Όπως αναφέρει το άρθρο, βλέπει μια ευκαιρία να εκμεταλλευτεί την αναταραχή και να αναχαιτίσει αυτό που η Τουρκία θεωρεί ως αυξανόμενη απειλή του κουρδικού εθνικισμού στην περιοχή. Αν επιτύχει, αυτό θα ενισχύσει τις φιλοδοξίες της Τουρκίας να ανασχηματίσει τη Μέση Ανατολή και να ενισχύσει τη στήριξη στον Ερντογάν, καθώς προσπαθεί να αναθεωρήσει το Σύνταγμα και να παρατείνει την εξουσία του.

Ο Οτσαλάν, που είναι έγκλειστος κοντά στην Κωνσταντινούπολη, είναι κεντρικό πρόσωπο. Δεν κατευθύνει πλέον τις καθημερινές δραστηριότητες του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK), το οποίο θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, παραμένει σεβαστός από τους διοικητές του κινήματος που τον αποκαλούν «Άπο».

«Ο ηγέτης Άπο θα κάνει μια σημαντική και ιστορική δήλωση στις 15 Φεβρουαρίου και θα την κάνει την αρχή μιας προσπάθειας λύσης», είπε την περασμένη εβδομάδα ο Μουράτ Καραγιλάν, ένας από τους κορυφαίους διοικητές του PKK, σύμφωνα με κουρδικά μέσα ενημέρωσης. Αυτή θα είναι η επέτειος της σύλληψης του Οτσαλάν στην Κένυα.

Είναι ασαφές αν ο Οτσαλάν θα κάνει πράγματι το τηλεφώνημά του αυτή την εβδομάδα και οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία διαπραγματευτεί ο Οτσαλάν θα σήμαινε ελάχιστα αν οι μαχητές του PKK αρνούνταν να την υπογράψουν. Υπάρχει επίσης επιφυλακτικότητα εντός της κουρδικής κοινότητας μετά από έναν 40ετή αγώνα για αυτονομία και πολιτιστικά δικαιώματα στο κυρίως κουρδικό νοτιοανατολικό τμήμα της Τουρκίας.

Ο Ερντογάν έχει μιλήσει ελάχιστα δημόσια για το κουρδικό ζήτημα. Ωστόσο, ήδη από τον Οκτώβριο, ο εθνικιστής σύμμαχός του, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, είχε πει ότι ο 76χρονος Οτσαλάν πρέπει να απελευθερωθεί με την προϋπόθεση ότι θα ζητήσει από τους ηγέτες του PKK να καταθέσουν τα όπλα και να προχωρήσουν σε πολιτική λύση.

«Είμαστε έτοιμοι για μια μόνιμη και ριζική λύση», είπε την περασμένη εβδομάδα ο Τουντσέρ Μπακιρχάν, συν-πρόεδρος του φιλοκουρδικού κόμματος DEM. «Φροντίζουμε γι’ αυτήν την ιστορική κλήση, την υποστηρίζουμε και στεκόμαστε πίσω της».

Οι Κούρδοι αποτελούν σχεδόν το 20% του πληθυσμού των 90 εκατομμυρίων της Τουρκίας. Η σύγκρουση άφησε δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και συνέβαλε στον οικονομικό περιθωριοποίηση της νοτιοανατολικής Τουρκίας, η οποία έχει κουρδική πλειονότητα.

Το PKK ζητά από την τουρκική κυβέρνηση να αναγνωρίσει την κουρδική ταυτότητα και τον πολιτισμό στο Σύνταγμα της χώρας και να επιτρέψει τη διδασκαλία της κουρδικής γλώσσας στα σχολεία. Ζητά επίσης το δικαίωμα στην κουρδική αυτοδιάθεση, ή αυτό που αποκαλεί «δημοκρατική αυτονομία» – ένα καθεστώς που θα απονέμει περισσότερες εξουσίες από την κυβέρνηση της Άγκυρας στις τοπικές αρχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας.

Για τον Ερντογάν, μια συμφωνία ειρήνης θα μπορούσε ενδεχομένως να του εξασφαλίσει αρκετή υποστήριξη στο κοινοβούλιο για να αλλάξει το Σύνταγμα και να παρατείνει την εξουσία του, που διαρκεί ήδη πάνω από δύο δεκαετίες. Στο παρασκήνιο υπάρχει ένα κύμα συλλήψεων και ερευνών από την αρχή του χρόνου, πολλές από τις οποίες φαίνεται να στοχεύουν στο να φιμώσουν οποιαδήποτε αντίθεση στη συμφιλίωση με τους Κούρδους.

Ο Μεχμέτ Ουτζούμ, ένας από τους κορυφαίους συμβούλους του Ερντογάν, δήλωσε ότι η ένταξη των Κούρδων θα βοηθήσει στην εξάλειψη του αποσχιστισμού, καθώς υποστήριξε «την ενίσχυση και την μόνιμη καθιέρωση της ελευθερίας της κουρδικής γλώσσας».