Κυρίως, όμως, υπογράμμισε τη λέξη-κλειδί για το τι έπεται: τόλμη, που φτάνει στα όρια της αυθάδειας και της θρασύτητας.

«Ο νεότερος πρόεδρος στην Ιστορία (της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας) διόρισε τον νεότερο πρωθυπουργό. Σύμβολο τόλμης, της εμπιστοσύνης που έχει στις νέες γενιές», είπε ο Ατάλ για τον μέντορά του, Εμανουέλ Μακρόν.

Σε πρώτη ανάγνωση, η επιλογή του 34χρονου Ατάλ για την πρωθυπουργία είναι μια απόπειρα του Γάλλου ηγέτη να δώσει νέα πνοή στη δεύτερη θητεία του στο ύπατο αξίωμα που δοκιμάζεται από τρικυμίες…

Οι Γάλλοι βγήκαν στους δρόμους πέρυσι για το συνταξιοδοτικό, το μεταναστευτικό προκάλεσε επικίνδυνους τριγμούς στο κεντρώο κόμμα του και την κυβερνητική συμμαχία, η Ακροδεξιά προηγείται 10 μονάδες στις δημοσκοπήσεις στην ευθεία για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου.

Σε δεύτερη ανάγνωση, το πλάνο του Μακρόν, που με τόλμη έως θράσος και αυθάδεια αναρριχήθηκε στην προεδρία το 2017 σε ηλικία 39 ετών, μπορεί να είναι πιο μακροπρόθεσμο.

Το «παιδί-θαύμα του παιδιού-θαύματος», όπως περιγράφει πλέον το δίδυμο Μακρόν-Ατάλ ο Τύπος, ίσως προαλείφεται για επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας στις εκλογές του 2027.

Η πριμοδότηση του νέου, επικοινωνιακά χαρισματικού, ικανού ρήτορα, πολιτικά τολμηρού και δημοφιλέστατου Ατάλ δεν χαροποίησε πιο έμπειρα κορυφαία στελέχη της παράταξης, που δεν κρύβουν εδώ και καιρό τις φιλοδοξίες τους να είναι προεδρικοί υποψήφιοι το 2027 απέναντι πιθανότατα στην ενδυναμωμένη ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, που βλέπει πιο πιθανή παρά ποτέ, σύμφωνα με τις σφυγμομετρήσεις, την κατάκτηση της προεδρίας.

Σε ένα δείπνο πρωτοκλασάτων στελεχών του κόμματος προ μηνών ο Μακρόν είπε πως η κούρσα διαδοχής του δεν μπορεί να ανοίξει πριν από την κρίσιμη μάχη των ευρωεκλογών και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού φέτος το καλοκαίρι.

Απαιτείται ενιαίο, αρραγές μέτωπο, γιατί δεν είναι προς όφελος κανενός να εξελιχθεί η δεύτερη και τελευταία θητεία του ιδίου στην προεδρία σε φιάσκο, ήταν το μήνυμα.

Το βλέμμα του έπεσε πρώτα στον Μπρούνο Λε Μερ, τον ισχυρό υπουργό Οικονομίας.

Στους δελφίνους ανήκει και ο υπουργός Εσωτερικών, Ζεράλ Νταρμανέν, της γενιάς των 40άρηδων, και ο πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ.

Δεν υπάρχει προηγούμενο στη Γαλλία πρωθυπουργός να μετακομίζει απευθείας στο Μέγαρο των Ηλυσίων.

Ωστόσο, ο Ατάλ, όπως και ο Μακρόν, έχει ήδη κατακτήσει πολλές πρωτιές. Πριν γίνει ο νεότερος πρωθυπουργός, στα 29 του έγινε ο νεότερος υπουργός στην Ιστορία της σύγχρονης Γαλλικής Δημοκρατίας.

Πλέον, είναι ο νεότερος και παράλληλα πρώτος δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος πρωθυπουργός της Γαλλίας.

Μία τριετία πριν από τις εκλογές είναι πολύς πολιτικά χρόνος. Για την ώρα, ο Ατάλ, φιλόδοξος όσο ο πολιτικός «πατέρας» του, Εμανουέλ Μακρόν, φαίνεται να ενσαρκώνει καλύτερα από οποιονδήποτε το περίφημο «πνεύμα του 2017», που έφερε στην εξουσία τον «μπαμπά».

Ο Μακρόν τόλμησε ρήξεις και συγκερασμούς. «Σκότωσε» τον δικό του «πολιτικό πατέρα», τον σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, για να τον διαδεχθεί στο ύπατο αξίωμα, κάνοντας στροφή προς το Κέντρο, με πολιτικές που κέρδισαν και ψηφοφόρους της Δεξιάς.

Από τους κόλπους των σοσιαλιστών προέρχεται και ο Ατάλ, που τον ακολούθησε από το 2016 στο εγχείρημα και εκεί γνώρισε και τον σημερινό σύντροφό του, τον 38χρονο ευρωβουλευτή Στεφάν Σεζουρνέ.

Το ιδεολογικό στίγμα του δεν προσδιορίζεται εύκολα. Ανήκει στην προοδευτική πτέρυγα των Μακρονιστών, αλλά τον Σεπτέμβριο κέρδισε τις καρδιές πολλών συντηρητικών δεξιών. Ελάχιστες εβδομάδες αφότου ανέλαβε υπουργός Παιδείας δεν δίστασε να απαγορεύσει το ισλαμικό παραδοσιακό μακρύ και φαρδύ ένδυμα αμπάγια από τα γαλλικά σχολεία. Οπως ο Μακρόν, δεν είναι δογματικός, αλλά ευέλικτος.

Με τον διορισμό του Ατάλ, ο Μακρόν επανασυνδέεται με το πνεύμα που τον έφερε στην εξουσία το 2017. Επέλεξε έναν υποψήφιο που κανείς δεν περίμενε, διαταράσσοντας την τάξη, πηγαίνοντας κόντρα στις συμβουλές της παλιάς φρουράς. Δίνει στον «μίνι Μακρόν» την ευκαιρία να αποδείξει λάθος όσους τον επικρίνουν για έλλειψη εμπειρίας.

Ο δρόμος μπροστά δεν είναι εύκολος. Κληρονόμησε απουσία πλειοψηφίας στη Βουλή, που υποχρεώνει και αυτόν, όπως την προκάτοχό του, Μπορν, σε επώδυνους συμβιβασμούς για να περάσει νομοσχέδια. Πρέπει να κερδίσει τον σεβασμό των εσωκομματικών αντιπάλων και παράλληλα να ηγηθεί του ιστορικού αγώνα να ανακοπεί η τροχιά της Ακροδεξιάς προς την εξουσία. Ακόμη και αν περάσει τα τεστ τους επόμενους μήνες, ο Ατάλ δεν θα είναι αυτόματα και ο φυσικός διάδοχος του Μακρόν. Μπορεί ο πρόεδρος να έχει κι άλλους άσους στο μανίκι…