της Δρος. Άννας Κωνσταντινίδου*

Και τη δεδομένη στιγμή η κατίσχυση του συνασπισμού των δεξιών κομμάτων με τον πολυπόθητο αριθμό των 61 εδρών (και ως φαίνεται μπορεί να φτάσει μέχρι τις 62) θα ήταν δεδομένη, εάν το αραβικό κόμμα Balad (Μπαλάντ) φανεί ισχυρό στην καταμέτρηση των τελευταίων ψήφων, λαμβάνοντας την έδρα που θα του εξασφαλίσει είσοδο στην Κνεσέτ και στερώντας ως εκ τούτου μία έδρα από το κόμμα του Νετανιάχου, Λικούντ.

Ο Νετανιάχου θα σχηματίσει κυβέρνηση με τα υπερορθόδοξα κόμματα του Ισραήλ. Αναμφισβήτητα, όχι μόνο το συγκεκριμένο κράτος, αλλά όλη η πολιτική σκηνή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου θα επηρεαστεί από την επαναφορά του Νετανιάχου στην πρωθυπουργία του Ισραήλ. Ενδιαφέρουσα θα είναι η στάση του προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν και πολλώ δε μάλλον, αν την προσεχή Κυριακή δεν καταφέρουν οι Δημοκρατικοί να κερδίσουν το Κογκρέσο στις ενδιάμεσες εκλογές.

Σε αυτό που ωστόσο πρέπει να επικεντρωθούμε, είναι ότι πλέον και ιδίως μετά τον Πόλεμο στην Ουκρανία, φυσικά για πολύ διαφορετικούς λόγους για το κάθε Κράτος (είτε της περιοχής είτε δυτικό) η Μεσόγειος αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον με αφορμή βέβαια τα ενεργειακά, όμως και η επάνοδος του Νετανιάχου στην πρωθυπουργία του Ισραήλ, μετά από μία περίοδο κατευνασμού των μεσογειακών χωρών που ήταν λόγος να αποθρασυνθεί η Τουρκία, θα φέρει νέο πολιτικό ενδιαφέρον. Με την προεκλογική δέσμευση του νέου πρωθυπουργού ότι θα ακυρώσει την Συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ με τον Λίβανο και την εκπεφρασμένη επιδίωξή του ότι θα προσεγγίσει διπλωματικά τη Σαουδική Αραβία, όλα αυτά αποτελούν μία συνισταμένη που αποδεικνύει, ότι η τράπουλα των συνεργασιών στη Μέση Ανατολή και εν γένει στην ανατολική περιφέρεια θα ξαναμοιραστεί.

Κι ας μην ξεχνάμε κάτι, ο EastMed ήταν όραμα και επιδίωξη του Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Αυτό και μόνο καταδεικνύει, ότι θα έρθει αντιμέτωπος όχι μόνο με τον Μπάιντεν (που η κυβερνητική πολιτική του επιδιώκει τη κατασκευή ενός αγωγού που να μην “περιθωριοποιεί” το τουρκικό κράτος), αλλά με τον ίδιο τον Ερντογάν. Και εννοείται ότι μετά την εκλογή του συγκεκριμένου πρωθυπουργού και το όραμα που έχει για τη Μεσόγειο, το βλέμμα της Διεθνούς Διπλωματίας από εκεί που σχεδόν 9 μήνες είναι στραμμένο στην Ουκρανία, είναι δεδομένο πλέον, ότι θα στραφεί στη Λιβύη.

Ήδη ο Λίβυος στρατάρχης, Χάφταρ σε μήνυμά του απείλησε ότι θα διεξάγει αποφασιστική μάχη για την απελευθέρωση της Λιβύης, εάν αποτύχουν οι ειρηνευτικές προσπάθειες για απόσυρση των ξένων στρατευμάτων από τη χώρα, ενώ ο πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου του λιβυκού κράτους, Farhat Bengdara έκανε γνωστό ότι μελετάται ένας αγωγός που θα συνδέει Αίγυπτο, Λιβύη και Ελλάδα. Και ως αποδεικνύεται μετά και τη νίκη του Νετανιάχου είναι σίγουρο ότι όλες αυτές οι διακλαδώσεις, θα έχουν σημείο αναφοράς τον EastMed.

* Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).

Ειδήσεις σήμερα

GNTM: «Γυμνή» πρόκληση από Βιτινάρος και Γαλύφα, μοιράστηκαν μόνο ένα μαγιό – Άφησαν με το στόμα ανοιχτό τις διαγωνιζόμενες [βίντεο]

Για πρώτη φορά: Φωτογραφίες που αποτυπώνουν την πραγματική σχέση του Ματέο Παντζόπουλου με τις κόρες της Ελένης Μενεγάκη

Σασμός: Η στιγμή που ο παπά-Μιχάλης μαθαίνει το μυστικό και το Twitter «παγώνει» – «Ο Μανώλης θα ξεκληρίσει όλο το χωριό»