανά και μάλιστα το Ουιτσιτά Στέιτ αποσύρθηκε από τους αγώνες το 1986. Η “δεύτερη περίοδος”, όπως ονομάστηκε η εποχή μετά το ατύχημα για την ομάδα φούτμπολ κράτησε πολύ λίγο. Κάθε χρόνο την ίδια ημέρα τηρείται μνημόσυνο στη μνήμη των αδικοχαμένων αθλητών και μελών της ομάδας.

ΜΑΡΣΑΛ (1970)

“We are Marshall”. Το συγκινητικό σύνθημα της νέα “Αγέλης του Κεραυνού” όπως ήταν ψευδώνυμο της ομάδα φούτμπολ του ιστορικού κολεγίου Μάρσαλ, ήταν αυτό που έμεινε στην ιστορία μετά το τραγικό ατύχημα στις 14 Νοεμβρίου 1970. Η ομάδα επέστρεφε από τη Βόρεια Καρολίνα (είχε ηττηθεί με 17-14 από το Ιστ Καρολάινα) όταν το αεροπλάνο προσέκρουσε σε κάποια δέντρα κοντά στο αεροδρόμιο και τελικά συνετρίβη με τη μύτη στο έδαφος.

Σκοτώθηκαν και τα 75 άτομα που ταξίδευαν, ανάμεσα στα οποία 37 παίκτες και 5 προπονητές. Ουσιαστικά ήταν ολόκληρη η ομάδα εκτός από τους 13 πρωτοετείς που δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής στον αγώνα, ενός τραυματία και του Ρεντ Ντόουσον, το μέλος του προπονητικού τιμ που δεν είχε ταξιδέψει με την αποστολή για να κάνει σκάουτινγκ. Ο πρόεδρος, Ντόναλντ Ντέντμον, αποφάσισε την αναστολή της δράσης της ομάδας φούτμπολ, απόφαση που αναγκάστηκε να αλλάξει μετά τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και των φοιτητών που λάτρευαν την “αγέλη του κεραυνού”.

Ο φιλόδοξος προπονητής, Τζακ Λένγκιλ, ανέλαβε το δύσκολο έργο να χτίσει μια ομάδα γεμάτη πρωτοετής, με τη συμπαράσταση του Ρεντ Ντόουσον. Την πρώτη χρονιά η ομάδα κέρδισε μόλις δύο παιχνίδια, το πρώτο με συγκινητικό τρόπο απέναντι στο Εξέβιερ (17-15). Εις μνήμην των θυμάτων έχει χτιστεί στο κέντρο του κάμπους ένα συντριβάνι. Το νερό του, ωστόσο, δεν τρέχει από τις 14 Νοεμβρίου ως την πρώτη ημέρα προπόνησης της επόμενης χρονιάς. Η ιστορία του κολεγίου Μάρσαλ γυρίστηκε ταινία με τίτλο “We Are Marshall” και πρωταγωνιστή τον Μάθιου ΜακΚόναχι.

“OLD CHRISTIANS” (1972)

Το αεροπλάνο που μετέφερε την ομάδα ράγκμπι “Old Christians” από την Ουρουγουάη, συνετρίβη στις Άνδεις. Από τους 42 επιβαίνοντες, επιβίωσαν οι 16 και οι υπόλοιποι πέθαναν είτε από την πρόσκρουση είτε από την πείνα και το κρύο. Όσοι επέζησαν, κατάφεραν να διασωθούν στις 21 Δεκεμβρίου του 1972, δυο μήνες μετά το περιστατικό. Στη μεγάλη λίστα του θανάτου γράφτηκαν τα ονόματα 16 παικτών της ομάδας football του Πολυτεχνείου της Καλιφόρνια, ενός μάνατζερ και ενός χορηγού.

Ο Τεντ Τόλινερ ήταν από τους τυχερούς κι ο πιο “διάσημος” επιζώντας, καθώς στη συνέχεια έγινε προπονητής στο Σάουθερν Καλιφόρνια και στο Σαν Ντιέγκο. Η ομάδα πάντως δεν έδωσε τους τρεις τελευταίους αγώνες της σεζόν, ενώ χρειάστηκε να περάσουν 9 χρόνια για να παίξει εκτός έδρας αγώνα. Το 1978 η ομάδα “πέταξε” ξανά πάνω από τα Βραχώδη Όρη, ενώ ο γνωστότερος απόφοιτος του Πολυτεχνείου, ο θρυλικός Τζον Μάντεν (τέλειωσε το 1958 , δύο χρόνια πριν το ατύχημα), ανέπτυξε μια τεράστια φοβία για τα αεροπλάνα. Η ιστορία αποτυπώθηκε σε βιβλία, ντοκιμαντέρ και φυσικά το “Alive”.

