Το 1951, όταν ήταν μόλις εννέα ετών, η Λίντα Μπράουν προσπάθησε να εγγραφεί σε σχολείο λευκών στην Τοπίκα του Κάνσας, το οποίο ήταν κοντά στην κατοικία της. Το σχολείο αρνήθηκε την εγγραφή και της είπε να εγγραφεί σε σχολείο Αφροαμερικανών το οποίο απείχε τρία χιλιόμετρα από την κατοικία της και βρισκόταν πέρα από τις γραμμές του τρένου που θα έπρεπε να διασχίζει καθημερινά. Θα χρειαζόταν ακόμη να παίρνει μόνη το λεωφορείο.

Οι γονείς της Μπράουν πήγαν στα δικαστήρια όπου και κέρδισαν τη δίκη. Η λογική του πατέρα της ήταν ότι η αντίληψη ότι οι Αφροαμερικανοί είναι «ίσοι αλλά χωριστοί» παραβιάζει τα πολιτικά τους δικαιώματα. Σε τοπικό επίπεδο ο Μπράουν έχασε τη δίκη, αλλά ο αγώνας συνεχίστηκε σε εθνικό επίπεδο.

Τελικά το 1954 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ τους δικαίωσε και ομόφωνα κατάργησε την πολιτική του διαχωρισμού που ίσχυε για πάνω από μισό αιώνα. Ωστόσο η εφαρμογή δεν ήταν εύκολη καθώς κάποιες πολιτείες αρνήθηκαν να συμμορφωθούν.

«Η απόφαση των Μπράουν έκανε την Αμερική πρότυπο ελπίδας για τον υπόλοιπο κόσμο. Μας δίδαξε ότι μπορούμε, μέσα από τους κανόνες δικαίου, να δώσουμε τέλος στην καταπίεση και στις φυλετικές διακρίσεις», ανέφερε στο Twitter με αφορμή τον θάνατό της η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών.

«Σήμερα τιμάμε την Λίντα Μπράουν και όλους τους αγώνες που έχουμε ακόμη να κερδίσουμε», σημειώνει η Ένωση.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]