Εκφράζουν στους ειδικούς Ψυχικής Υγείας έντονη αντίδραση στη μυρωδιά, στον καπνό, στον δυνατό θόρυβο, στη νύχτα. Παράλληλα έχουν τεράστια δυσκολία στη μετακίνηση, ειδικά με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, και αναβάλλουν δραστηριότητες εξαιτίας αυτού.

«Οι φοιτητές δεν μπαίνουν στο λεωφορείο να πάνε στη σχολή τους. Οσοι έχουν δικό τους όχημα λένε ότι το προτιμούν για να έχουν οι ίδιοι τον έλεγχο», αναφέρει στον «Ε.Τ.» η κλινική κοινωνική λειτουργός Ειρήνη Μπονίκου, η οποία συνεργάζεται με τη Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης «10306», που από την αρχή του δυστυχήματος βρίσκεται στο πλευρό τραυματιών, επιβατών, οικογενειών θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος.

Σύμφωνα με την κυρία Μπονίκου, η οποία έχει μιλήσει με ένα πολύ μεγάλο μέρος των επιβαινόντων του τρένου, κανένας δεν εκφράζει θετικό συναίσθημα. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ και έχουν διαταραχή οξέος στρες. Οπως αναφέρει, βλέπουν ενοχλητικά όνειρα, με το συναίσθημα που τους προκαλούν να σχετίζεται με το τραυματικό γεγονός, έχουν flashbacks, υποφέρουν από διαταραχές ύπνου. «Είναι σημαντικό να σημειωθεί και να γνωρίζουν οι άνθρωποι ότι το συναίσθημα δεν θα είναι μόνιμο», αναφέρει η κλινική κοινωνική λειτουργός. Η διαταραχή οξέος στρες περιγράφεται από δύο έως 30 ημέρες. Οταν περνούν οι 30 ημέρες, το άτομο μπορεί να περάσει σε διαταραχή μετατραυματικού στρες. «Αυτή τη μετάβαση επιχειρούμε να σταματήσουμε», σημειώνει η ίδια.

Δίκτυο υποστήριξης

Ενα ισχυρό δίκτυο ψυχολογικής υποστήριξης των τραυματιών, των συγγενών των θυμάτων και των επιβαινόντων στην αμαξοστοιχία στα Τέμπη έχει δημιουργήσει το υπουργείο Υγείας, υπό την εποπτεία της υφυπουργού, Ζωής Ράπτη, με σκοπό να μπορούν όλοι να έχουν άμεσα προσβάσιμη βοήθεια.

Πιο αναλυτικά, από τη Δωρεάν Εθνική Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306 έχει δημιουργηθεί η ειδική επιλογή 3, που προβλέπει την υποστήριξη από εξειδικευμένο προσωπικό στη διαχείριση μαζικών καταστροφών και πένθους. Η γραμμή στελεχώνεται με επιπλέον επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας, ενώ προσφέρεται η δυνατότητα άμεσης, εντός 24 ωρών και μέσω skype ψυχολογικής υποστήριξης από εξειδικευμένο προσωπικό Ψυχικής Υγείας.

Οι τραυματίες και οι οικογένειες των θυμάτων μπορούν να λάβουν υποστήριξη και από το δίκτυο κλινικών και μονάδων Ψυχικής Υγείας σε όλη τη χώρα. Σχετικός κατάλογος των μονάδων είναι δημοσιευμένος στην ιστοσελίδα του υπουργείου Υγείας www.moh.gov.gr

Επίσης, παρέχεται η δυνατότητα ψυχολογικής υποστήριξης στις οικογένειες των θυμάτων στο χώρο της κατοικίας τους, από εξειδικευμένο προσωπικό Ψυχικής Υγείας, μέχρι σήμερα σε Τρίκαλα, Καρδίτσα, Κοζάνη, Γρεβενά, Βόλο, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Αθήνα, με προοπτική επέκτασης, εφόσον υπάρξει ανάγκη. Η δυνατότητα αυτή παρέχεται κατόπιν ραντεβού με κλήση στη Γραμμή 10306.

Μέχρι σήμερα, έχουν γίνει δύο φορές επικοινωνίες τόσο τηλεφωνικά όσο και με αποστολή SMS σε όλους τους επιβαίνοντες στην αμαξοστοιχία, στους τραυματίες και τις οικογένειες των θυμάτων. Από τους παραπάνω, τα στελέχη της Γραμμής έχουν συνομιλήσει με 222 επιβαίνοντες και τραυματίες, καθώς και 45 οικογένειες θυμάτων. Εξ αυτών, υποστηρίζονται διά ζώσης (μέσω skype) 20 επιβαίνοντες και 4 οικογένειες θυμάτων στην Αθήνα, καθώς και 4 επιβαίνοντες στη Θεσσαλονίκη.

Η Γραμμή 10306 λαμβάνει περίπου 35 κλήσεις την ημέρα προς υποστήριξη από επιβαίνοντες, συγγενείς θυμάτων, αλλά και φίλους και συμφοιτητές, με μέσο χρόνο συνομιλίας, ανά κλήση, τα 20 λεπτά.

ΓΟΝΕΙΣ ΘΥΜΑΤΩΝ

 Ανησυχούν για τα άλλα τους παιδιά

 Τη δεκτικότητα επιβατών και συγγενών των θυμάτων να βοηθηθούν ψυχολογικά από ειδικούς επισημαίνει η ψυχολόγος και, επίσης, συνεργάτις της τηλεφωνικής γραμμής «10306», Χριστίνα Φράγκου. «Ο αρχικός σκοπός της επικοινωνίας μας μαζί τους ήταν για να γνωρίσουν την υπηρεσία, αλλά και να τους ενημερώσουμε για τις άλλες υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης στις οποίες μπορούν να απευθυνθούν», σημειώνει στον «Ε.Τ.», προσθέτοντας ότι οι περισσότεροι έδειξαν ενδιαφέρον πιστεύοντας ότι θα χρειαστεί να αναζητήσουν έναν ειδικό.

Η εμπειρία της κυρίας Φράγκου είναι κυρίως με τους συγγενείς των θυμάτων. «Οι γονείς εκφράζουν έντονη ανησυχία για τα αδέλφια των παιδιών που χάθηκαν. Εάν θα μπορέσουν να το διαχειριστούν. Μας ρωτάνε πώς να τα στηρίξουν. Στις αρχές ζητούσαν βοήθεια πώς να το ανακοινώσουν», λέει.