Ρουμανία: 15.000 ορφανά πέθαναν βασανισμένα σε ορφανοτροφεία
Μια ειδική ρουμανική επιτροπή που είχε συσταθεί για τη διερεύνηση των εγκλημάτων της εποχής του δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου, ο οποίος κυβέρνησε από το 1965 έως το 1989, έχει προσδιορίσει ότι περισσότεροι από 15.000 ανήλικοι -ορφανά, παιδιά με σωματικές ή διανοητικές αναπηρίες ή ανεπιθύμητα από τους γονείς τους- πέθαναν σε ορφανοτροφεία και άλλες οικιστικές εγκαταστάσεις.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο για τη διερεύνηση των εγκλημάτων του κομμουνισμού (IICCMER), πολλοί από τους θανάτους προκλήθηκαν από εγκληματική αμέλεια, συμπεριλαμβανομένης της λιμοκτονίας.
Εξετάζοντας έγγραφα που συνδέονται με τις έρευνες, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα rferl.org, η Ρουμανική Υπηρεσία RFE/RL αποκάλυψε νέες λεπτομέρειες σχετικά με το πώς ορισμένα παιδιά κατέληξαν σε ορφανοτροφεία.
Σε πολλές περιπτώσεις, φαίνεται ότι τα παιδιά απλά επελέγησαν επειδή οι αρχές του καθεστώτος έκριναν ότι με αυτόν τον τρόπο έπρεπε να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση της οικιστικής εγκατάστασης, με τις κρατικές αρχές να ζητούν από τους γονείς να πληρώσουν για τη «θεραπεία» των παιδιών τους. Θυμίζουμε ότι ο Τσαουσέσκου είχε προχωρήσει σε ένα μεγάλο πρόγραμμα οικιστικής ανασυγκρότησης διαλύοντας ολόκληρες πόλεις και ιστορικά χωριά και στριμώχνοντας τους κατοίκους σε πολυκατοικίες σοβιετικού τύπου προς χάριν της ενδυνάμωσης της αγροτικής καλλιέργειας. Ίσως κάποια παιδιά απλά περίσσευαν σε αυτούς τους σχεδιασμούς.
Ρουμανία: Σε 26 εγκαταστάσεις -κολαστήρια βασάνισαν 15.οοο ψυχές
Τον Οκτώβριο του 2022, το Ινστιτούτο IICCMER κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περισσότεροι από 15.000 ανήλικοι πέθαναν στις 26 εγκαταστάσεις που υπήρχαν σε όλη τη Ρουμανία της κομμουνιστικής εποχής για παιδιά με αναπηρία ή ψυχικές ασθένειες μεταξύ 1967 και 1990, όταν και τα ιδρύματα αυτά έκλεισαν. Σύμφωνα με την έκθεση IICCMER , μεταξύ των αιτιών για τους χιλιάδες θανάτους ήταν η πείνα, οι ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, η κακοποίηση και η έλλειψη ιατρικής περίθαλψης.
«Υπήρχε τότε μια κουλτούρα περικοπής των μη παραγωγικών δαπανών, και αυτά τα παιδιά, με το να χαρακτηρίζονται ως μη αξιοποιήσιμα, σήμαινε ότι χρειάζονταν μακροχρόνια βοήθεια σε όλη τους τη ζωή και συνεπώς δεν θα μπορούσαν ποτέ να είναι χρήσιμα μέλη της σοσιαλιστικής κοινωνίας», λένε οι ερευνητές.
Ο μεγαλύτερος αριθμός θανάτων καταγράφηκε στη διαβόητη εγκατάσταση Cighid, κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία, όπου διαπιστώθηκε ότι 138 παιδιά είχαν πεθάνει μεταξύ Οκτωβρίου 1987 και Απριλίου 1990.
Περισσότερα από 300.000 παιδιά τοποθετήθηκαν στο δίκτυο ορφανοτροφείων, παιδικών νοσοκομείων και άλλων εγκαταστάσεων για νέους της Ρουμανίας μεταξύ 1954-1989.
Η εν λόγω κατοικία δημιουργήθηκε επειδή οι εγκαταστάσεις στην περιοχή που νοσηλεύονταν άρρωστα παιδιά ήταν ήδη γεμάτες.
Τα έγγραφα δείχνουν ότι, από τα 138 παιδιά που πέθαναν εκεί, τα 84 ήταν 3 ετών -η ελάχιστη ηλικία κατά την οποία θα μπορούσαν νόμιμα να αφαιρεθούν από τις οικογένειές τους. Η πιο κοινή αιτία θανάτου που αναφέρθηκε ήταν η βρογχοπνευμονία.
Μια εξέταση των εγγράφων από τη Ρουμανική Υπηρεσία της RFE/RL διαπίστωσε ότι ήταν σύνηθες για τέτοια ιδρύματα να απαιτούν πληρωμή από τις οικογένειες των παιδιών που τοποθετούνταν εκεί. «Φυσικά, αυτό ακούγεται γελοίο, αλλά τότε υπήρχαν χιλιάδες σχολεία, χιλιάδες ορφανοτροφεία, που έμειναν χωρίς χρηματοδότηση και που θα έπρεπε απλώς να ζήσουν από την εργασία των ιδρυματοποιημένων αυτών ανθρώπων», εξήγησε η Πόπα.
Σπάνια, έπαιζε ρόλο η ευημερία, πόσω μάλλον η υγεία, του παιδιού όταν οι αρχές αποφάσιζαν ποιο θα στέλνονταν σε μια από τις διαβόητες αυτές εγκαταστάσεις, λέει ο ιστορικός Κοσμίν Πόπα. Παιδιά από φτωχότερες οικογένειες, πολλά με σχετικά ήπια προβλήματα σωματικής ή ψυχικής υγείας, στάλθηκαν εκεί, είπε ο Πάουπ. Ακόμη και τα παιδιά των σχετικά εύπορων Ρουμάνων συχνά δεν γλίτωναν.
Ειδήσεις σήμερα
Ερντογάν: «Χασάπης της Γάζας ο Νετανιάχου» -Να δικαστεί όπως ο Μιλόσεβιτς