Με τον τρόπο αυτό, προστέθηκε ένα ακόμη παράδοξο στο σύστημα αποκομιδής των απορριμμάτων που λειτουργεί ούτως ή άλλως με τρόπο στρεβλό, καθώς στην Ελλάδα συνεχίζουμε να θάβουμε πάνω από το 80% των σκουπιδιών, να μην κάνουμε την ανακύκλωση που θα επέστρεφε στην κατανάλωση τα χρήσιμα υλικά και να μην υπάρχουν κίνητρα για μια ορθολογικότερη διαχείριση.
Διαβάστε: Καύσωνας σε… αφρικανικό τοπίο με σκουπίδια και ανένδοτη ΠΟΕ-ΟΤΑ για τα σκουπίδια
Πώς γίνεται όμως όταν, για παράδειγμα, στην περίπτωση της Αττικής, όλα τα απορρίμματα καταλήγουν στον ΧΥΤΑ Φυλής, να υπάρχουν δήμοι με σκουπιδόλοφους πέντε ημέρων και άλλοι με τους περισσότερους κάδους άδειους;
1) Οι εργαζόμενοι δεν απεργούν από την περασμένη Δευτέρα αλλά έχουν προχωρήσει σε κατάληψη των αμαξοστασίων και δεν επιτρέπουν την έξοδο των απορριμματοφόρων. Εάν απεργούσαν, το πρόβλημα θα ήταν εξαρχής εντονότατο και καθολικό. Από την άλλη πλευρά, εάν γινόταν απεργία, τα χαμένα μεροκάματα δεν θα επέτρεπαν τέτοια διάρκεια στις κινητοποιήσεις σε μια περίοδο όπου το μεγαλύτερο μέρος του μισθού πηγαίνει για πληρωμή φόρων, δανείων και λογαριασμών.
2) Την κατάληψη στα αμαξοστάσια αποφάσισε η ομοσπονδία ΠΟΕ-ΟΤΑ αλλά την εφαρμόζει σε κάθε δήμο το τοπικό σωματείο. Κάποιοι δήμοι, μάλιστα, έχουν δύο ή και περισσότερα σωματεία. Ετσι, υπάρχουν δήμοι όπου η κατάληψη εφαρμόζεται με μεγαλύτερη αυστηρότητα (π.χ. Πειραιά, Αλίμου, Ελληνικού-Αργυρούπολης, Νίκαιας-Ρέντη, Καλλιθέας) και άλλοι όπου το σωματείο ανοίγει το αμαξοστάσιο για κάποιες ώρες ή απέχει από την κατάληψη ολοσχερώς.
3) Σε όλους τους δήμους υπάρχουν κάδοι που δέχονται απορρίμματα οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας και μετά περιμένουν να περάσει το όχημα να αδειάσουν. Κάπου μάλιστα, όπως στο κέντρο της Αθήνας ή σε περιοχές με μεγάλη κίνηση διερχομένων (π.χ. εμπορικά κέντρα, πιάτσες διασκέδασης), τα απορριμματοφόρα περνούν περισσότερες φορές την ημέρα. Αυτό αυξάνει την ανάγκη σε μηχανήματα και προσωπικό. Ταυτοχρόνως, επιβαρύνει υπέρμετρα όσους δήμους ή περιοχές είναι πυκνοκατοικημένες. Με αυτά τα δεδομένα, η Αθήνα πνίγεται στα σκουπίδια και ειδικά οι περιοχές που καθαρίζονται τελευταίες (Αμπελόκηποι-Παγκράτι) με το που ξεκινούν οι κινητοποιήσεις. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους δήμους με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού (π.χ. Καλλιθέα, Πειραιάς). Αντίθετα, πιο αραιοκατοικημένοι δήμοι, όπως το Παλαιό Φάληρο, η Βάρη-Βούλα-Βουλιαγμένη, το Ψυχικό, μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να διαχειριστούν την κρίση.
4) Μεγάλο ρόλο παίζει και η διαχειριστική ικανότητα της εκάστοτε δημοτικής αρχής.
Για παράδειγμα, εάν έχει φροντίσει να διαθέτει χώρους και πολλά μεγάλα κοντέινερ για να αποθηκεύει προσωρινά τα απορρίμματα, καταφέρνει να κρατά τους δρόμους καθαρούς ακόμη και αν είναι πυκνοκατοικημένη όπως το Περιστέρι. Το ίδιο επιτυγχάνει εάν έχει τρόπο να συνεννοείται με το τοπικό σωματείο ώστε η κατάληψη να είναι «υποτονική».
Άρης Χατζηγεωργίου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου