Γράφει η Σοφία Βαλσάμη

Η βασίλισσα του κάμπου είχε κάνει μια ολόκληρη χώρα να την χειροκροτάει και τους Ελληνες να ζήσουν ένα υπέροχο ποδοσφαιρικό παραμύθι αν και λίγο έλειψε να το απειλήσουν τα… ούρα του Τσίγκοφ.

Στο νέο τεύχος του ΕΤMagazine του EleftherosTypos.gr γυρίζουμε το χρόνο πίσω όταν η Λάρισα το 1988 κατέκτησε το πρωτάθλημα με την υπόθεση Τσίγκοφ να έχει κόψει την Ελλάδα στα δύο…

Για έναν ολόκληρο χρόνο η Ελλάδα ζούσε στους ρυθμούς της Λάρισας, μιας ομάδας που προσέφερε απλόχερα ουσία και θέαμα και δίκαια αναδείχθηκε πρωταθλήτρια.

Η Λάρισα τη σεζόν 1987-88 είχε κατορθώσει να κάνει οπαδούς σε όλη την Ελλάδα με παίκτες επί το πλείστον από τα… σπλάχνα της.  Οι περισσότεροι, μάλιστα, παίκτες είχαν κάνει αισθητή την παρουσία τους από το 1985 όταν η Λάρισα είχε κατακτήσει το κύπελλο. Είχε έρθει, όμως, η ώρα αυτή η ομάδα να πάει ακόμα ψηλότερα…

Ποιος δεν θυμάται τα γκολ του Βαλαώρα και του Ζιώγα, τις περίτεχνες ενέργειες του μάγου Βασίλη Καραπιάλη, αλλά και το αρχοντικό στυλ του αείμνηστου Γιώργου Μητσιμπόνα… Ποδοσφαιριστές που είχαν γίνει οι σύγχρονοι ήρωες μιας πόλης που ζούσε και ανέπνεε για την ΑΕΛ. Οι μόνοι μη Θεσσαλοί που είχε στο ρόστερ της η ΑΕΛ ήταν ο Σερραίος τερματοφύλακας Χρήστος Μιχαήλ, ο Καμερουνέζος Μουλάμπα Κανιέμπα και ο Βούλγαρος Γκιόργκι Τσίγκοφ.

Στον πάγκο της η ομάδα είχε τον Γιάτσεκ Γκμοχ που το 1985 είχε φτάσει στα ημιτελικά του κυπέλλου πρωταθλητριών με τον Παναθηναϊκό και είχε οδηγήσει το 1978 την Εθνικής Πολωνίας στο Μουντιάλ της Αργεντινής. Ο Πολωνός προπονητής είχε γίνει πλέον για τα καλά κάτοικος Ελλάδας και με πρωτοποριακές ποδοσφαιρικές του ιδέες είχε φτιάξει μια ομάδα μοντέλο. Είχε χτίσει τη Λάρισα με επιμονή και υπομονή πάνω στα ταλέντα που τότε έβγαζε εν αφθονία ο θεσσαλικός κάμπος.

Το «χρυσό» γκολ του Μητσιμπόνα

Το θαύμα της βασίλισσας του κάμπου ξεκίνησε σεμνά και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την εκπληκτική πορεία και πως η ομάδα θα κατάφερνε να φτάσει στην κορυφή της Ελλάδας. Χωρίς μεγάλα λόγια και με παίκτες που προέρχονταν από τη γύρω περιοχή έγραψε τη δική της ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Το ημερολόγιο έγραφε 1η Μαΐου του 1988 και ένα γκολ του Γιώργου Μητσιμπόνα ήταν αρκετό να στείλει όχι μόνο την ομάδα, αλλά και ολόκληρη την πόλη στα ουράνια. Ο αδικοχαμένος αμυντικός των βυσσινί (σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1997) με δικό του τέρμα στο 86ο λεπτό έδωσε την νίκη στη Λάρισα με 1-0 απέναντι στον Ηρακλή χαρίζοντας της έτσι το πρωτάθλημα.

Ένα επίτευγμα που το υποδέχτηκαν με ιδιαίτερη θέρμη οι φίλαθλοι. Να σημειωθεί ότι σε εκείνο το ματς με τον Ηρακλή, ο Γκμοχ δεν πανηγύρισε με τους παίκτες, καθώς ήδη είχε ήδη συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό του Κοσκωτά, ενώ πριν το τελευταίο ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα απολύθηκε.

Η υπόθεση Τσίγκοφ και η ποινή που έσβησε

Ο άθλος της Λάρισας, ωστόσο, λίγο έλειψε να τιναχθεί στον αέρα εξαιτίας του Γκιόργκι Τσίγκοφ. Ο Βούλγαρος παίκτης την ώρα που η ομάδα του ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, βρέθηκε θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ στην αντιβηχική ουσία κωδεΐνη.

