Μπορεί ο ίδιος στο βιβλίο του να έχει επιμείνει ότι το μοναδικό λάθος της «17Ν» ήταν ο θάνατος του άτυχου Θάνου Αξαρλιάν, κατά την απόπειρα κατά Παλαιοκρασσά με ρουκέτα, φαίνεται όμως πως αυτό δεν αποτελεί λόγο για να μη δοθεί άδεια στον περιβόητο «Λουκά».

Η κατάργηση των φυλακών Τύπου Γ’ αλλά και οι αλλαγές που υπερψηφίστηκαν το 2015 επί ΣΥΡΙΖΑ, αναφορικά με τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη χορήγηση τακτικής άδειας κατάδικου, άνοιξαν την «πόρτα» στον άνθρωπο που σε δεύτερο βαθμό καταδικάστηκε σε 11 φορές ποινής ισόβιας κάθειρξης για τα θύματά του, όπως τους: εκδότη της «Απογευματινής» Νίκο Μομφεράτο και οδηγό του Παναγιώτη Ρουσέτη, επιχειρηματία Πρόδρομο Αθανασιάδη-Μποδοσάκη, εισαγγελέα Κωνσταντίνο Ανδρουλιδάκη, βουλευτή της Ν.Δ. Παύλο Μπακογιάννη, φοιτητή Θάνο Αξαρλιάν, διοικητή της Εθνικής Τράπεζας επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, Μιχάλη Βρανόπουλο, στρατιωτικό ακόλουθο της βρετανικής πρεσβείας Στίβεν Σόντερς και τον Τούρκο διπλωμάτη Τσετίν Γιοργκού.

Η προσπάθεια του υπουργού Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, να επιρρίψει τις ευθύνες στη Νέα Δημοκρατία, υποστηρίζοντας από το βήμα της Βουλής πως ήταν η δική της κυβέρνηση που επέτρεψε στον Δ. Κουφοντίνα να λάβει την πρώτη του άδεια ύστερα από 15 χρόνια εγκλεισμού, έπεσε στο κενό. «Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση ψεύδεται συνειδητά», απάντησε η αξιωματική αντιπολίτευση, αναφέροντας ότι η Ν.Δ. με το νόμο 4274/14 «όρισε ρητά ότι οι κρατούμενοι που έχουν καταδικασθεί σε ισόβια κάθειρξη δεν μπορούν να πάρουν άδεια εξόδου πριν παρέλθουν 18 έτη πραγματικής κράτησης.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. επανέφερε την προϋπόθεση καταδικασθέντες σε ισόβια να μπορούν, εφόσον δεν έχουν ελεγχθεί πειθαρχικά, να αιτούνται ολιγοήμερη άδεια, εάν έχουν εκτίσει τουλάχιστον 8 έτη

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., με το που κατέλαβε την εξουσία, κατήργησε αυτή τη διάταξη και επανάφερε τα 8 έτη κράτησης ως χρονική προϋπόθεση άδειας ακόμη και των τρομοκρατών».

Η αλλαγή του επίμαχου νόμου ήρθε με αφορμή την απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού λίγο μετά την Πρωτοχρονιά του 2014, με τη Ν.Δ. να νομοθετεί ότι στις φυλακές υψίστης ασφαλείας στον Δομοκό θα κρατούνται μεταξύ άλλων και όσοι έχουν καταδικασθεί για εγκλήματα που σχετίζονται με τρομοκρατικές πράξεις. Ρητά αναφερόταν στο ν. 4274/2014 ότι αυτοί οι κρατούμενοι δεν θα είχαν το δικαίωμα χορήγησης αδείας.

Ενα χρόνο αργότερα όλα άλλαξαν, όταν με τον περιβόητο νόμο Παρασκευόπουλου η επίμαχη διάταξη καταργήθηκε και μαζί με αυτήν και οι φυλακές τύπου Γ’.

Ολοκληρώνοντας μάλιστα το έργο της, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο ίδιο νομοθέτημα προχώρησε σε μία μικρή, αλλά σημαντική αλλαγή, αναφορικά με τις τακτικές άδειες που μπορούσαν να λαμβάνουν οι κρατούμενοι. Επανέφερε στα πρότυπα του 1999 την προϋπόθεση καταδικασθέντες σε ισόβια κάθειρξη να μπορούν, εφόσον δεν έχουν ελεγχθεί πειθαρχικά εντός των φυλακών, να αιτούνται ολιγοήμερη άδεια, εάν έχουν εκτίσει τουλάχιστον 8 πραγματικά έτη, την ώρα που η Ν.Δ. είχε αυξήσει το διάστημα αυτό σε 18 χρόνια.