ΓΚΡΕΪΑΜ ΧΙΛ (1929-1975)

Το Νοέμβριο του 1975, επιστρέφοντας από την πίστα του Πολ Ρικάρ, ο Γκρέιαμ Χιλ, γίνεται θύμα αεροπορικού δυστυχήματος, όταν πέφτει το αεροπλάνο Piper Aztec που πιλοτάρει.

ΕΒΑΝΣΒΙΛ (1977)

Τη νύχτα της 13ης Δεκεμβρίου 1977, έβρεχε καταρρακτωδώς και η ομίχλη είχε τυλίξει το μικρό δικινητήριο DC-3 που “κουβαλούσε” 29 άτομα. Ο πιλότος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να αποτρέψει στη σύγκρουση. Δεν επέζησε κανείς κι έτσι “έσβησε” η 14μελής ομάδα του κολεγίου, “μωβ στάχτη” (τραγική ειρωνεία). Εκείνη τη νύχτα οι 5.000 φοιτητές προσευχήθηκαν άγρυπνοι για τους συμφοιτητές και το προπονητικό τιμ. Το μοιραίο συνέβη μόλις ο πιλότος αποφάσισε να “γυρίσει” το αεροπλάνο πίσω στο αεροδρόμιο. Μετά από 90 δευτερόλεπτο επήλθε η σύγκρουση σε ένα λόφο του Τενεσί. Το χειρότερο είναι αυτή ήταν η παρθενική χρονιά για την ομάδα μπάσκετ. Δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

ΓΚΟΝΤΦΡΕΪ ΤΣΙΤΑΛΟΥ (1947 – 1993)

Η καλύτερη εθνική Ζάμπια έπαψε να υπάρχει στις 27 Απριλίου του 1993. Δεκαοκτώ ποδοσφαιριστές, ο προπονητής, Γκόντφρεϊ Τσιτάλου και το επιτελείο του, ο πρόεδρος της FAZ, ένας δημόσιος υπάλληλος κι ένας δημοσιογράφος, μαζί με τα 5 άτομα του πληρώματος, επιβιβάστηκαν στο “Buffalo DHC-5D” για ακόμα ένα ταξίδι στον αφρικανικό ουρανό. Όταν το αεροπλάνο έφτασε στα 6.000 πόδια μετά την απογείωσή του από την Γκαμπόν, η επαφή με τον πύργο ελέγχου σταμάτησε, αφού ήδη είχε χαραχθεί πορεία για Αμπιτζάν. Δύο λεπτά μετά την απογείωση από το αεροδρόμιο του Λιμπρεβίλ, το αεροπλάνο εξερράγη. Αλλά και πάλι οι τοποθετήσεις είναι διαφορετικές. Κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως έγινε μία έκρηξη, άλλοι είδαν 2 και άλλοι είδαν μία αχτίδα φωτός να πέφτει στο σκαρί του “Buffalo” και ακολούθως να ακούγονται 2 εκρήξεις.

ΑΛΙΑΝΖΑ ΛΙΜΑ (1987)

Έξι μόνο μίλια. Τόσα απέμεναν για να φτάσει το “Fokker F27-400M” τον προορισμό του, το Καλάο. Το αεροπλάνο προσπαθούσε να προσγειωθεί όταν αντιμετώπισε πρόβλημα με τις ρόδες. Καθώς έκανε κύκλους πάνω από το αεροδρόμιο χάθηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό. Πήρε μαζί του 43 άτομα: ποδοσφαιριστές, μέλη του προπονητικού τιμ, της διοίκησης, μαζορέτες και μέλη του πληρώματος. Ο μόνος που επέζησε ήταν ο πιλότος.

Το αεροσκάφος ήταν του Ναυτικού και δεν έγινε ποτέ αξιοκρατική έρευνα για το τους λόγους της καταστροφής. Στο μεταξύ η ομάδα συνέχισε τη σεζόν κανονικά με παίκτες από τους “Νέους”, παλαίμαχους που αγωνίστηκαν εθελοντικά, αλλά και “δανεικούς” από την Κόλο Κόλο της Χιλής. Η αδικοχαμένη φουρνιά, θεωρείτο πάντως, η πιο ταλαντούχα στην ιστορία της ομάδας, η οποία αν και πρώτη έχασε τον τίτλο από την ορκισμένη αντίπαλο της, την Ουνιβερσιτάριο ντε Ντεπόρτες.

