Υπήρξε μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες της αμερικανικής σκηνής, μεταξύ άλλων ως ηττημένος αντίπαλος του Ομπάμα στις ιστορικές εκλογές του 2008, αλλά και ως «ο μεγαλύτερος Αμερικανός ήρωας των τελευταίων 50 χρόνων», κατά τον ειδικό απεσταλμένο των ΗΠΑ στη Συρία, Τζέιμς Τζέφρι.

Η οικογένεια του Μακέιν ζήτησε να μην παραστεί ο Τραμπ στην κηδεία του κι έτσι ο Λευκός Οίκος θα εκπροσωπηθεί από τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς. Μολονότι ανήκαν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, οι Τραμπ και Μακέιν ήταν άσπονδοι εχθροί, καθώς εξέφραζαν διαφορετικούς κόσμους. Συγκρούονταν διαρκώς από το 2015, όταν ο μεγιστάνας των ακινήτων μπήκε στην κούρσα για το προεδρικό χρίσμα και η μεγαλύτερη απρέπειά του σε βάρος του Μακέιν ήταν όταν αμφισβήτησε πως ήταν ήρωας πολέμου. «Εκτιμώ περισσότερο εκείνους που δεν πιάστηκαν αιχμάλωτοι», είπε ο άκαπνος Τραμπ.

Σε αντίθεση με τα ένθερμα μηνύματα των πρώην προέδρων Τζορτζ Μπους και Μπαράκ Ομπάμα, οι οποίοι θα εκφωνήσουν και τους επικηδείους, ο Τραμπ περιορίστηκε σε ένα τυπικό τουιτάρισμα: «Τα βαθύτερα συλλυπητήρια και ο σεβασμός μου για την οικογένεια του γερουσιαστή Τζον Μακέιν. Οι καρδιές και οι προσευχές μας είναι μαζί σας». Αντιθέτως η Μελάνια ευχαρίστησε επιπλέον τον γερουσιαστή Μακέιν για «τις υπηρεσίες του στο έθνος», κάτι που παρέλειψε επιδεικτικά να κάνει ο σύζυγός της.

«Μολονότι ήμασταν πολιτικοί αντίπαλοι, μοιραζόμασταν τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν, πολέμησαν και θυσιάστηκαν γενιές Αμερικανών και μεταναστών», σημείωσε ο πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο Ομπάμα χρωστάει ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη στον Μακέιν, καθώς πέρυσι με την ψήφο του ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής έσωσε το νόμο Ομπάμα για την Υγεία (Obamacare) που ανακούφισε εκατομμύρια φτωχούς Αμερικανούς. Η πράξη του έκανε έξαλλο τον Τραμπ, που δεν του το συγχώρησε ποτέ. Πέραν αυτού ο Μακέιν είχε αποστασιοποιηθεί ευκρινώς από τις ακραίες δηλώσεις Τραμπ κατά των «βιαστών μεταναστών από το Μεξικό», τις κατά καιρούς ρατσιστικές του τοποθετήσεις και τις επιθέσεις στον Τύπο. Η τελευταία φορά που τον επέκρινε ήταν με αφορμή τη συνάντηση του Ελσίνκι με τον Πούτιν. Ο Μακέιν τόνισε ότι κανείς άλλος Αμερικανός ηγέτης δεν θα δεχόταν τόσο αβασάνιστα την εκδοχή ενός τυράννου (περί μη ανάμιξης των Ρώσων στις αμερικανικές εκλογές).

Σε γενικές γραμμές ο Μακέιν εθεωρείτο «συντηρητικός» και «γεράκι», αφού ήταν κατά των αμβλώσεων και υπέρ των αυξημένων στρατιωτικών δαπανών. Ακόμη, είχε επικροτήσει την εισβολή του Μπους στο Ιράκ το 2003 και είχε επικρίνει τον Ομπάμα επειδή δεν έκανε κάτι ανάλογο στη Συρία. Σε κάθε περίπτωση, όμως, κρατούσε ψηλά το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου και ήξερε να είναι συναινετικός.

Η Ανγκελα Μέρκελ τον χαρακτήρισε ως «μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές φυσιογνωμίες του καιρού μας και ακούραστο μαχητή των στενών δεσμών ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ευρώπη (σ.σ.: αιχμή για τον Τραμπ)». «Στρατιώτη και γερουσιαστή, Αμερικανό και ατλαντιστή, που θα τον θυμούνται εξίσου σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική» τον αποκάλεσε ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ενώ εγκώμια του Μακέιν έπλεξαν οι ηγέτες Καναδά, Ισραήλ και άλλων κρατών – όπως επίσης το ζεύγος Κλίντον.

Αιχμάλωτος στο Βιετνάμ

Γιος και εγγονός ναυάρχων, ο Τζον Μακέιν υπηρέτησε την αεροπορία του ναυτικού και ζήτησε να πολεμήσει στο Βιετνάμ, όπου το βομβαρδιστικό του καταρρίφθηκε τον Οκτώβριο του 1967, στην 23η αποστολή του.

Απελευθερώθηκε κατόπιν συμφωνίας τον Μάρτιο του 1973, έχοντας υποστεί σοβαρές βλάβες στην υγεία του από την έλλειψη ιατρικής φροντίδας και βασανιστήρια. Από το 1983 εκλεγόταν συνεχώς γερουσιαστής.

Η ασθένειά του διαγνώσθηκε μόλις πριν από ένα χρόνο και πρόσφατα ανακοίνωσε ότι διακόπτει τη θεραπεία του, προετοιμαζόμενος για το μοιραίο τέλος. Κατόπιν επιθυμίας του θα ταφεί στην Ανάπολις του Μέριλαντ, αφού προηγηθούν τελετές στο Φοίνιξ της Αριζόνα και στον καθεδρικό ναό της Ουάσιγκτον.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]