«Ενας κακός νόμος δεν παύει να είναι νόμος και πρέπει να εφαρμόζεται. Το ζήτημα είναι γιατί η Βουλή των Ελλήνων δεν προχωρά στη στένεψη των προϋποθέσεων και των ορίων που δίδονται στους κρατούμενους», αναφέρει στον Ελεύθερο Τύπο ο δικηγόρος Βασίλης Καπερνάρος και αναρωτιέται: «Τι σημαίνει ότι ο κρατούμενος για να πάρει άδεια πρέπει να έχει προσδοκία καλής χρήσης της; Είναι πολύ γενικό και αόριστο. Είναι ένα παράθυρο για να μπορεί να παρεμβαίνει η εκτελεστική εξουσία στη δικαστική, είναι μία ενδεχόμενη κατάχρηση».

Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Σταθόπουλος καταφέρθηκε έντονα κατά της διήμερης άδειας Κουφοντίνα, υποστηρίζοντας πως το ατομικό δικαίωμα δεν υπερτερεί του συμφέροντος της Δημοκρατίας. «Η περίπτωση Κουφοντίνα έχει αυτό το χαρακτηριστικό, ότι η εγκληματική του δραστηριότητα, από τις πιο απεχθείς των τελευταίων δεκαετιών, έβαλε όχι μόνο κατά των θυμάτων αλλά και κατά της Δημοκρατίας, της κοινωνίας. Αρα, ναι μεν έχει δικαίωμα να ζητήσει. Οι Αρχές θα κρίνουν με τάση να ικανοποιήσουν το αίτημα αυτό, αλλά όχι αβασάνιστα. Θα πρέπει να σταθμίσουν κάποια κριτήρια. Δηλαδή έχουν μια διακριτική ευχέρεια», ανέφερε σε ραδιοφωνικό σταθμό και πρόσθεσε: «Το πρώτιστο κριτήριο είναι η συμπεριφορά του φυλακισμένου κυρίως ως προς το εξής: Εχει καταλάβει ότι ετέλεσε εγκλήματα, έχει μετανιώσει; Εχει δώσει τέτοια δείγματα; Γιατί αν δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα μετάνοιας, βγαίνοντας από τις φυλακές, εφόσον έχει τις ίδιες απόψεις, θα ήταν συνεπές προς τις απόψεις του να επαναλάβει κάτι ή να προετοιμάσει κάτι».

Χαμογελαστός ο εκτελεστής της «17Ν» Δημήτρης Κουφοντίνας, βγήκε από τις φυλακές Κορυδαλλού για διήμερη… ξεκούραση.

Αλλά και ο συνταγματολόγος Σταύρος Τσακυράκης υποστήριξε πως «η σχετική ευθύνη για τη χορήγηση της άδειας βαρύνει κατά κύριο λόγο τον εισαγγελέα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Δ. Κουφοντίνας δεν έχει δώσει κανένα δείγμα ότι δεν θα τελέσει νέες αξιόποινες πράξεις στο μέλλον. Αντίθετα, ο ίδιος, ο οποίος συμβολίζει την τρομοκρατική βία της Μεταπολίτευσης, με διάφορες δηλώσεις του, ακόμη και πρόσφατες, φαίνεται να είναι αλληλέγγυος με αυτούς που διαπράττουν πράξεις βίας. Αυτό είναι ένα επιβαρυντικό στοιχείο εναντίον του. Δυσκολεύομαι να σκεφτώ ποιες σκέψεις οδήγησαν τον εισαγγελέα να επιτρέψει τη χορήγηση της σχετικής άδειας».

Τέλος, η Γιάννα Κούρτοβικ, συνήγορος του Δημ. Κουφοντίνα, μίλησε χθες για «ένα δίκαιο συμβούλιο που έκανε μία δίκαιη κρίση», τονίζοντας ότι «ο νόμος δεν προβλέπει ότι η μεταμέλεια του κρατούμενου μπορεί να είναι λόγος και κριτήριο για τη χορήγηση της άδειας. Ο νόμος προβλέπει ως κριτήρια την προσωπικότητα του κρατούμενου, την κρίση του συμβουλίου με μία πρόγνωση: ότι ο κρατούμενος δεν κάνει κακή χρήση της άδειας. Και η προσωπικότητα του συγκεκριμένου κρατούμενου, του Δημήτρη Κουφοντίνα, είναι μια προσωπικότητα που και εσείς και όλοι όσοι τον γνώρισαν μέσα από τις διαδικασίες είναι σεβαστή και εκτιμητέα σε πολλά επίπεδα και από πολύ μεγάλο μέρος».