ΛΟΚΟΜΟΤΙΒ ΓΙΑΡΟΣΛΑΒΛ (2011)

Στις 7 Σεπτεμβρίου 2011, ένα αεροσκάφος Yakovlev Yak-42D συνετρίβη στις ακτές του ποταμού Βόλγα κοντά στο Γιαροσλάβλ. Στο αεροσκάφος βρίσκονταν οι παίκτες της ομάδας, Λοκομοτίβ Γιαροσλάβλ στο χόκεϊ επί πάγου. Το αεροσκάφος είχε κατεύθυνση το Μινσκ, όπου η Λοκομοτίβ Γιαροσλάβλ έπρεπε να αντιμετωπίσει την τοπική Ντιναμό για την πρώτη αγωνιστική του Κοντινένταλ Χόκεϊ Λιγκ. Σύμφωνα με πληροφορίες, συνολικά στο αεροσκάφος βρίσκονταν 45 άτομα, και όλοι (εκτός τον μηχανικό πτήσης) σκοτώθηκαν. Εξ αυτών πέθανε και Σλοβάκος, Πάβολ Ντέμιτρα, πρώην παίκτης του NHL και ένας από καλύτερους παίκτες του χόκεϊ.

ΚΑΜΙΛ ΜΟΥΦΑ (1989-2015)

Η 25χρονη κολυμβήτρια, Καμίλ Μουφά, κάτοχος τριών Ολυμπιακών μεταλλίων στους Αγώνες του Λονδίνου το 2012 και ο χάλκινος Ολυμπιονίκης της πυγμαχίας το 2008 στο Πεκίνο, Αλεξίς Βαστέν, έχασαν τη ζωή τους σε σύγκρουση ελικοπτέρων στην Αργεντινή, ενώ νεκρή βρέθηκε επίσης η περίφημη ιστιοπλόος, Φλοράνς Αρτό. Το ατύχημα συνέβη στα γυρίσματα του Reality “Dropped” της γαλλικής τηλεόρασης. Συνολικά δέκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη σύγκρουση των ελικοπτέρων που πετούσαν σε μια τουριστική περιοχή της Λα Ρόχα, όπως δήλωσε ο υφυπουργός Ασφάλειας της επαρχίας. Οι πιλότοι που ήταν οι δυο μη Γάλλοι νεκροί του δυστυχήματος, εργάζονταν για τις αντίστοιχες επαρχιακές κυβερνήσεις.

Σαπεκοένσε (2016)

Ήταν 24 Νοέμβρη του 2016 όταν η Σαπεκοένσε υποδέχθηκε την Σαν Λορέντζο στο «Conda Arena» στην Βραζιλία. Η αναμέτρηση έληξε ισόπαλη, χωρίς σκορ (0-0) και οι παίκτες της Σαπεκοένσε πανηγύρισαν την πρόκριση στον τελικό του Copa Sundamericana καθώς είχαν έρθει ισόπαλοι 1-1 στην Αργεντινή.

Τέσσερις μέρες αργότερα, στις 28 Νοέμβρη, η Σαπεκοένσε ταξίδευε με αεροσκάφος της πτήσης τσάρτερ CP-2933 για να αγωνιστεί με την Ατλέτικο Νασιονάλ στο γήπεδο «Estadio Atanasio Girardot» για τον πρώτο τελικό του Copa Sundamericana. Ποδοσφαιριστές, επιτελείο, διοίκηση, δημοσιογράφοι, προσωπικό του αεροσκάφους ήταν ανάμεσα στους 77 επιβαίνοντες.

Πριν φτάσει στην Κολομβία, το αεροσκάφος έκανε στάση στην Βολιβία. Το αεροσκάφος αναγκάστηκε να κάνει επί 7 ολόκληρα λεπτά κύκλους πριν προσγειωθεί καθώς είχαν προτεραιότητα άλλα αεροπλάνα κάτι που δεν είχε υπολογίσει ο πιλότος με αποτέλεσμα να εξαντληθούν όλα τα καύσιμα. Ο Βολιβιανός κυβερνήτης δίστασε να αναφέρει το γεγονός καθώς θα κινδύνευε με μεγάλο πρόστιμο (σε περίπτωση λανθασμένης εκτίμησης) και συνέχισε την πορεία του προς το Μεγεδίν.

«Πλήρης διακοπή λειτουργίας των οργάνων στην πτήση 933 της LAMIA, υπάρχει πλήρης διακοπή των ηλεκτρονικών συστημάτων, είμαστε χωρίς καύσιμα» , φώναζε ο κυβερνήτης προς τον Πύργο Ελέγχου.

