Σύμφωνα με την ανακοίνωση της οικογένειας, σήμερα Τρίτη, 24 Ιανουαρίου, θα τελεστεί τρισάγιο στη μνήμη του Νίκου Ξανθόπουλου στο Α΄Νεκροταφείο. Παράλληλα, η οικογένεια επιθυμεί αντί για στέφανα να κατατεθούν χρήματα στο ίδρυμα «Το Σπίτι του Ηθοποιού».

Μετά το τρισάγιο στο Α΄ Νεκροταφείο η σορός του Νίκου Ξανθόπουλου θα αποτεφρωθεί καθώς, τελικά, δεν κατέστη δυνατή η ταφή του δίπλα στο παρεκκλήσι που είχε χτίσει στο σπίτι του στην Παλλήνη.

Η ανακοίνωση της οικογένειας του Νίκου Ξανθόπουλου για την κηδεία του

«Η οικογένεια του ηθοποιού Νίκου Ξανθόπουλου ενημερώνει ότι η κηδεία του θα είναι πολιτική. Στα πλαίσια της τελετής θα διεξαχθεί τρισάγιο την Τρίτη 24 Ιανουαρίου και ώρα 13.00 στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, επιθυμία της δε είναι αντί στεφάνων να κατατεθούν χρήματα στο ΙΔΡΥΜΑ « Το Σπίτι του Ηθοποιού» (Alpha Bank GR 45 0140 2280 2280 0200 2002 719 – Εις μνήμην Νίκου Ξανθόπουλου)».

Νίκος Ξανθόπουλος: Αυλαία για το «παιδί του λαού»

Το «παιδί του λαού» στη χρυσή εποχή του κινηματογράφου πέρασε στην αιωνιότητα… Χθες, ο σπουδαίος ηθοποιός Νίκος Ξανθόπουλος έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του θρυλικές ερμηνείες και ρόλους- σύμβολα μιας ολόκληρης εποχής – όπου ταυτίστηκαν με τις στερήσεις και τα βάσανα των ανθρώπων τη δεκαετία του ’60. Hταν 89 ετών.

Τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν στην Eντατική λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Στα μέσα Δεκεμβρίου ήταν η τελευταία του ανάρτηση στο facebook, όπου ήταν ιδιαίτερα δοτικός, καθώς μοιραζόταν ιστορίες από την καλλιτεχνική πορεία και τις προσωπικές του στιγμές, φωτίζοντας παράλληλα την πνευματική του καλλιέργεια, για την οποία μιλούν όλοι όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά!

Ο Νίκος Ξανθόπουλος, παιδί Πόντιων προσφύγων, γεννήθηκε το 1934 στη Νέα Ιωνία. «Στη ζωή μου έχω δει τέτοιες χαρές, τόση αγάπη από τον κόσμο, σαν να ’μουνα σπλάχνο από τα σπλάχνα τους, σα να ’μουνα παιδί τους. Ωρες ώρες βούρκωνα, λιώνανε τα μέσα μου, βουβαινόμουν, δεν μπορούσα να μιλήσω. Αναρωτιόμουν αν αξίζω αυτή την αγάπη και προσπαθούσα με τον καιρό να γίνομαι καλύτερος, πιο ταπεινός, πιο καταδεκτικός, αλληλέγγυος, πιο έντιμος, πιο εντάξει. Ενα με τον κόσμο, ένας με αυτούς. Δεν απέφευγα τους ανθρώπους, βρισκόμουν ανάμεσά τους, δίπλα τους, να τους νιώθω, να τους καταλαβαίνω, για να μπορώ και στα έργα μου να μιλάω για τους καημούς και τα προβλήματά τους, που ήταν και δικά μου παλιότερα. Δεν ξεχνούσα τον τσαγκάρη πατέρα μου, τη μητέρα μου στη φάμπρικα, τη μητριά μου παραδουλεύτρα», είχε εξομολογηθεί στην αυτοβιογραφία του «Οσα θυμάμαι και όσα αγάπησα», που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2005 από τις εκδόσεις Αγκυρα.

