Εργαλειοποιώντας τη δημοσιογραφία και πιο συγκεκριμένα τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο που πρόσκειται ιδεολογικά σε αυτήν, προσπαθεί όχι μόνο να προβάλλει τις δικές της θέσεις (άκρως εύλογο), αλλά κυρίως να περάσει μία αντίληψη που ευσταθεί σε ανελεύθερα καθεστώτα, στην οποία κυριαρχείται μία πλασματική εντύπωση για χαρακτήρες, κατηγορίες χωρίς επιχειρήματα, φίμωση και απειλές εναντίον οποιουδήποτε δεν συμφωνεί ή διαφωνεί με τις θέσεις της…

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά σε όλο αυτό το “παιχνίδι” που πολλές φορές φτάνει στα όρια προπαγάνδας για την κατίσχυση και μόνο των ιδεοληψιών της, επιστρατεύει πρόθυμους πολιτευτές της, οι οποίοι είτε χρησιμοποιώντας μεθόδους τραμπουκισμού, είτε με απειλές για προσφυγή στη Δικαιοσύνη, ως θιγμένοι, επιδιώκουν τον εκφοβισμό, και κυρίως των πολιτών… Διότι -κακά τα ψέματα- οποιαδήποτε ενέργεια που προέρχεται από δημόσιο πρόσωπο στοχεύει ή επιδιώκει να έχει αντίκτυπο στον λαό (στην κοινή γνώμη)…

Είναι γνωστή η Σταλινική αντίληψη “περί ελευθερίας της άποψης και ελευθερίας της κριτικής”, ότι δηλαδή τα συγκεκριμένα δικαιώματα δεν αποτελούν αφηρημένες έννοιες, αλλά αντίθετα θα πρέπει να είναι αυστηρά εναρμονισμένα με την γραμμή του κόμματος, ενώ οτιδήποτε άλλο επιφέρει τις ανάλογες κυρώσεις… Άλλωστε, πώς μπορούμε να ξεχάσουμε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όταν ένα από τα προβεβλημένα και μάλιστα υπουργοποιημένα στελέχη του ήθελε να κλείσει το Athens Review of Books που αποτελεί το ελληνικό αντίστοιχο του διάσημου περιοδικού New York Review of Books, δηλαδή ενός υψηλών προδιαγραφών εντύπου κριτικής, επειδή έκανε το ατόπημα να κριτικάρει τον πρώην υπουργό!

Μάλλον, και μετά από τα πολύ πρόσφατα γεγονότα, καθώς τελευταία κάτι ανάλογο επιδιώκουν προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, η κριτική είναι μόνο “άθλημα” για τα έντυπα και ιστολόγια που πρόσκεινται στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακόμα και με αήθεις χαρακτηρισμούς που φτάνουν σε σημείο να διακυβεύουν και την εθνική ασφάλεια, αλλά αντίθετα είναι κατακριτέα και καταδικαστέα όταν αυτή απευθύνεται στους πολιτευτές που πρόσκεινται στο συγκεκριμένο κόμμα! Δύο μέτρα και δύο σταθμά, τόσο σε ότι αφορά την ελευθερία της έκφρασης όσο και τη διάσταση “κριτική δημοσίου προσώπου”…

Και όχι μόνο αυτό… Μήπως πρέπει να αναφερθούμε για τους τραμπουκισμούς σε δημόσιες τοποθετήσεις πολιτευτών που χρησιμοποιώντας τεχνηέντως τις έννοιες που πρεσβεύουν τα δημοκρατικά καθεστώτα, στην πραγματικότητα προσπαθούν με έμμεσο τρόπο να καταδείξουν τα μέσα που χρησιμοποιούν ή θα χρησιμοποιήσουν για την επιβολή των θέσεών τους, που κάθε άλλο παρά εναρμονίζονται με τη Συνταγματικότητα ; λχ. “Θα επαναφέρουμε τη Δημοκρατία είτε με το καλό είτε με το άγριο”…

Προσωπικά, όλο αυτό το σκηνικό του τελευταίου διαστήματος που βγάζει προς τα έξω το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέσω των μηχανισμών που χρησιμοποιεί, με κάνει να αισθάνομαι φόβο και ανασφάλεια για το τι θα επακολουθήσει, εάν αναλάβει την εξουσία… Προφανώς, το κόμμα και τα στελέχη του που θα αναλάβουν κυβερνητικούς θώκους, έρχονται με σκοπό να εκδικηθούν, να φιμώσουν και να τιμωρήσουν οποιοδήποτε που όλο αυτό το διάστημα είχε εκφράσει ελεύθερα την άποψή του, μία ωστόσο άποψη που επειδή στηλίτευε τα κακώς κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι άξια καταδίκης και κυρίως εκδίκησης… Και το αίσθημα που κυριαρχεί είναι κυρίως ο φόβος, ότι έχουν σκοπό να αποτελειώσουν ό,τι δεν πρόλαβαν στα προηγούμενα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης, που φυσικά μόνο αρνητικό αντίκτυπο είχαν για τα εθνικά μας θέματα…

Ωστόσο, σε αυτό που μένω είναι ένα και μοναδικό… Ότι εργαλειοποιείται η δημοσιογραφία και η κριτική δημοσίου προσώπου… Εν ολίγοις, τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα που πρόσκεινται στην αξιωματική αντιπολίτευση έχουν μόνο αυτά το δικαίωμα όχι μόνο κριτικής, αλλά και εξύβρισης Θεσμών, αλλά αντίθετα τα προβεβλημένα δικά τους στελέχη όταν κριτικάρονται για τις ενέργειες και αποφάσεις τους, η κριτική όχι μόνο δεν αντέχεται, αλλά το παίζουν και θιγμένοι, σε σημείο να αποκτούν χαρακτηριστικά δικομανών…

Κύριοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού δεν αντέχετε την κριτική και πολλώ δε μάλλον όταν προέρχεται από τον λαό, αφενός να μην κάνετε λάθη που στοιχίζουν ακόμη και στο πολιτισμικό απόθεμα της χώρας, αφετέρου τα άρθρα του Αστικού και Ποινικού Κώδικα, καθώς και του Συντάγματος τόσο για τα δημόσια πρόσωπα (πολλώ δε μάλλον όταν δεν είναι επικεφαλής Θεσμών) όσο και για την ελευθερία της έκφρασης είναι ιδιαίτερα ευκρινή…

Και επίσης, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα δεν είναι Τουρκία παρά το γεγονός ότι κάποιες από τις ιδεολογικές συνιστώσες σας, ως αποδεικνύεται, εναρμονίζονται πλήρως με τις ερντογανικές μεθόδους που αφορούν την καταστολή οτιδήποτε αντίκειται στις ιδεοληψίες που πρεσβεύετε αφενός, αφετέρου επιδιώκουν την φίμωση της ελευθερίας της γνώμης…

*Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).

Ειδήσεις σήμερα

Σεισμός στην Τουρκία: Οργή για Ερντογάν, ευχαριστίες γα Ελλάδα

Κακοκαιρία «Μπάρμπαρα»: Πώς θα λειτουργήσουν την Πέμπτη δημόσιο, καταστήματα, delivery, courier – Που θα είναι κλειστά τα σχολεία

Πέτρος Φιλιππίδης: Ένοχος για απόπειρες βιασμού αλλά εκτός φυλακής