Ο Πύργος Ελέγχου του αεροδρομίου δεν έδωσε την άδεια προσγείωσης στο CP-2933 καθώς παρόμοιο πρόβλημα αντιμετώπιζε και ένα άλλο αεροσκάφος το οποίο είχε προλάβει να πάρει την άδεια προσγείωσης. Λίγα λεπτά αργότερα χάθηκε το σήμα του αεροσκάφους από τα ραντάρ. Η υπάλληλος στον Πύργο Ελέγχου ρωτούσε συνεχώς: «Σε τι ύψος είστε τώρα; Θέση;». Η απάντηση δεν ήρθε ποτέ.

Γύρω στις 22.15 (τοπική ώρα), το αεροσκάφος προσέκρουσε στην ορεινή περιοχή του Ελ Γκόρντο, σε υψόμετρο 3.300 μέτρων, ενώ απείχε περίπου 40 χιλιόμετρα από το Διεθνές Αεροδρόμιο του Μεντεγίν, της Κολομβίας. Από τους 77 επιβαίνοντες, μόλις έξι καταφέρνουν να κρατηθούν στην ζωή. Συνολικά 71 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους εκείνη την μέρα.Τρεις ποδοσφαιριστές της Σαπεκοένσε, ένας δημοσιογράφος και δύο μέλη του πληρώματος έζησαν από θαύμα.

Στην κηδεία, 100.000 άνθρωποι αψήφισαν την βροχή και το κρύο και πήγαν στο γήπεδο για να αποχαιρετήσουν τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους.

Λίγες μέρες αργότερα, η Ατλέτικο Νασιονάλ ενημέρωσε την Conmebol πως ήθελε να παραχωρήσει το τρόπαιο στην Σαπεκοένσε. Η Conmebol ανακοίνωσε αμέσως την Σαπεκοένσε ως την νικήτρια του Copa Sundamericana 2016, ενώ η Ατλέτικο Νασιονάλ, έλαβε το βραβείο Fair Play Centenario.

Οι Τζάκσον Φόλμαν, Άλαν Ράσελ και Νέτο, είναι οι τρεις που έμειναν πίσω για να βοηθήσουν όσο και όπως μπορούν στην προσπάθεια να υπάρξει μια νέα αρχή, με σεβασμό σε όσους χάθηκαν, σε όσα είχαν καταφέρει και με τιμή στο πράσινο χρώμα της φανέλας και το σήμα στο σημείο της καρδιάς…

Ακόμη έχασαν τη ζωή τους:

• 8 μέλη της ποδοσφαιρικής ομάδας της Χιλής “Green Cross” στα βουνά της Λας Λαστίμας (3 Απριλίου 1961)
• Πέντε αθλητές κι ο προπονητής του Πανεπιστημίου Λαμάρ Τεκ στο Μπεμόντ του Τέξας (28 Απριλίου 1968)
• 22 μέλη του ομάδας μποξ των ΗΠΑ στη Βαρσοβία της Πολωνίας (14 Μαρτίου 1980)
• Οι μπασκετμπολίστες, Ντον Λόουσον, Νέιτ Φλέμινγκ και έξι μέλη της ομάδας του
  Οκλαχόμα Στέιτ (27 Ιανουαρίου 2001)
• Ο γκόλφερ, Πέιν Στιούαρτ (από έλλειψη οξυγόνου στην καμπίνα του αεροσκάφους στις 25 Οκτωβρίου 1999)
• Ο άσος του μπέιζμπολ, Ρομπέρτο Κλεμέντε, όταν μετέφερε εφόδια στα θύματα του σεισμού της Νικαράγουα (31 Δεκεμβρίου 1972)
• Ο γκολφέρ, Τόνι Λίμα, στα 32 του χρόνια (1966) όταν το ιδιωτικό του αεροπλάνο προσγειώθηκε άτσαλα σε γήπεδο γκολφ (!)
• Ολόκληρη η ομάδα καλλιτεχνικού πατινάζ της Αμερικής κοντά στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών καθ’ οδόν για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Πράγας (16 Φεβρουαρίου 1961)
• Ο διάσημος παίκτης του χόκεϊ, Μπιλ Μπαρίλκο όταν επέστρεψε από ταξίδι για ψάρεμα στο Κεμπέκ (21 Απριλίου 1951)
• Ο θρυλικός προπονητής του Νοτρ Ντέιμ, Νουτ Ρόκνε, που ήταν ένα από τα 8 άτομα που σκοτώθηκαν στην πτήση TWA 599 στο Κάνσας Σίτι.