Προσωπικά έχω διαχρονικά εμπνευστεί από την απίστευτη ανθεκτικότητα του ηρωικού ουκρανικού λαού. Στα σύνορα Ρουμανίας-Ουκρανίας (περιοχή Τολτσέα έναντι Ισμαήλ/Παραδουνάβια) ένας Αμερικανός συνταγματάρχης μού είπε στα τέλη Αυγούστου μια παροιμία: «Δεν μπορείς να είσαι Σπαρτιάτης αν ζεις στην Αθήνα». Η Σπάρτη ήταν ένα κράτος-πολεμιστής, κάθε άνθρωπος υπηρετούσε και ολόκληρο το έθνος βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Ενώ η Αθήνα δεν ήταν. Ανέλυσα τα λόγια του στο ξενοδοχείο της γραφικής παραδουνάβιας πόλης με ιστορικό ελληνικό παρελθόν, επικεντρωμένος στον ουκρανικό λαό, που συνεχίζει τη ζωή του, αγνοώντας τις διαρκείς σειρήνες επικείμενης αεροπορικής επιδρομής ενώ παράλληλα πίνει τον καφέ του σε υπαίθριες καφετέριες στο Κίεβο.

Η Ουκρανία είναι ό,τι πιο κοντά έχουμε με μια σύγχρονη Σπάρτη. Αυτός ο πόλεμος έχει επηρεάσει κάθε μέλος της ουκρανικής κοινωνίας, εδώ και χρόνια, ξεκινώντας από τη ρωσική εισβολή του 2014 και την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας και του Ντονμπάς από τα πουτινικά στρατιωτικά και προπαγανδιστικά μέσα. Κάθε μέλος της χώρας των 44-45 εκατομμυρίων ανθρώπων έχει συγκινηθεί και επηρεαστεί από αυτόν τον πόλεμο, άμεσα και σε πρωτοφανή βαθμό. Τουλάχιστον 4 εκατομμύρια είναι οι πρόσφυγες, κυρίως γυναίκες και παιδιά, σε γειτονικά κράτη, που εγκατέλειψαν τη χώρα λόγω της ρωσικής ορδής βιαστών, πλιατσικολόγων, μισθοφόρων της WAGNER και δολοφόνων. Το 17% της χώρας καταλήφθηκε, κάτι που αντιπροσωπεύει άλλα 7 εκατομμύρια Ουκρανούς. Σχεδόν ένα εκατομμύριο είναι με στολή, είτε στον στρατό είτε στις δυνάμεις ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων 49.000 γυναικών. Κάθε Ουκρανός είτε είναι πρόσφυγας είτε υποφέρει υπό κατοχή είτε υπηρετεί στον στρατό είτε έχει ένα μέλος της οικογένειάς του σε υπηρεσία.

Μακρινός πόλεμος

Η Ρωσία από την άλλη έχει 143 εκατομμύρια κατοίκους. Οι περίπου 200.000 στην Ουκρανία είναι ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού της. Ο πόλεμος, που διεξάγεται από το 2014 μέχρι τώρα, σε μεγάλο βαθμό εκλαμβάνεται ως ένας μακρινός πόλεμος, που δεν γίνεται στο δικό τους έδαφος και γίνεται για χάρη των μυθευμάτων του Πούτιν. Η Ρωσία δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη φάση για οκτώ χρόνια όπως η Ουκρανία. Μόνο τον τελευταίο χρόνο, οι κυρώσεις και οι εταιρικές αποχωρήσεις (McDonald’s, Starbucks, Citi, Shell κ.λπ.) επηρεάζουν τη Ρωσία.

Η αρχαία Σπάρτη πολέμησε τους Αθηναίους στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Η Ουκρανία βρίσκεται σε εμπόλεμη βάση, σε πόλεμο για την ίδια της την ύπαρξη, εδώ και οκτώ χρόνια. Η Ρωσία δεν έχει ακόμη βιώσει αυτόν τον πόλεμο στο εσωτερικό της. Είναι προφανές ότι η Ρωσία δεν θα κατακτήσει ποτέ την Ουκρανία. Η συμμαχία με τη Δύση βοήθησε στο να σωθεί η Ουκρανία. Ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στο μέλλον, θα χρειαστεί να εμπεδωθεί μια ισχυρή αμυντική συμμαχία ενάντια στην οποιαδήποτε μελλοντική επίθεση της Ρωσίας (πριν από την κατάθεση των όπλων και τη λήξη οποιουδήποτε πολέμου σήμερα).

