Με κάποιο τρόπο όμως αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα να είμαι ελεύθερος και αυθόρμητος. Εμαθα πολλά από αυτή την εμπειρία αλλά ήξερα ότι αν ήθελα να γυρίσω ταινίες με δομή, έπρεπε να φύγω», έλεγε ο Γιώργος Λάνθιμος πριν από λίγα χρόνια συνοψίζοντας το πώς και το γιατί επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό με άλλα μεγέθη.

Και εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι πήρε τη σωστή απόφαση. Δεκατέσσερα χρόνια μετά τη «βόμβα» του «Κυνόδοντα», το βραβείο του παράλληλου τμήματος «Ενα κάποιο βλέμμα» στο Φεστιβάλ των Καννών και την υποψηφιότητα για το Οσκαρ καλύτερης διεθνούς ταινίας, ο Ελληνας δημιουργός συνεχίζει να συναρπάζει κοινό και κριτικούς με κάθε νέα ταινία του. Τα μεγάλα φεστιβάλ περιμένουν με ανυπομονησία κάθε φορά που ολοκληρώνει το μοντάζ μιας νέας του ταινίας, πάντα παρέα με τον Γιώργο Μαυροψαρίδη, ενώ πρωτοκλασάτοι ηθοποιοί, δημοφιλέστατοι και συνήθως αδρά αμειβόμενοι, επιδιώκουν να συνεργαστούν μαζί του επιθυμώντας διακαώς να εισέλθουν στο σύμπαν του «weird» σκηνοθέτη.

Με την τρίτη ταινία του, τις «Αλπεις», κέρδισε μαζί με τον Ευθύμη Φιλίππου το βραβείο καλύτερου σεναρίου στο Φεστιβάλ Βενετίας. Ο «Αστακός» με τον Κόλιν Φάρελ και τη Ρέιτσελ Βάις, διεκδίκησε το Οσκαρ πρωτότυπου σεναρίου, ενώ είχε αποσπάσει νωρίτερα το Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες. Ο «Θάνατος του ιερού ελαφιού», πάλι με τον Κόλιν Φάρελ και τη Νικόλ Κίντμαν, κέρδισε το βραβείο σεναρίου στις Κάννες, ενώ η «Ευνοούμενη» απέσπασε δέκα υποψηφιότητες για Οσκαρ αποσπώντας ένα αγαλματίδιο για την ερμηνεία της Ολίβια Κόλμαν και νωρίτερα στη Βενετία το βραβείο ερμηνείας για τη Βρετανίδα πρωταγωνίστρια και το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής.

Πριν από λίγες ημέρες στο Φεστιβάλ Βενετίας έγινε το αναπόφευκτο και η νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, το «Poor things», απέσπασε την κορυφαία διάκριση της διοργάνωσης, τον Χρυσό Λέοντα. Οσοι βρέθηκαν στο Λίντο και την πρεμιέρα της ταινίας μιλάνε για την καλύτερη ταινία μακράν του φετινού Φεστιβάλ. Το ερώτημα δεν ήταν αν θα βραβευόταν με το κορυφαίο έπαθλο, αλλά ποιες από τις υπόλοιπες ταινίες θα μοιράζονταν τα υπόλοιπα βραβεία της διοργάνωσης.

Ηταν ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή που έπεσαν οι τίτλοι τέλους του «Poor things» ότι αυτή ήταν η ταινία που έκανε τη διαφορά φέτος στη Βενετία. Ο ενθουσιασμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από όσους βρέθηκαν στην πρεμιέρα ήταν τεράστιος και ομόφωνος. Αν και η ταινία του Λάνθιμου προβλήθηκε νωρίς στο Φεστιβάλ, καμία από αυτές που ακολούθησαν στις επίσημες προβολές δεν κατάφερε να επισκιάσει το επίτευγμα του σκηνοθέτη, της πρωταγωνίστριάς του Εμα Στόουν και των συνεργατών τους.

Είναι σαφές ότι το «Poor things» θα φτάσει έως τις υποψηφιότητες για τα Οσκαρ της επόμενης χρονιάς, με την Εμα Στόουν να έχει την υποψηφιότητα για την ερμηνεία της στο τσεπάκι, αν όχι το ίδιο το βραβείο. Αλλωστε, τα τελευταία χρόνια, στο Φεστιβάλ Βενετίας σπεύδουν να κάνουν πρεμιέρα οι ταινίες που οι βλέψεις τους φτάνουν μέχρι την κορυφαία αναγνώριση από τη βιομηχανία του Χόλιγουντ.

«Γυρίζω μια ταινία και την αφήνω να μιλήσει μόνη της. Αν αρέσει στον κόσμο, θα είναι ωραία. Αν θα κερδίσουμε υποψηφιότητες, θα είναι μια χαρά. Αν όχι, και πάλι ωραία θα είναι. Αυτό που κάνω είναι να δουλεύω πάνω σε διάφορες ιδέες και όποια μου φαίνεται πιο ώριμη, προχωράω και την υλοποιώ. Και μετά πάω στην επόμενη», απαντά εκείνος με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα.