Ο φωτογράφος εξήγησε πως έφτασε στην έκθεση λίγα λεπτά αφού ο Καρλόφ είχε ανέβει στο βήμα: «Μιλούσε ήρεμα και με αγάπη για τη χώρα του, σταματώντας σταδιακά ώστε να δώσει τη δυνατότητα στον διερμηνέα να μεταφράσει τα λόγια του στα τουρκικά. Θυμάμαι ότι σκέφτηκα πόσο ήρεμος και ταπεινός φαινόταν. Ακολούθησαν πυρά και πανικός στο κοινό. Το σώμα του πρέσβη στο δάπεδο, λίγα μέτρα μακριά από εμένα. Δεν μπορούσα να δω αίμα γύρω του. Πιστεύω γιατί είχε χτυπηθεί στην πλάτη».

Όπως είπε «μου πήρε λίγα δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσω τι συνέβη: Ένας άνδρας πέθανε μπροστά μου, μία ζωή χάθηκε μπροστά στα μάτια μου. Ο ένοπλος ήταν ταραγμένος. Περπατούσε γύρω από τη σορό του πρέσβη, διαλύοντας κάποιες από τις φωτογραφίες που κρέμονταν στον τοίχο. Εγώ φυσικά, φοβόμουν και γνώριζα τον κίνδυνο ο ένοπλος να στραφεί προς το μέρος μου. Αλλά προχώρησα λίγο και τον φωτογράφισα».

Στη συνέχεια τόνισε: «Ακόμα και αν με πυροβολήσει, με τραυματίσει ή με σκοτώσει, είμαι δημοσιογράφος. Πρέπει να κάνω τη δουλειά μου. Θα μπορούσα να τρέξω μακριά χωρίς να βγάλω φωτογραφίες. Αλλά δεν θα είχα μία σωστή απάντηση σε όσους θα με ρωτούσαν γιατί δεν έβγαλα φωτογραφίες. Όταν επέστρεψα στο γραφείο για να επεξεργαστώ τις φωτογραφίες, σοκαρίστηκα που είδα ότι ο ένοπλος βρισκόταν πίσω από τον πρέσβη ενώ μιλούσε. Ήταν σαν φίλος ή σαν φρουρός του».