Πάνω που η Ευρώπη είχε ορθοποδήσει από τη δημοσιονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, το πάγωμα προσλήψεων στις επιχειρήσεις λόγω του κορονοϊού γκρέμισε τις ελπίδες της μορφωμένης ευρωπαϊκής νεολαίας για καριέρα και άνετη ζωή, όπως εκείνη των πατεράδων της.

Ο 31χρονος Βαλέριο Λοφόκο θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε Ελληνας συνομήλικός του. Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών από τη Ρώμη, είπε στους «Financial Times» ότι αισθάνεται όλη του τη ζωή να βρίσκεται στον αέρα… Πριν από τον κορονοϊό δούλευε περιστασιακά ως σερβιτόρος και ντιλιβεράς για λιγότερα από 400 ευρώ τον μήνα, χωρίς ποτέ να πάψει να κυνηγάει μια εργασία «ανάλογη των προσόντων» του. Τώρα έπαψε να ψάχνει και να ελπίζει: «Ημουν στα 20 όταν πρωτοχτύπησε η κρίση του 2008. Αυτή είναι η δεύτερη που ζει η γενιά μου από τότε που μπήκα στην αγορά εργασίας», λέει.

Οι δείκτες απασχόλησης στην Ιταλία δείχνουν δραματική αύξηση του ανενεργού πληθυσμού – δηλαδή των ανέργων, που ούτε έχουν δουλειά ούτε ψάχνουν να βρουν.

Ετσι εξηγείται η πτώση της ανεργίας στην Ιταλία από 8% τον Μάρτιο σε 6,8% τον Απρίλιο, από τη μείωση του εργατικού δυναμικού. Είναι τραγικό για μια χώρα του G7 να βλέπει τον ανενεργό πληθυσμό της να αυξάνεται σε έναν μήνα από το 36,1% στο 38,1% -δηλαδή κατά 746.000 ψυχές- που αποτελούν και το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας.

Ακόμη και προ κορονοϊού η Ιταλία διέθετε το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη ανθρώπων 20-34 χρόνων, που φυτοζωούσαν χωρίς να εργάζονται ούτε να σπουδάζουν ούτε να μαθαίνουν κάποια τέχνη. Ηταν 28,7% έναντι 16,4% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Σε απέραντο νεκροταφείο νεανικών ονείρων, ανθρώπων που θα έπρεπε να σφύζουν από ζωή, μετατρέπεται όμως εξαιτίας του κορονοϊού και ολόκληρος ο ευρωπαϊκός Νότος. Σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία η νεανική ανεργία ξεπερνά κατά πολύ τον μέσο όρο της Ε.Ε. Δεν είναι τυχαίο ότι στις χώρες αυτές, που διαθέτουν ανθηρή τουριστική βιομηχανία (ή μάλλον διέθεταν, μια φορά κι έναν καιρό…), η οικονομία στηρίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό σε μορφές προσωρινής και ελαστικής εργασίας. Για παράδειγμα, στην ιστοσελίδα αναζήτησης εργασίας Indeed, οι προσφερόμενες θέσεις τον Μάιο ήταν οι μισές σε Γαλλία-Ισπανία, αναλογικά με τον ίδιο μήνα του 2019.

Σε ζοφερά συμπεράσματα κατέληξε πρόσφατη έρευνα της γαλλικής επενδυτικής τράπεζας Natixis: Από τη στιγμή που το 60% των γαλλικών επιχειρήσεων έχει παγώσει τις προσλήψεις, σχεδόν οι μισοί από τους 800.000 Γάλλους που εισέρχονται κάθε χρόνο στην αγορά εργασίας κινδυνεύουν φέτος να μη βρουν δουλειά.

Ο τίτλος της περίφημης ελληνικής ταινίας του 1960 «Αλίμονο στους νέους» ταιριάζει απόλυτα στις περιστάσεις. Το 40% των νέων ανέργων στην Ε.Ε. τον Απρίλιο, δηλαδή 159.000 άνθρωποι, ήταν ηλικίας 15-24 χρόνων. «Τα στοιχεία δείχνουν ότι η συνολική αύξηση της ανεργίας οφείλεται σχεδόν κατά το ήμισυ στη νεολαία», τόνισε ο Ραφαέλ Ντομενέκ, καθηγητής Πανεπιστημίου στη Βαλένθια και στέλεχος της τράπεζας ΒΒVA.

Στην Ισπανία πάνω από το 50% των ανθρώπων που έχασαν τη δουλειά τους είναι μικρότεροι από 35 χρόνων, ενώ η απώλεια 834.000 θέσεων εργασίας τον Απρίλιο αφορούσε, κυρίως, εργαζομένους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που συνιστούν το ¼ του εργατικού δυναμικού.

Η αλήθεια είναι ότι οι γερές επιχορηγήσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων σε εργαζομένους και επιχειρήσεις απέτρεψαν τα τερατώδη ποσοστά ανεργίας των ΗΠΑ. Ολοι όμως τρέμουν τη μέρα που τα 800άρια και τα 500άρια θα κοπούν, αλλά οι επιχειρήσεις θα παραμένουν κλειστές.

Για πρώτη φορά τα πράγματα είναι τόσο ζόρικα ακόμη και για τους Γερμανούς πτυχιούχους. Απόδειξη ότι το Ομοσπονδιακό Γραφείο Εργασίας ανακοίνωσε τριπλασιασμό των ανέργων 15-25 ετών τον Μάιο (274.000) αναλογικά με την προηγούμενη χρονιά.

Ούτε ένα ούτε δύο αλλά δώδεκα βιογραφικά έστειλε σε ισάριθμες εταιρίες ο 26χρονος πτυχιούχος Ιαπωνικών Σπουδών και Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φρανκφούρτης, Μάρτιν Προχάσκα. Του τα απέρριψαν όλα. «Ζω από τις οικονομίες μου και θα αντέξω έως τον Ιούλιο, διαφορετικά δεν θα έχω να πληρώσω το ενοίκιο. Προσεύχομαι μόνο οι επιχειρήσεις να ξαναρχίσουν τις προσλήψεις το συντομότερο», είπε στους «Financial Times».

Αμερικανική έρευνα κατέδειξε πτώση κατά 37% των αγγελιών προσφοράς εργασίας στη Γερμανία τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, καθώς γίνονται μόνο οι απολύτως απαραίτητες προσλήψεις. Σύμφωνα με τον Ράινερ Στρακ, στέλεχος της BCG στο Ντίσελντορφ, για να έχουν ελπίδες απασχόλησης έως το 2030, όταν η Γερμανία θα έχει έλλειψη εκατομμυρίων εργατικών χεριών, οι σημερινοί σπουδαστές θα πρέπει να βελτιώσουν τις ψηφιακές τους δεξιότητες, προκειμένου να αξιοποιήσουν τις μεγάλες ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν σε λίγα χρόνια.

Στο μεταξύ, όμως, κάπου 80.000 Γερμανοί φοιτητές έχουν αναζητήσει ψυχολογική στήριξη στο αρμόδιο φοιτητικό γραφείο της Φρανκφούρτης. Οχι μόνο λόγω της εργασιακής ανασφάλειας, αλλά και εξαιτίας της μοναξιάς και του στρες που συνεπάγονται οι σπουδές, η ζωή και η εργασία μέσα από μια οθόνη.

Από την έντυπη έκδοση