Αθλητής της ΑΕΚ

Η ζωή του γεμάτη στερήσεις, ανατράφηκε έχοντας όμως τρεις δείκτες του πολιτισμού ως άξονες στην πορεία του, τον αθλητισμό, την υποκριτική και το διάβασμα. Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Εκτός από τον αθλητισμό, λάτρευε και το διάβασμα. Μάλιστα στο προσωπικό του λογαριασμό στο facebooκ είχε κάνει πρόσφατα μια σχετική ανάρτηση: «Πριν μερικές μέρες μιλούσαμε για βιβλία, αυτό το ασίγαστο πάθος που με ταλανίζει χρόνια τώρα. Θυμάμαι, το πρώτο δώρο που ζήτησα από τον πατέρα μου ήταν βιβλίο, κι οι περισσότεροι φίλοι μου είναι εκδότες και βιβλιοπώλες, παρά ηθοποιοί. Ονειρό μου ήταν πάντα ν’ ανοίξω κάποτε ένα βιβλιοπωλείο. Οχι να πουλάμε, να μαζευόμαστε και να συζητάμε».

Οταν πια αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο είχε βρει το πρότυπό του στην προσωπικότητα του Μάνου Κατράκη! Κατά τη δεκαετία του ’50 σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από όπου έκανε και τα πρώτα του βήματα δίπλα εμβληματικές μορφές του θεάτρου. Στις προσωπικές του αναρτήσεις μάλιστα είχε ανασύρει από το γρανάζι της μνήμης του ένα συμβάν όταν ο Μινωτής ανέβαζε στο Εθνικό Θέατρο τον «Αμλετ». Ο Νίκος Ξανθόπουλος ήταν τότε σπουδαστής -όπως ο ίδιος περιέγραφε- κι έπαιζε ένα «μικρό ρολάκι». Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο έγινε με τον θίασο της Κατερίνας στην κομεντί «Βιργινία». Συνέχισε στο ελεύθερο θέατρο συμμετέχοντας σε πολλές θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου.

Από το 1957 αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Η πρώτη του εμφάνιση έγινε το 1958 στην κωμωδία «Το εισπρακτοράκι» του Φίλιππα Φυλακτού. Πρωταγωνίστησε στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου. Στα 25 χρόνια του, το 1960, πρωταγωνιστεί σε πέντε ταινίες, εκ των οποίων οι δύο αποτέλεσαν μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες. Συγκεκριμένα στις ταινίες «Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα» και «τα ντερβισόπαιδα». Το 1963 συνεργάζεται με τη νεοσύστατη εταιρία Κλακ Φιλμς, την οποία ίδρυσαν ο Δημήτριος Καράμπελας και ο Απόστολος Τεγόπουλος. Η πρώτη ταινία της εταιρίας ήταν οι «Πληγωμένες καρδιές», με τον Νίκο Ξανθόπουλο να ερμηνεύει τον «κακό».

Εκτοτε είχε αποκλειστική συνεργασία μέχρι το 1971 σε δραματικές ταινίες, όπου οι ρόλοι του τον καθιέρωσαν στη συνείδηση του κόσμου ως «παιδί του λαού». Μεταξύ των επιτυχημένων ταινιών αναφέρουμε τις «Αγάπησα και πόνεσα», «Είναι μεγάλος ο καημός», «Ο ζητιάνος μιας αγάπης», «Απόκληροι της κοινωνίας», «Η σφραγίδα του Θεού», «Καρδιά μου, πάψε να πονάς», «Με πόνο και με δάκρυα», «Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» και «Γιακουμής, μια ρωμαίικη καρδιά».

