Ο κλάδος της βιοτεχνίας «διψάει» για χέρια, καθώς η νέα γενιά γυρίζει την πλάτη σε τέτοιου είδους επαγγέλματα και στρέφεται σε… μπαράκια και σεζόν στα νησιά.
Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πλεκτικής και Έτοιμου Ενδύματος Ελλάδος, έχει αποστείλει ερωτηματολόγιο στα 300 μέλη του, επιχειρώντας να καταγράψει ακριβώς τις ανάγκες. «Το τελευταίο χρονικό διάστημα ο Σύνδεσμος έχει γίνει αποδέκτης ενδιαφέροντος αναζήτησης εργατοτεχνικού δυναμικού και κυρίως γαζωτριών από αρκετές επιχειρήσεις μέλη του. Πολλές επιχειρήσεις αναζητούν γαζώτριες μικρότερης ηλικίας προκειμένου να αναπληρώσουν εργαζόμενες που βρίσκονται κοντά στην συνταξιοδότηση, ενώ άλλες για να καλύψουν πρόσθετες ανάγκες τους. Ο ΣΕΠΕΕ για να αντιμετωπίσει αυτό το φλέγον θέμα, έχει προχωρήσει σε συγκεκριμένες ενέργειες προς τους αρμόδιους φορείς για να βρεθεί άμεση λύση στο πρόβλημα. Στο πλαίσιο αυτό συζητείται η δημιουργία βραχυχρόνιων προγραμμάτων κατάρτισης σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Για να προχωρήσει αυτή η ενέργεια απαραίτητη προϋπόθεση είναι η καταγραφή των σημερινών πραγματικών αναγκών των επιχειρήσεων μελών του», δήλωσε στο eleftherostypos.gr ο διευθυντής του ΣΕΠΕΕ, Θεόφιλος Ασλανίδης.
Όπως είπε, πολλές από τις ελληνικές βιοτεχνίες που πριν από 15-20 χρόνια μετεγκαταστάθηκαν στις γειτονικές χώρες, σχεδιάζουν να επιστρέψουν πίσω στην πατρίδα, αλλά δεν βρίσκουν εργατικά χέρια. «Μπορεί πριν από 15 χρόνια το κόστος του εργαζόμενου σε βιοτεχνία στην Ελλάδα να ήταν π.χ. 1.000 ευρώ και στη Βουλγαρία 200 ευρώ, αλλά σήμερα αυτό έχει αλλάξει. Πλέον, η αναλογία είναι ένα προς δύο. Δηλαδή, στη Βουλγαρία μπορεί να κοστίζει έως και 500 ευρώ. Και σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα έξοδα συντήρησης, μετάβασης, logistics, κούρασης, ποιότητας κτλ, πολλοί Έλληνες βιοτέχνες σχεδιάζουν τον… επαναπατρισμό των επιχειρήσεων τους. Αλλά βρίσκουν εμπόδιο την έλλειψη εργατικού δυναμικού. Ο μισθός στην Ελλάδα είναι ικανοποιητικός και οι προσφερόμενες θέσεις πάρα πολλές. Πλέον, τις μόνες που βρίσκουν είναι γαζώτριες που θέλουν λίγα χρόνια για να βγουν στη σύνταξη, αλλά αυτό αποτελεί ‘μπάλωμα’ και όχι μόνιμη λύση», υπογράμμισε. Για αυτό και ο ΣΕΠΕΕ θέλει αρχικά να καταγράψει τις κενές θέσεις και στη συνέχεια να υλοποιήσει ένα δίμηνο-τρίμηνο πρόγραμμα κατάρτισης για γαζώτριες. «Ίσως όταν φτάσουμε εκεί να ζητήσουμε και τη βοήθεια της Πολιτείας. Δηλαδή, να επιδοτήσει για ορισμένους μήνες την πρόσληψή τους, μέχρι ο εργοδότης να τις προσλάβει οριστικά», τόνισε.
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου, το 2023 οι εξαγωγές της αλυσίδας ένδυσης – κλωστοϋφαντουργίας ξεπέρασαν σε αξία τα 1,8 δις ευρώ. Το 80% της αξίας εξαγωγών ενδυμάτων κατευθύνεται σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το αντίστοιχο ποσοστό για την κλωστοϋφαντουργία ανέρχεται σε 71% και για το βαμβάκι σε 8,5%.
Από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ένδυσης – Κλωστοϋφαντουργίας ανέφερε ότι πέρσι ο αριθμός των επιχειρήσεων που λειτουργούσαν ήταν 197.000, απασχολούσαν 1.300.000 εργαζόμενους και ο κύκλος εργασιών ανήλθε σε 170 δις ευρώ αυξημένος κατά 2%. Η αξία των εξαγωγών ανήλθε σε 64 δις ευρώ καταγράφοντας μείωση κατά 3,8% έναντι του 2022. Η αξία των εισαγωγών ανήλθε σε 115 δις ευρώ καταγράφοντας σημαντική μείωση κατά 17%.
Η σημαντικότερη χώρα στον κλάδο στην Ευρώπη είναι με διαφορά η Ιταλία με 36% του τζίρου, το 30% των εξαγωγών και το 24% της απασχόλησης. Τέλος, σε ότι αφορά την κατανάλωση ενδυμάτων στην Ευρώπη ανήλθε σε αξία σε 282 δις ευρώ, με μέση κατανάλωση 630 ευρώ ανά άτομο. Η υψηλότερη κατανάλωση κατά άτομο καταγράφεται στο Λουξεμβούργο με 1.500 ευρώ. Ακολουθούν η Αυστρία με 1.030 ευρώ, η Ολλανδία με 960 ευρώ και η Ιταλία με 920 ευρώ. Η κατά κεφαλή κατανάλωση ενδυμάτων στην Γερμανία ήταν 760 ευρώ, στην Γαλλία 520 ευρώ ενώ στην Ελλάδα 400 ευρώ.
Ειδήσεις σήμερα
Γκλέτσος κατά Κασσελάκη: Είναι απογοήτευση το παιδί, τέλος, ψήφο από εμένα δεν παίρνει
Ροή Ειδήσεων 
