Σχολίασε πως η τάση ευαισθησίας στο να μην υφιστάμεθα κάποιου είδους θεραπείας ή να μην χορηγείται αυτονόητα κάποια ουσία στο ανθρώπινο σώμα, αποτελεί φαινόμενο που δεν υπήρχε τόσο έντονα πριν κάποια χρόνια αλλά γιγαντώθηκε κατά την τελευταία εικοσαετία.
«Αυτή η αλλαγή οφείλεται στο ότι πολύ σωστά, κατά τη γνώμη μου, η ιατρική επιστήμη στρέφεται στον άνθρωπο κι όχι στην ασθένεια» είπε συγκεκριμένα και πρόσθεσε πως «εάν ένας άνθρωπος σου πει, κοίτα να δεις γιατρέ μου, εγώ αυτή τη τέλεια θεραπεία που μου προτείνεις δεν την θέλω, εφόσον έχει συναίσθηση των πραττομένων του, ο γιατρός οφείλει να τον ακολουθήσει».
«Αυτό λένε πλέον όλοι οι κώδικες δεοντολογίας παντού» συνόψισε και εξήγησε πως η επέκταση του φαινομένου αυτού στους χώρους του εμβολίου είναι αυτό που ζούμε σήμερα.
Σύμφωνα με τον κο Αλιβιζάτο, η αντίληψη αυτή, στην κακή της μορφή είναι ιδιαιτέρως εγωιστική ενώ σε μια ηπιότερη της μορφή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως φιλελεύθερη.
Σε κάθε περίπτωση ο καθηγητής επεσήμανε πως εν προκειμένω βιώνουμε μια πανδημία όπου οι προσωπικές μας επιλογές έχουν επιπτώσεις και στους γύρω μας.
Όπως επεσήμανε, τα δικαστήρια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Στρασβούργο έχουν αποφανθεί πως το εμβόλιο μπορεί να γίνει υποχρεωτικό υπό δύο όρους.
Πρώτον εφόσον υπάρχουν σοβαρές ιατρικές αντενδείξεις- δηλαδή εάν υπάρχει ένα σοβαρό υποκείμενο νόσημα, το οποίο και δεν θα επέτρεπε την χορήγησή του και δεύτερον εφόσον υπάρχουν αποδεδειγμένες με μακρόχρονες πρακτικές, φιλοσοφικές ή θρησκευτικές.
«Δηλαδή έναν άνθρωπο ο οποίος επί πολλά χρόνια δεν δέχεται οποιαδήποτε επέμβαση στο σώμα του, θα τον σεβαστείς», εξήγησε και πρόσθεσε πως κατά την εκτίμηση του αυτή ειδικά η στάση δεν θα πρέπει να αποτελεί απόρροια της τελευταίας στιγμής ή καπρίτσιο που προέκυψε εντελώς αμελέτητα και χωρίς κάποια βαθύτερη προσήλωση σε κάποια συγκεκριμένη πεποίθηση.
«Εάν ένας νόμος έλεγε ότι κανείς δεν μπορεί να δώσει εξετάσεις στον ΑΣΕΠ χωρίς να είναι εμβολιασμένος, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν απόλυτα θεμιτός» είπε περαιτέρω επισημαίνοντας πως κάτι τέτοιο δεν έχει κανένα πρόβλημα συνταγματικότητας.
«Όταν δίνεις στον εμβολιασμένο την δυνατότητα να δώσει αυτές τις εξετάσεις, δεν του δίνεις ένα προνόμιο, επανέρχεται στην ομαλότητα. Η εξαίρεση ήταν το lockdown, που κλεινόμασταν όλοι μέσα. Αφήνοντας τον εμβολιασμένο να πάει θέατρο, δεν του δίνεις ένα προνόμιο, του δίνεις την δυνατότητα να επανέλθει στην κανονικότητα. Αυτό είναι απόλυτα θεμιτό.», δήλωσε.
Τέλος αναφορικά με τις κυρώσεις σε παραβάσεις των μέτρων για την πανδημία ο καθηγητής έφερε ως παράδειγμα πως ο φαρμακοποιός που δίνει ψεύτικες βεβαιώσεις ότι ο πολίτης έχει κάνει τεστ για τον κορονοϊό, χωρίς να έχει κάνει, θα πρέπει να αντιμετωπίζει τις συνέπειες ενός ειδικού νόμου με ειδικές κυρώσεις.
«Ο φαρμακοποιός ο οποίος βγάζει τέτοιο χαρτί, πρέπει να πάει μέσα. Χωρίς αναστολή της ποινής» σχολίασε και πρόσθεσε πως το ίδιο κατά τη γνώμη του πρέπει να ισχύει αντίστοιχα και για τον πολίτη που θα του το ζητήσει.
Kληθείς να σχολιάσει το φαινόμενο οικογενειών που δεν στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο καθώς αρνούνται να τους φορέσουν μάσκα και να τα υποβάλουν σε self test, τόνισε πως έχει την εντύπωση ότι πρέπει να παρέμβει η πολιτεία, καθώς η στέρηση της μόρφωσης στα παιδιά αποτελεί ποινικό αδίκημα εφόσον τα παιδιά είναι κάτω των 15 ετών.