Το ζήτημα των Airbnb αποτελεί πανευρωπαϊκό πρόβλημα που αναγνωρίζεται και από την Ε.Ε., ωστόσο δεν μπορεί να υπάρχει οριζόντια αντιμετώπιση, αφού κάθε χώρα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Η ελληνική οικονομία διαχρονικά στηρίζεται στον τουρισμό και κάθε παρέμβαση οφείλει να είναι προσεκτική. Την ίδια στιγμή, η αγορά ακινήτων βγήκε λαβωμένη από τα χρόνια των Μνημονίων και η ανάκαμψη που γνωρίζει τώρα δεν πρέπει να ανακοπεί.

Ωστόσο, η κυβέρνηση έχει θέσει ως μεγάλη προτεραιότητα την αντιμετώπιση της ακρίβειας και την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών, ειδικά των κοινωνικών ομάδων χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Παράλληλα με τις παρεμβάσεις που ανακοινώθηκαν στις βραχυχρόνιες μισθώσεις, γίνονται συντονισμένες προσπάθειες ώστε να «πέσουν» περισσότερα σπίτια στην αγορά κάτι που θα ενισχύσει την προσφορά και θα συμπιέσει τις τιμές προς τα κάτω. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι και μια σειρά πολιτικών όπως η παροχή φορολογικών κινήτρων στους ιδιοκτήτες κλειστών διαμερισμάτων, τα πρόσφατα μέτρα που ανακοινώθηκαν για τα ακίνητα που διαχειρίζονται οι τράπεζες, η επιδότηση ενοικίου αλλά και προγράμματα όπως το «Σπίτι μου ΙΙ».