Η ανακοίνωση της ποινής στον Τσίγκοφ και την ΑΕΛ  που εκδόθηκε στις 16 Μαρτίου 1988 στις 12:55, ανέφερε: «1) στον ποδοσφαιριστή Γκ. Τσίγκοφ την ποινή αποκλεισμού από κάθε επίσημο και φιλικό αγώνα για δύο χρόνια, ανακαλώντας συγχρόνως το δελτίο της αθλητική και επαγγελματικής του ιδιότητας, 2) στην ΠΑΕ Λάρισα) ποινή μηδενισμού στον αγώνα της 27.12.1987 με την ομάδα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, για το πρωτάθλημα Α’ Εθνικής κατηγορίας, τον οποίο κερδίζει η αντίπαλη ομάδα με τέρματα 2-0 και 2 βαθμούς και β) ποινή αφαίρεσης δύο βαθμών από το πρωτάθλημα Α’ Εθνικής κατηγορίας ποδοσφαίρου».

Βάσει των σχετικών κανονισμών της ΕΠΟ εκείνης της εποχής, η Λάρισα τιμωρήθηκε με αφαίρεση βαθμών. Η απόφαση αυτή προκάλεσε έναν πρωτοφανή ξεσηκωμό στην πόλη με αποκορύφωμα την 18η Μαρτίου.

Τόσο η Λάρισα όσο και ο ποδοσφαιριστής κατέθεσαν αμέσως προσφυγή στη δευτεροβάθμια επιτροπή και το βράδυ της 16ης Μαρτίου στους δρόμους βρέθηκαν περίπου 5.000 άτομα για να διαμαρτυρηθούν. Την επόμενη μέρα το πρωί  πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, όπου το παρών έδωσαν χιλιάδες οπαδοί. Η χώρα παρέμεινε κομμένη στα δύο, γεγονός που ταρακούνησε συθέμελα την τότε κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Για 36 ώρες είχε αποκλειστεί η εθνική οδός και η σιδηροδρομική γραμμής Αθήνας – Θεσσαλονίκης προκαλώντας τεράστιο πρόβλημα στις συγκοινωνίες.

Λύση τελικά βρέθηκε και μάλιστα δόθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που ήταν τότε στην εξουσία. Ο υφυπουργός αθλητισμού Σήφης Βαλυράκης με παρέμβασή του στις 21/03/1988, άλλαξε το άρθρο 32 του Κανονισμού Αγώνων Ποδοσφαίρου, ο οποίος εναρμονίστηκε με την ισχύουσα νομοθεσία της UEFA.

Στην ουσία τροποποίησε τον κανονισμό, ο οποίος με την αλλαγή έλεγε ότι πλέον δεν τιμωρείται η ομάδα σε περίπτωση που κάποιος παίκτης της βρεθεί ντοπαρισμένος. Η ποινή λοιπόν έμεινε μόνο για τον Τσίγκοφ, η Λάρισα από την άλλη απαλλάχθηκε και έτσι αναδείχθηκε πρωταθλήτρια.

Η Λαρισα τερμάτισε στην πρώτη θέση έχοντας 18 νίκες, επτά ισοπαλίες και πέντε ήττες με τρεις βαθμούς διαφορά από την ΑΕΚ.

Ηταν τόσο μεγάλη η δίψα του κόσμου για να παρακολουθήσει την ομάδα και στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι με τον Ηρακλή βρέθηκαν στις εξέδρες του Αλκαζάρ 18.500. Από την άλλη, σε 11 παιχνίδια πρωταθλήματος οι φίλαθλοι που βρέθηκαν στην εξέδρα ξεπερνούσαν τις 10.000. Τεράστια νούμερα για επαρχιακή ομάδα.

Πρώτος σκόρερ της Λάρισας το 1988 ήταν ο Μιχάλης Ζιώγας. Την ίδια σεζόν η ομάδα είχε καλή πορεία και στο κύπελλο, αλλά αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τον Παναθηναϊκό. Είχε προλάβει πάντως να αναδειχθεί κυπελλούχος τρία χρόνια πριν… Ηταν το 1985 όταν σε ένα εκπληκτικό τελικό που έγινε στις 22 Ιουνίου στο ΟΑΚΑ κέρδισε με 4-1 τον ΠΑΟΚ. Τα γκολ των βυσσινί είχαν σημειώσει οι Ζιώγας (39’και 73’), Κμίετσικ (47’), Βαλαώρας (78’), ενώ για τον ΠΑΟΚ είχε μειώσει ο Σκαρτάδος.

Ανεξάρτητα από την υπόθεση Τσίγκοφ η Λάρισα κατά γενική ομολογία πήρε δίκαια το πρωτάθλημα. Τριάντα χρόνια μετά παραμένει η μοναδική επαρχιακή ομάδα που κατέκτησε πρωτάθλημα κάνοντας με την απόδοσή της στο γήπεδο τους πάντες να υποκλιθούν.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]