Παράλληλα, αναφέρθηκε και στο Συνήγορο του Πολίτη, ο οποίος σε έκθεσή του επισημαίνει ότι η μεταμέλεια του κρατούμενου και οι δηλώσεις μετάνοιας δεν αποτελούν κριτήριο για τη χορήγηση της άδειας. Σύμφωνα πάντως με τον ισχύοντα Σωφρονιστικό Κώδικα, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί ποτέ κριτήριο για το συμβούλιο των φυλακών.

Αντίθετα, οι μόνες προϋποθέσεις που καταγράφονται για έναν κρατούμενο είναι η έκτιση 8 πραγματικών χρόνων σε περίπτωση που πρόκειται για ισοβίτη, να μην εκκρεμεί κατά του καταδίκου ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος, να μην υπάρχει κίνδυνος τελέσεως, κατά τη διάρκεια της άδειας, νέων εγκλημάτων και να συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής και ότι ο κρατούμενος δεν θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του. Για να διαπιστωθεί αν συντρέχει αυτή η προϋπόθεση εκτιμώνται ιδίως:

• η προσωπικότητα του κατάδικου και η εν γένει συμπεριφορά του μετά την τέλεση της πράξης, κατά τη διάρκεια της κράτησης, σε συνδυασμό με το κατά πόσο ελέγχεται πειθαρχικά, και κατά τη διάρκεια των αδειών, που ενδεχομένως να έχουν ήδη χορηγηθεί,
• η ατομική, η επαγγελματική και κοινωνική κατάσταση του ίδιου και της οικογένειάς του, καθώς και οι τυχόν οικογενειακές του υποχρεώσεις,
• η ωφέλεια την οποία μπορεί να έχει για την προσωπικότητα του καταδίκου και τη μελλοντική του εξέλιξη η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας.

Την ίδια ώρα, εξακολουθεί να πλανάται το ερώτημα τι μπορεί να άλλαξε από το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας για πολλοστή φορά έλαβε την απόρριψη του αιτήματός του για έξοδο από τον Κορυδαλλό. Το μόνο βέβαιο είναι πως τον Ιούλιο του 2017 το αρμόδιο συμβούλιο των φυλακών δεν είχε ομόφωνη απόφαση επί του ζητήματος, καθώς δύο μέλη, ο διευθυντής των φυλακών και ένας κοινωνικός λειτουργός, έκαναν δεκτό το αίτημα άδειάς του, αλλά ο εισαγγελικός λειτουργός που μετέχει διαφώνησε στέλνοντας, όπως ορίζει ο νόμος, την υπόθεση στο Πρωτοδικείο Πειραιά.

Η τελική απόρριψη ήταν αυτή που οδήγησε το ηγετικό στέλεχος της «17Ν» να αναφέρει: «Μέχρι τώρα, εισαγγελείς και δικαστές απαιτούσαν αποκήρυξη και δηλώσεις μετανοίας. Τώρα προχωρούν πιο βαθιά, μέχρι τον πυρήνα της ανθρώπινης συνθήκης, την ίδια τη συνείδηση: “Oυδόλως έχει διαφοροποιηθεί το συνειδησιακό του υπόβαθρο”, αποφαίνονται, ενώ χαρακτηρίζουν “στρεβλή” την ιδεολογία μου, τον κομμουνισμό. Δεν ξέρω τι τρόπους και τι μεθόδους έχουν στο νου τους οι δικαστές του Πειραιά για να μεταβληθεί αυτό το “συνειδησιακό υπόβαθρο” και να “ισιώσει” αυτή η στρεβλή ιδεολογία».

Μόλις ένα χρόνο νωρίτερα, ο ίδιος είχε δηλώσει: «Οσο με αφορά, τη μόνη δήλωση που μπορώ να υποβάλω είναι ότι δεν πρόκειται να υπογράψω ποτέ δήλωση μετάνοιας, ούτε δήλωση αποκήρυξης των ιδεών μου».

Αντωνία Ξυνού
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου