Τα μεγάλα ερωτήματα που εγείρονται αφορούν περισσότερο στην «επόμενη μέρα» των εκλογών και κυρίως τις βουλευτικές, παρά το σημερινό αποτέλεσμα. Πολλοί Γάλλοι αναλυτές εστιάζουν στην πολιτική που θα ακολουθήσει ο Μακρόν και στις αποφάσεις που θα λάβει ως πρόεδρος αλλά και πώς θα κυβερνήσει τη Γαλλία με μια κυβέρνηση «φιλική» ή «εχθρική».

Γνωρίζουμε σε μεγάλο βαθμό πώς θα εισερχόταν ο «σίφουνας Λεπέν» στο μέγαρο των Ηλυσίων: με προτάσεις για ενίσχυση συνόρων, ενδεχομένως capital controls -όπως η ίδια ανέφερε-, έξοδο από την ευρωζώνη (Frexit) και διάλυση της Βουλής αν το κόμμα της δεν κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές. Η Λεπέν, λένε οι επαΐοντες, δεν σκέπτεται καθόλου τη σημερινή αναμέτρηση αλλά τις βουλευτικές εκλογές, γι’ αυτό έκανε μια άκρως επιθετική προεκλογική εκστρατεία.

Το ενδιαφέρον, λοιπόν, όλων στρέφεται στον Εμανουέλ Μακρόν. Τι θα κάνει ως εκλεγμένος πρόεδρος και πόσο διαφορετικός θα είναι από τον απερχόμενο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που τον τοποθέτησε στο υπουργείο Οικονομικών;

Και το πιο σημαντικό: πώς θα κυβερνήσει με το κίνημά του «Εμπρός» (En Marche) αν κερδίσει την πλειοψηφία -όπως υποστηρίζουν κάποιες δημοσκοπήσεις- στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου; Ο Μακρόν ξεκαθάρισε πως το «Εμπρός» θα θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές για την Εθνοσυνέλευση και θα έχει υποψηφίους σε όλες (και τις 577) εκλογικές περιφέρειες της Γαλλίας. Αν το «Εμπρός» έρθει πρώτο, αυτό θα επιφορτίσει το νέο αστέρα της γαλλικής πολιτικής σκηνής με την αποστολή να βγάλει τη Γαλλία από το οικονομικό τέλμα και να δώσει νέο αέρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του σεναρίου που θέλει νίκη Μακρόν στην προεδρία και στις βουλευτικές εκλογές κι ενός δεύτερου σεναρίου που αναφέρεται σε προεδρική αλλά όχι βουλευτική νίκη. Στη δεύτερη περίπτωση, ο Μακρόν δεν θα έχει άνεση κινήσεων, καθώς θα υποχρεωθεί στη «συγκατοίκηση» με όποιο κόμμα κερδίσει -πιθανότατα τους δεξιούς «Ρεπουμπλικανούς»- ή με όποιο κυβερνητικό συνασπισμό σχηματίσει κυβέρνηση. «Ο Μακρόν θα είναι η συνέχεια του Ολάντ», έλεγε ένας υποστηρικτής της Μαρίν Λεπέν. Ο φόβος αυτός υπάρχει και σε αρκετούς Γάλλους, μη υποστηρικτές της Λεπέν – κι ας μην το ομολογούν.

Αντιπαράθεση

Η Μαρίν Λεπέν κατηγορεί τον Μακρόν ότι επιδιώκει μια πολύ ισχυρή Ευρώπη. Αυτή η κατηγορία είναι «η μεγαλύτερη υπόσχεση του Μακρόν», τονίζει η εφημερίδα «Financial Times». Ο υποψήφιος που θεωρείται η «νίκη του καινούργιου ενάντια στο παλιό», που διανθίζει τις ομιλίες του με αναφορές σε φιλοσόφους, έχει προτείνει κοινή δημοσιονομική πολιτική και κοινό υπουργό Οικονομικών για την ευρωζώνη, καθώς και ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης. Οικονομικοί αναλυτές χαιρετίζουν το πρόγραμμά του, αν και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα το αποδεχθεί η Γερμανία. Η σχέση που θα αναπτύξει με τη Γερμανία ως πρόεδρος ο Μακρόν είναι ένα ερώτημα σημαντικό και ίσως καίριο για το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών ενθάρρυνε τον Ολάντ να εγκαταλείψει το σούπερ φόρο του 75% για τα πολύ υψηλά εισοδήματα και τώρα υπόσχεται μείωση του φόρου κατοικίας και του φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις από 33% σε 25%, καθώς και δημόσιες επενδύσεις 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Εκπαίδευση και την Υγεία.

Οι μετρήσεις για το κίνημα «Εμπρός» και οι συμμαχίες που… ψήνονται

Μόλις ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών, αρχίζει ο νέος προεκλογικός αγώνας για τους δύο γύρους της αναμέτρησης για της έδρες της Εθνοσυνέλευσης. Η πρώτη δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε πριν από τέσσερις ημέρες φέρει το κίνημα «Εμπρός» του Εμανουέλ Μακρόν σε δυναμική τροχιά, έτοιμο να κερδίσει 249-286 έδρες. Πρόκειται για δημοσκόπηση του ινστιτούτου OpinionWay για τις 535 από τις 577 περιφέρειες, που δίνει επίσης στην κεντροδεξιά παράταξη των Republicains 200-210 έδρες, στους Σοσιαλιστές 28-43 έδρες και στο Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν 15-22 έδρες. Είναι η πρώτη φορά που εκτιμάται βάσει μετρήσεων ότι το κίνημα του Μακρόν θα μπορούσε να κερδίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις 11 Ιουνίου, συγκεντρώνοντας, φυσικά, ψήφους από άλλους πολιτικούς χώρους: κυρίως από τους διαλυμένους Σοσιαλιστές, το Κέντρο αλλά και τους δυσαρεστημένους κεντροδεξιούς. Γάλλοι πολιτικοί με «όνομα», όπως ο πρώην πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς και ο κεντροδεξιός Μπρινό Λεμέρ, δήλωσαν ευθέως ότι θα στηρίξουν τον Μακρόν σε μελλοντική κυβέρνηση. Από την άλλη πλευρά, το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν θα ξεκινήσει την προεκλογική εκστρατεία για τη Βουλή, έχοντας διπλασιάσει τα ποσοστά που κέρδισε ο πατέρας της το 2002 και έχοντας αυξήσει κατά πολύ εκείνα που συγκέντρωσε στις προηγούμενες εκλογές.

ΑΛΙΚΗ ΚΟΤΖΙΑ

[email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής