› ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: Η ΕΚΤ ανακοίνωσε πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης ύψους 750 δισεκατομμυρίων ευρώ για την αγορά ομολόγων στην ευρωζώνη, εγκαταλείποντας παράλληλα το όριο που έχει επιβάλει η ίδια για το ποσοστό του χρέους που μπορεί να αγοράσει από μεμονωμένες χώρες. Αυτές οι αποφάσεις ανοίγουν την πόρτα σε σχεδόν απεριόριστες αγορές χρεών, γεγονός που είναι καλό για τη Νότια Ευρώπη. Ωστόσο, θα μπορούσαν επίσης να οδηγήσουν σε νομικές προκλήσεις από τη Βόρεια Ευρώπη, καθώς οι χωρίς όριο αγορές θα μπορούσαν να είναι ενάντια στους κανονισμούς, οι οποίοι απαγορεύουν τη χρηματοδότηση των εθνικών κυβερνήσεων από την ΕΚΤ.

› ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: Τις τελευταίες εβδομάδες, η Επιτροπή ανέστειλε τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς για το χρέος και το έλλειμμα. Οι εθνικές κυβερνήσεις θα μπορούν να αυξήσουν τις δημόσιες δαπάνες. Επίσης, «πάγωσε» τους κανονισμούς αναφορικά με τις κρατικές ενισχύσεις ώστε οι κυβερνήσεις να προστατεύσουν τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε κίνδυνο, σε τομείς όπως η υγεία, η ιατρική έρευνα και η βιοτεχνολογία, προκειμένου να μην εξαγοραστούν από τρίτες χώρες.

› ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ: Η οικονομική κρίση οδήγησε εκ νέου σε συγκρούσεις μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ευρώπης στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία θέλουν η Ευρωπαϊκή Ενωση να εκδώσει δάνεια που υποστηρίζονται από ολόκληρη την Ενωση (τα λεγόμενα «κορονο-ομόλογα»). Ωστόσο, χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία και η Φινλανδία είναι αντίθετες με την ιδέα, σύμφωνα με την οποία το χρέος θα είναι για όλη την Ενωση. Μια άλλη πηγή διαμάχης είναι ο ρόλος του μόνιμου ταμείου διάσωσης της Ενωσης, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), που διαθέτει περίπου 410 δισεκατομμύρια ευρώ σε αχρησιμοποίητη δανειοδοτική δύναμη. Η Γερμανία θεωρεί ότι ο ESM θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τις χώρες που βρίσκονται σε κίνδυνο, εφόσον τα δάνεια συνδέονται με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο, χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία θέλουν τα χρήματα του ESM να μην συνοδεύονται από δεσμεύσεις, δεδομένου ότι η κρίση προκλήθηκε από έναν εξωτερικό παράγοντα και όχι από ανεύθυνη δημοσιονομική πολιτική στη Νότια Ευρώπη.

› ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΣΤΑΣΗ απόψεων είναι τόσο βαθιά, ώστε η τηλε-σύνοδος κορυφής μεταξύ των μελών του Συμβουλίου της Ε.Ε. στις 26 Μαρτίου απέτυχε να λάβει συγκεκριμένες αποφάσεις. Οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. ζήτησαν από τους υπουργούς Οικονομικών τους να υποβάλουν προτάσεις εντός δύο εβδομάδων. Αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. θα συναντηθούν ξανά στα μέσα Απριλίου για να δουν αν… μπορούν να βγουν από το αδιέξοδο. Η πρόοδος όσον αφορά στη συζήτηση για το «κορονο-ομόλογο» είναι απίθανη, αν και οι ηγέτες ενδέχεται να συμφωνήσουν σε άλλα μέτρα για την παροχή πρόσθετης χρηματοδότησης σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο.

› ΕΘΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ: Τις τελευταίες εβδομάδες, οι κυβερνήσεις σε χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία έκαναν δύο σημαντικά πράγματα για να μετριάσουν τον οικονομικό αντίκτυπο από την πανδημία. Από τη μία πλευρά, έχουν διαθέσει χρήματα στον ιδιωτικό τομέα μέσω φτηνών δανείων σε εταιρίες που βρίσκονται σε κίνδυνο, καθυστερώντας τις πληρωμές φόρων. Από την άλλη, προσπαθούν να βάλουν χρήματα στις τσέπες των ανθρώπων μέσω μέτρων όπως η βοήθεια προς τις εταιρίες να πληρώνουν τους μισθούς των εργαζομένων που έχει ανασταλεί η σύμβασή τους, καθώς και να καθυστερούν τις πληρωμές υποθηκών και ορισμένους φόρους για τα νοικοκυριά. Το πρόβλημα είναι ότι τα μέτρα καραντίνας περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό την οικονομική δραστηριότητα, πράγμα που σημαίνει ότι οι πολιτικές των κυβερνήσεων θα αρχίσουν να αποφέρουν καρπούς μόλις χαλαρώσουν οι απαγορεύσεις.

› ΤΑ ΜΕΤΡΑ που ελήφθησαν τις τελευταίες ημέρες από τις εθνικές κυβερνήσεις και τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις κυβερνήσεις να μετριάσουν κάπως τις αρνητικές επιπτώσεις του κορονοϊού. Ωστόσο, οι επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία θα είναι μάλλον περιορισμένες εωσότου αρθούν τα μέτρα απαγόρευσης, διαδικασία που θα μπορούσε να πάρει εβδομάδες ή ενδεχομένως και μήνες. Μακροπρόθεσμα, τέτοια μέτρα τόνωσης μπορεί να επιδεινώσουν τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα της Ευρώπης, αφήνοντας τις κυβερνήσεις με μεγαλύτερα ελλείμματα και δείκτες χρέους ως προς το ΑΕΠ, καθώς και με μια πιο εθνικιστική προσέγγιση των ξένων άμεσων επενδύσεων.

› Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ αγωνίζεται να βρει μια κοινή προσέγγιση για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της έξαρσης του COVID-19, καθώς η κρίση πυροδοτεί γνωστές ρήξεις μεταξύ των βόρειων και νότιων κρατών-μελών της ευρωζώνης. Ως αποτέλεσμα, τα μέτρα οικονομικής βοήθειας πραγματοποιούνται σε μεγάλο βαθμό σε εθνικό επίπεδο, υπογραμμίζοντας, για άλλη μια φορά, τις ελλείψεις του ευρωπαϊκού σχεδίου.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου