«Η Τζωρτζίνα δεν ήταν ένα παιδί που απασχολούσε. Εγώ αυτό ξέρω από τις βάρδιες μου. Δεν περιμέναμε να έχει αυτή την εξέλιξη» είπε η μάρτυρας Ελένη Πετσάβα, η οποία περιέγραψε την ημέρα που η μικρή Τζωρτζίνα έπαθε την ανακοπή.
«Στις 7 το απόγευμα άκουσα το κουδούνι. Εγώ όταν είδα ότι χτυπάει κουδούνι βγήκα να πάω προς το δωμάτιο και είδα τη μητέρα να μου κουνάει τα χέρια χωρίς να μιλάει. Εκεί κατάλαβα ότι ήταν κάτι σοβαρό. Το παιδί ήταν πάλι στη μέση του κρεβατιού. Ήταν ωχρό και δεν είχε το ρινικό οξυγόνο. Το μόνιτορ έδειχνε παύλες. Κάναμε ΚΑΡΠΑ και μετά από 50 λεπτά περίπου άρχισε να δείχνει το μόνιτορ έναν ελαφρύ σφυγμό» κατέθεσε η μάρτυρας.
Πρόεδρος: Περιγράψτε πως βρήκατε το παιδί;
Μάρτυρας: Ήταν στη μέση και προς τα κάτω του κρεβατιού. Ήταν αναίσθητο και πανιασμένο.
Πρόεδρος: Γιατί λέτε στην ανακριτική κατάθεση για το επεισόδιο του Σαββάτου ότι αυτό σίγουρα δεν ήταν επεισόδιο σπασμών;
Μάρτυρας: Είχε κλειστά μάτια. Δεν ήταν γυρισμένα. Τα παιδί δεν είχε έντονη κίνηση. Συνήθως δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε.
Πρόεδρος: Η μητέρα που βρισκόταν;
Λαμία: Τύχη βουνό για οδηγό - Μεγάλο δέντρο έπεσε πάνω στο αυτοκίνητο του εν κινήσει
Μάρτυρας: Της είπαμε να περάσει έξω.
Όπως εξήγησε η μάρτυρας, η Ρούλα Πισπιρίγκου ενημερώθηκε ότι το παιδί σώθηκε από την μια γιατρό και μαζί με τον Μάνο Δασκαλακη πήγαν στο γραφείο των γιατρών για να τους ευχαριστήσουν.
Εισαγγελέας: Ποια ήταν η πρώτη σας κίνηση όταν μπήκατε στο δωμάτιο;
Μάρτυρας: Έτρεξα να φωνάξω τους γιατρούς.
Εισαγγελέας: Αφήσατε το παιδί δηλαδή;
Εισαγγελέας: Η μητέρα πως ήταν; Είχε καταλάβει ότι ήταν σοβαρό;
Μάρτυρας: Έξω καθόταν, σε ένα σκαλάκι. Ανήσυχη φαινόταν.
Μέσα στα επόμενα λεπτά η μάρτυρας αναφέρθηκε στις κινήσεις των γιατρών για να σώσουν το παιδί, το οποίο όπως είπε «ήταν νεκρό για πενήντα λεπτά, είχε αρχίσει να φαίνεται και στη όψη, ήταν λευκό. Έπειτα από 50-55 λεπτά έπιασε το μόνιτορ έναν ασθενικό σφυγμό».
Η δίκη συνεχίζεται στις 28 Μαρτίου.