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων οκτώ ετών, ο ουκρανικός στρατός μετατράπηκε από ένα παλιό δυσλειτουργικό και μη ευέλικτο σοβιετικό μοντέλο «εντολής και ελέγχου» σε ένα πολύ πιο δυτικό μοντέλο που ωθεί την εξουσία και τη λήψη αποφάσεων στα χαμηλότερα επίπεδα. Οι ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ και οι στρατιώτες του ΝΑΤΟ συνέδραμαν στην πρόκληση αυτής της μετάβασης, δημιουργώντας έναν στρατό εκμάθησης, όπου οι στρατιώτες διδάσκονται «πώς να σκέφτονται» και όχι «τι να σκέφτονται».

Οι επιστρέφοντες Ουκρανοί στρατιώτες θα φέρουν μαζί τους δυτικού τύπου σκέψη και θα βοηθήσουν στη συνέχιση του μετασχηματισμού της ουκρανικής κοινωνίας ώστε να γίνει μέρος της Δύσης και να απορρίψει όλους τους «ανθρώπους από μάρμαρο» καθώς και τις πτυχές της παλιάς και ανεκδιήγητης Σοβιετικής Ενωσης μια για πάντα.

Ο ρωσικός στρατός από την άλλη πλευρά είναι ένας ανήθικος και προβληματικός στρατός. Οσοι Ρώσοι έχουν την τύχη να επιστρέψουν στη Ρωσία, επιστρέφουν σε μια αυτοκρατορία σε διαδικασία αποσύνθεσης. Και αυτοί οι βιαστές, οι δολοφόνοι και οι πλιατσικολόγοι θα οδηγήσουν την κοινωνία τους στη συνεχιζόμενη ηθική παρακμή της Ρωσίας.

Θα σταθεί ξανά στα πόδια της η χώρα

Οταν αυτός ο πόλεμος κερδηθεί και οι Ουκρανοί στρατιώτες επιστρέψουν στην πολιτική ζωή, αυτή η σύγχρονη Σπάρτη θα ευδοκιμήσει. Η ζωή με τη στολή κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι δύσκολη. Αλλά αυτοί οι στρατιώτες έχουν μάθει στην πειθαρχία. Εχουν μάθει στην ομαδική εργασία. Εχουν μάθει πώς να ηγούνται και πότε να ακολουθούν και έχουν μάθει να είναι απίστευτα καινοτόμοι. Οταν λοιπόν κερδηθεί ο πόλεμος και επιστρέψουν οι περισσότεροι πρόσφυγες και στρατιώτες, θα υπάρξει μια οικοδομική έκρηξη. Η Ιστορία υποδηλώνει ότι πιθανότατα θα υπάρξει και baby boom. Οι στρατιώτες που πέτυχαν στο πεδίο της μάχης θα επιστρέψουν και θα θέλουν να μορφωθούν, και με πανεπιστήμια δυτικού και αμερικανικού τύπου. Η Δύση πάντοτε θα έχει το πάνω χέρι. Ο κόσμος θα βοηθήσει την Ουκρανία να σταθεί ξανά στα πόδια της με μια προσπάθεια ανακούφισης τύπου Σχεδίου Μάρσαλ. Παραδοσιακά, η Ουκρανία διατηρεί τεράστιες αγροτικές και μεταλλευτικές βιομηχανίες. Τώρα η Ουκρανία θα οδηγήσει προς ένα μέλλον με υπολογίσιμη στρατιωτική και βιομηχανική ικανότητα, προκειμένου να προστατευθεί από περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα. Ο τουρισμός πιθανότατα θα ευδοκιμήσει καθώς η ουκρανική επωνυμία δεν ήταν ποτέ πιο ισχυρή παγκοσμίως και ποτέ πιο «κορυφαία» στη Δύση.

Οι διαφορές στον ιστορικό παραλληλισμό

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Υπάρχουν φυσικά πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ της σύγκρισης Σπάρτης/Αθηνών και Ουκρανίας/Ρωσίας. Η Ουκρανία είναι δημοκρατία και η Σπάρτη διοικούνταν από δύο βασιλιάδες. Η Αθήνα ήταν δημοκρατία και η Ρωσία έχει γίνει ένα απόλυτα ολοκληρωτικό καθεστώς. Και βέβαια δεν υπήρχαν ναζί στη Σπάρτη που υπάρχουν για την ανεκδιήγητη, παρερμηνεύουσα, ανιστόρητη και εκκεντρική ρωσική ομάδα των κακεντρεχών και παρανοϊκών και φαντασιόπληκτων στρατηγικών επικοινωνιών της αρτηριοσκληρωτικής και οστεοπορωμένης σοβιετικής/ρωσικής προπαγανδιστικής μηχανής.

Ειδήσεις σήμερα

Διασυρμός για την Τουρκία το «μπλόκο» στον Τζιτζικώστα

«Καλάθι του νοικοκυριού»: Μεγαλύτερες ταμπέλες, επάρκεια και προϊόντα για διαβητικούς

Κτηματαγορά: Πως κινείται η αγορά στα νεόδμητα [πίνακες]