Στην προσωπική ζωή του ο Νίκος Ξανθόπουλος παντρεύτηκε δύο φορές. Ο πρώτος γάμος του ήταν με την ηθοποιό Ελένη Καρπέτα, με την οποία απέκτησε έναν γιο. Ο δεύτερος γάμος ήταν με την Εριφύλη, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Τα παιδιά του Νίκου Ξανθόπουλου του χάρισαν πέντε εγγόνια. Ο μικρός εγγονός του αποφάσισε να ακολουθήσει τα χνάρια του στην υποκριτική, κάτι που ο ίδιος ο Νίκος Ξανθόπουλος το περιέγραφε παραστατικά στη σελίδα του στο fb τον Νοέμβριο του 2022: «Βρε διάβολε, ξέρεις τι πας να κάνεις; Τι φουρτούνες έχεις να παλέψεις;- Ξέρω, παππού, αλλά θέλω να γίνω ηθοποιός».

«Βαθιά καλλιεργημένος»

Η απώλεια του Νίκου Ξανθόπουλου συγκίνησε πλήθος κόσμου, οι οποίοι εξέφρασαν τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους πολλούς φίλους του. «Βαθιά καλλιεργημένο καλλιτέχνη, ευαίσθητο πολίτη απέναντι στα κοινωνικά μηνύματα των καιρών, ευγενή άνθρωπο» χαρακτήρισε η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, τον Νίκο Ξανθόπουλο, τονίζοντας πως ο ίδιος «εξέφρασε το λαϊκό συναίσθημα, τον πόνο της προσφυγιάς και της εσωτερικής μετανάστευσης με αυθεντικό τρόπο. Ενα μεγάλο μέρος του κοινού ταυτίστηκε με την ειλικρίνεια και την αμεσότητα με την οποία μετέφερε αυτά τα συναισθήματα. Τον αγκάλιασε, τον αγάπησε και τον τίμησε ως δικό του άνθρωπο. Ηταν ένα οικείο πρόσωπο σε μια εποχή που η Ελλάδα άλλαζε με ταχείς, δραματικούς ρυθμούς».

Σε ανακοίνωσή του το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου αναφέρει: «Ο Νίκος Ξανθόπουλος υπήρξε η πιο αναγνωρίσιμη κι αγαπημένη ανδρική περσόνα του λαϊκού μελό που ευδοκίμησε κατά την περίοδο της εμπορικής άνθησης του κλασικού πια ελληνικού κινηματογράφου».

Ταλέντο στο τραγούδι

Οι κινηματογραφικές αναμετρήσεις του ανέδειξαν το ταλέντο του και στο τραγούδι. Υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου ερμήνευσε τραγούδια των πονεμένων χαρακτήρων που υποδυόταν. Μετά το 1971 μεταπήδησε σε νέα καριέρα στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και 55 σινγκλς. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει γύρω στα 300 τραγούδια με υπογραφές των Μίκη Θεοδωράκη, Ακη Πάνου, Χρήστου Νικολόπουλου και Σταύρου Ξαρχάκου. Με το τραγούδι είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει από την Ελλάδα στην Αμερική, την Αυστραλία και την Ευρώπη, γνωρίζοντας πάντα την αποδοχή και την αποθέωση από την ελληνική ομογένεια.

Ο θίασος και η τηλεόραση

Το 1970 ίδρυσε τον δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα. Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση, μετά από απουσία 24 ετών, ήταν το 1995 στην ταινία «Με τον Ορφέα τον Αύγουστο» του Γιώργου Ζερβουλάκου. Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1973 στη σειρά «Αγρίμια». Οκτώ χρόνια μετά παίζει στο σίριαλ «Το ημερολόγιο ενός θυρωρού» του Ερρίκου Θαλασσινού και στη συνέχεια στο «Μινόρε μιας καρδιάς» (1989) και «Στην κόψη του ξυραφιού» (1994).

Ειδήσεις σήμερα

Μενέντεζ: Δεν θα εγκρίνω την πώληση των F-16 στην Τουρκία γιατί απειλεί την Ελλάδα

Αύξηση μισθού: Ποιοι θα ωφεληθούν περισσότερο

Οσκαρ 2023: Σήμερα οι υποψηφιότητες – Τα φαβορί και οι εκπλήξεις